Day 763 at the hospital
SAM
"Happy birthday to you! Happy birthday, happy birthday, happy birthday to you!" We happily sang to our birthday boy.
Ganito palagi ang ginagawa namin tuwing may nag bi-birthday sa ward. We gathered like a family and celebrate his or her birthday together.
Birthday ngayon ng isa sa mga batang patients dito. His turning 7 today.
"Ok Patrick blow your candles." Nurse Jay said as he hold Patricks cake near him.
"Ok po! Ang wish ko po ay sana gumaling na po ako at maka labas dito at sana rin po gumaling na rin lahat ng mya ate’t kuya ko rito. ’Yun lang po." He said then blew his candles out.
Medyo na touch ako sa wish ni Patrick. Patrick has been under chemotherapy since he was 4. Mas matagal na siya rito ng isang taon kesa sa akin and masasabi kong lumalaban talaga Ito.
Masaya naman kaming kumuha ng cake at iba pang pagkain. Naka upo lang kami sa sahig habang ’yung iba naman ay naka wheelchair.
In the hospital even though it's hell I found a family here. I found a friend, a sister, a brother, and a parent.
Napa talon naman ako sa gulat ng may pumunas sa akin ng malagkit na bagay. After that I heard laughter coming from the children and nurses here.
Hinawakan ko naman ang pisngi ko para tingnan ang pinunas sa akin.
A blue icing is now in my hands kaya alam kong pinunasan ako ng icing na galing sa cake. How dare they!!!!!
Kumuha naman ako ng icing mula sa cake ko and then face all of them.
"Sinong pumunas ng icing sa akin?" I asked. Lahat naman sila ay tinuro si Javen na ngayon ay halos mamatay matay na sa kakatawa. Gosh that jerk! patay ka sakin!
"JAVEN!!!!" I said Kaya tumigil Ito sa pag tawa at agad tumayo para tumakbo. Hinabol ko naman Ito habang naka taas ang kamay ko na may icing.
"Wala hindi mo ako kayang habolin." Sabi nito na parang bata at inilabas pa ang kanyang dila. Inis kong tinanggal ang flip flops ko, nilagyan ko Ito ng icing at binato sa kanya and boom sapol! I am so magaling talaga.
"In your face!" I shouted nung tumama ang tsinelas ko sa muka niya. Hindi ko man siya kayang habolin, pwes kaya naman siyang habolin ng tsinelas ko.
"Sam, Jav, kayong dalawa! Tama na ’yan." suway sa amin ni nurse Jay kaya bumalik na kami sa sari-sarili naming upuan at nag patuloy sa pag kain nilabas ko naman yung dila ko at dinilaan si Jav. I also mouthed "deserve." to him.
Naka simangot naman si Jav na kumagat ng fried chicken niya habang masama ang titig sa akin pero nag patuloy lang ako sa pagkain na parang walang nangyari.
Pagkatapos ng Mini celebration namin ay bumalik na kami sa sari-sarili naming mga kwarto.
I was busy reading a book when I heard a knock on my door napa tingin naman ako dun at agad ding napa ngiti ng makita si ate na naka tayo dun.
"Ate!!" Malakas na tawag ko rito.
"Sam, grabe na miss Kita! last visit ko kasi rito tulog ka e." Sabi nito sabay yakap sa akin.
Ate Diane is still wearing her pencil cut skirt and coat. Isang lawyer ang ate ko kaya minsan lang Ito nakaka dalaw sa akin dahil sa sobrang busy. Isang lawyer din si mama, si papa naman ay isang business man sa ibang bansa at minsan lang din Ito nakaka bisita sa amin dito sa pinas.
"May good news ako sa iyo, Sam." Sabi ni ate habang hindi mapigilan ang ngiti sa labi niya.
"Spill the tea ate." I said dahil curious din akong malaman kung ano ang good news nito.
"Naka usap ko ’yung doctor mo kanina and he said na pwedi kana raw maka labas dito sa hospital aayosin ko nalang yung mga papelis mo at makaka labas kana Sam!" Masayang saad ni ate Dianne.
"Say what?" Tanong ko dahil hindi ako maka paniwala sa narinig.
"Makaka labas kana Sam!" Ulit nito.
Naka tulala lang akong naka titig kay ate Dianne dahil hindi parin ako maka paniwala sa sinabi nito. Like wtf! makaka labas na ako after 2 years finally! Makaka labas na ako sa hawla ko!
"Hindi ba ’yan scam, ate?" Paninigurado ko rito.
" ’To naman syempre hindi! Ano masaya ka ba?" Tanong nito sa akin.
"I'm speechless. I don't know how to react." I said dahil totoo naman I'm speechless makaka labas naba talaga ako? Panaginip lang ba to? If this is just a dream sana ’wag niyo na ako gisingin.
Kring* kring*
Natigil naman sa pag sasalita si ate Dianne ng tumunog ang cellphone nito.
Tumingin sa akin si ate Dianne asking for my permission if she can answer her phone. Tinanguan ko lang Ito she mouthed "thank you" at tumayo para sagutin ang tawag.
Pag balik nito e naka busangot Ito.
"Sorry Sam mukang hindi makaka tagal si ate may emergency lang." Malungkot na saad nito, but I just smiled at her.
"It's ok ate bisitahin mo nalang ako next time." I said kahit na malungkot.
Nag paalam na si ate sa akin na aalis na siya so I bid my goodbye and kissed her on the cheeks.
5 years ang tanda sa akin ng ate ko I'm already 20 years old and my sister is 25 years old.
Malapit kami sa isa’t isa ng ate ko dahil palaging kami lang din ang mag kasama simula pagka bata dahil laging busy si mama sa trabaho habang si papa naman ay nasa ibang bansa. Yes, we're happy together, but we always wish to feel our parents parenteral love na hanggang ngayon ay hinahanap hanap ko parin.
Napa higa naman ako sa kama ko habang yakap yakap ang aking unan.
Gosh makaka labas na ako rito and once na maka labas ako rito. Oh I won't come back.
Oh how I miss the outside world.
**

BINABASA MO ANG
Rising Waves
Teen FictionIf you are only given a certain amount of time, will you spend it with someone watching the sunset that's reflecting in the ocean? This story isn't a love story. This story is about loving to live. COMPLETE.