Rising Waves

chapter 17

SAM

Ever since Jav got admitted here, I didn't count the days anymore. It didn't matter anymore. And why am I even counting it anyway?

It's almost my birthday ilang Araw nalang Ang hihintayin ko. I'm hoping that by that time magaling na si javen. Diko na alam Ang gagawin sa mga nakalipas na Araw his getting worse and worse may time na magigising nalang itong pawis na pawis maybe a nightmare? Litong Lito ito at parang Hindi aware sa paligid.

His brain is playing tricks on him again. Mahirap kalaban ang utak. Nakakalimutan narin nito Minsan ang mga maliliit na bagay
His getting worse and we're aware of it kaya kahit alam Kong impossible ay di parin Ako nawawalan ng pag asang gagaling talaga ito sa birthday ko.

"Sam mag pahinga ka Muna ilang Araw ka ng walang tulog kakabantay Kay javen please take care of yourself." Ate Dianne said.

"Sam alam Kong kailangan ka ni javen Ngayon pero Sam alalahanin mo ding Hindi ka ganun kalakas I saw you last night wiping  blood off your face."

"Ate ano bang masarap na handa sa birthday ko?" Napa hinga Naman ito ng malalim at tumabi saakin.

"Sam Naman oh makinig ka Kay ate." Pag mamakaawa nito.

Lately I'm also getting worse I feel like drowning. Feeling ko nalulunod Ako sa napakalalim na dagat pero nakaka kalma ang tunog ng mga alon sa dalampasigan.

Lagi nalang dumudugo ang ilong ko and I'm also aware that I'm not cured.

Bakit? Bakit si javen? Bakit ako? 

FLASHBACK

nagulat Naman ako ng biglang nagising si javen. Pawis na pawis ito at parang nalilito kung nasaan sya kaya agad akong lumapit dito.

"It's just a nightmare everything is ok I'm here." I said bringing him back to reality.

"Sino ka?" Taka nitong tanong.

"Jav ako to si Sam." Napa hawak Naman ito sa ulo nya at nagulat nalang Ako ng bigla Ako nitong yakapin.

"I'm back, I'm back." Saad nito at muling naka tulog sa balikat ko. Dahan dahan ko itong inihiga sa kama nya. Sometimes our own memory will betray us.

Naramdaman ko Naman ang mainit na likido na tumutulo Mula sa ilong ko kaya agad ko itong pinunasan and there I saw blood pero Wala akong pake. Kumuha Ako ng tissue at pinunasan ito.

I don't want to be weak. I don't wanna look weak.

Nag punta ako sa maliit na prayer room.

"Lord I don't want to question you pero Lord siguro masyado na tong pag subok mo saakin, saamin. I know everything has a reason. I know everything is according to your plan. Pero sana kahit sandali lang please take away our pain hindi ko nato kaya parang awa nyo na. Pero if this is my destiny tinatanggap ko po kahit gaano kasakit kung ito po talaga ang ibinigay nyo para saakin tatanggapin ko po pero sana please spare javen he suffered enough. Lord malapit napo Ang birthday ko please make it memorable and happy that's all I ask and lord I trust everything to you wag mo po kaming pabayaan I seek your guidance. Ikaw napo Ang bahala sa lahat. Amen."

Bigla namang nag ring ang cellphone ko kaya agad ko itong sinagot.

"Hello po."

"Sam si javen Sam." Diko na pinatapos Ang sasabihin nito at agad na bumalik sa kwarto ni javen.

All I could hear is his screams habang hawak hawak ang ulo nito.

The doctors are checking him up dinala ito sa emergency room kaya Hindi ko na ito Nakita pa.

Naramdaman ko nanaman Ang mainit na likido sa ilong ko kaya napa hawak ako dito.
My vision got clouded at ang huli ko nalang narinig ay ang sigaw ni tita Yella. She's shouting my name.

Lord~ kayo napo ang bahala.

Nang magising ako ay hawak hawak na ni ate ang kamay ko.

PRESENT

"Sam nanaman e! Makinig ka nga saakin tingnan mo ang kalagayan mo Ngayon." Paiyak na Saad nito.

"Ate bilhan mo nga ako ng Jollibee."

"Sam dika nakikinig e." Mahina Ako nitong hinampas sa braso pero tinawanan ko lang ito.

"Ito na bibili na hintayin mo Ako ha!" Pinunasan Naman ni ate ang muka nito at nag lakad paalis pinag masdan ko lang itong mag lakad paalis bago bumangon sa pag kakahiga.

May dextrose pa Ako sa kamay pero diko ito pinansin at ginawa nalang itong taga suporta ng katawan ko.

I need to see javen.

Nasa emergency room parin ito they're trying to bring him back.

Naabutan ko si tita Yella na umiiyak sa labas ng emergency room. Nilapitan ko ito at umupo sa tabi nya. Gulat Ako nitong tiningnan.

"Anong ginagawa mo dito iha?" Saad nito.

"Wag nyo napo akong pansinin, ok lang po ako." I assured her.

"Sam, si javen." She burst into tears again kaya niyakap ko nalang ito.

"Trust him tita I know he'll surely fight."

"Salamat Sam ha now I understand why my son loves you." Nagulat Naman Ako sa sinabi ni tita Yella.

"Po?" I asked.

"Wala kalimutan mo nalang ayaw ko syang pangunahan."

We waited for updates nang dumating si ate at Nakita nya akong nasa tabi ni tita Yella galit itong lumapit sa akin.

"Ang kulit mo talagang Bata ka!" She said sabay abot saakin ng Jollibee na binili nito.

Nag peace sign ako dito.

"Sorry ate." Napa hinga nalang ito ng malalim.

"May magagawa paba Ako? Syempre Wala na ng dito kana e Ang tigas talaga ng ulo mo kailangan ka kaya titino." Tinawanan ko nalang ito.

Baka Hindi na ate.