Rising Waves

chapter 16

Day 156 out of the hospital

SAM

Palagi nalang ganito. Palagi nalang bigla biglang Hindi magiging stable ang lagay ni javen pero Hindi Ako masasawang umasa.

Malapit na ang birthday ko pero Hindi parin gumigising si javen.

Naka upo lang Ako habang nag babantay Kay javen when I felt like his hands moved kala ko guni guni ko lang yun dahil gustong gusto ko talaga itong gumising na pero then again with my own eyes I saw his hands moved and after that his eyes slowly opened I was in state of shock pero ng mahimasmasan ay naisipan Kong tumawag ng doctor o nurse.

"Doc si javen, si javen gising na si javen." I said kaya Dali dali nila akong sinundan papunta sa kwarto ni javen.

Dinial ko ang number ni tita Yella to tell her the news. "Hello iha." Sabi sa kabilang linya.
"Hello tita si javen po, si javen tita gising na sya." Iyak Kong Sabi I heard her gasp. "I'll be there wait for me." She said and then hang the phone. Pumasok Ako ulit sa kwarto ni javen the doctors are examining him and all I could say is his very weak his body is weak. Tuyong Tuyo ang labi nito pero bawal itong painomin ng tubig agad agad. His also very pale at pumayat ito.

"Javen oh thank God you're finally awake." Tita Yella said as she embrace his son tightly what a wholesome moment thank you God for answering my prayer.

E examine Muna ng mga doctor si javen.

"W-water!" Nanghihinang Saad nito. Kumuha Naman ako ng tubig at straw dahil hirap itong bumangon. Pinag masdan ko itong uminom ng tubig awang awa akong naka titig dito pero atlest his finally awake.

Days passed and Hindi nagiging mabuti Ang lagay ni javen. His getting worse and worse medyo nag aalala ako dito pero I know javen doesn't want people to pity him.

"Sam!" He weakly said almost like whispering.

"Hmm?" I replied.

"Your birthday Is near." Tumango ako dito at ngumiti. "Malapit nanga kaya mag pagaling kana dyan nangako ka panaman na ililibre mo ako sa birthday ko." I joked. He laughed.

"Don't worry I'll make your birthday memorable I promise." He raised his Pinky finger, we made a Pinky promise together.

"Sabi mo Yan ha kung Hindi mo talaga Yan matutupad mag tatampo ako cge ka!" I said and pouted.

"Pangit mo para Kang Pato." Nagawa pa nitong mag biro kaya natawa ako.

I don't understand why javen deserves this kind of pain.

Nilibot ko Naman ang paningin ko sa kwarto ni javen only to find the camera that he gave me on top of the table. Sino nag Dala nito dito? Taka akong lumapit sa lamesa at kinuha ang camera it has a letter attacked to it.

Check all the pictures on your birthday especially the last one. Basa ko dito.

Nag paalam akong lalabas Muna sa mama ni javen to stroll around like what I did before I took photos of everything and admire it.
Umupo ako sa hagdan ng hospital and reminance everything when a memory hit a nerve on my brain.

"Hi I'm javen nice to meet you." Napa hawak Naman ako sa ulo ko. "When did that happened?" I asked myself pero laking gulat ko ng may umupo sa tabi ko.

"Hi Sam. Kala ko ba dikana babalik dito." Si nurse jay lang Pala.

"Kala ko din."

"Grabe parang nung unang kita ko sayo dati 15 ka palang ah Nung na confine ka dito ngayon you're finally a woman." He said at ginulo ang buhok ko.

"18 po ako nung na confine ako dito." Pag tatama ko dito pero umiling ito.

"Hindi Sam. You're just 15 back then when your parents rushed you to the ER because of a major head injury dahil nalaglag ka nung practice nyo ng cheer dance." Saad nito na ikinagulat ko.

"Hala when did that happened diko matandaan?"

"Malamang dimo talaga matatandaan e kulang kulang yang memorya mo e." Sarcastic na sagot nito saakin kaya nahampas ko ito.

"Ay sorry nurse kanga Pala dito hehehe nakalimutan ko." Sarcastic ding Saad ko pabalik gantihan lang.

"E kwe kwento ko paba Sam? O wag na?"

"Joke lang to naman si nurse jay e di mabiro kwento mo na dali!" Napa hinga Naman ito ng malalim at pinag patuloy Ang pag kwento.

"Ako ang naka assign na nurse that time at bagohan pa ako sa hospital nato Nakita ko mama mo umiiyak pa nun e so I comforted her Hindi dahil sa kakilala ito ni mama pero dahil sa naaawa talaga ako dito. Na coma ka ng halos kulang kulang Isang taon muntik panga pumasok sa utak ng mama mo na putolin nalang Yung oxygen mo e dahil parang walang kasiguradohan na magigising kapa pero your sister didn't lose any hope at pinigilan Yung mama mo." Nagulat ako sa sinabi nito.

"Hala talaga?"

"Ay Hindi. Pataposin mo Muna siguro Ako Sam no." Napa simangot Naman Ako dito.

"Pero ito nanga Nung magising ka you can't remember some things selective amnesia Sabi nila Buti nga di nawala lahat ng alaala mo e pero you suffered kasi kapag may naaalala ka Hindi ito buo dimo nga ako nakilala e pero what's worse is nung may bumisita sayo dito si javen pero Hindi mo sya makilala kaya Nung Makita Kong after 3 years nag kita kayo ulit ay natuwa ako pero sa hospital ngalang binantayan ko kayong dalawa si javen halos Araw Araw syang bumibisita sa lobby or di kaya tinatawag nya ako para lang e kwento ka at awang awa ako sa batang Yun."

I don't know pero bigla nalang Tumulo Yung luha ko traydor talaga it must be hard for javen dahil nakalimutan ko ito. Naramdaman ko nalang na niyakap ako ni nurse jay.

"Shhh okay lang Yan it's all just a part of life." Hinayaan ako nitong umiyak sa balikat nya Hanggang sa tumigil Ako.

"Patingin nga ng camera mo picture Tayo for remembrance." Sabi nito kaya pinunasan ko ang muka ko at kinuha ang camera ko.

"Smile." I said as i clicked the camera.

"Balikan mo na si javen." Tumango Naman Ako Kay nurse jay. Inalalayan Ako nitong tumayo sabay ngumiti ito saakin nag paalam na ako ditong babalik na sa kwarto ni javen.

Pag balik ko ay tulog na si javen. mahimbing itong natutulog si tita Yella Naman ay naka titig lang sa anak nito.

"Ako napo." Tumango lang si tita at tumayo.
"Mag papaalam Muna Ako iha ha uuwi Kasi Ngayon Yung papa ni javen e." Nginitian ko lang ito.

"cge po ingat."

You really suffered huh. Pahinga ka Muna jav.

~~~~