Açılan kapının ardından görülen iki bedende gezdirdim gözlerimi. Bir müzekkerin elini tutan ufak biz kız çocuğu vardı. Sorgular şekilde olan bakışlarım müzekkerin sesini davet etmişti ortama.
"Biz kayıt olmak için gelmiştik?"
Hayatımın gelip geçen kısımlarına şöyle bir bakındığımda son bir ayımın bu denli sular gibi akıp gidercesine hızla geçişi şaşırtsa da en güzel anlarım olduğunun kanaatindeydim. Ömer ile buluşmamızın ardından geçen iki haftadan sonra artık söz için hazırlanmaya başlamıştık. Evet, bugün beni istemeye gelecekler ve ben hâla hazır değilim.
Annemin her defasında sık sık kontrol ettirdiğj unsurların bitmeyişi yüzünden hazırlanmaya vakit bulamamıştım.
"Ümame! Sen daha hazırlanmadın mı yavrum?" Bir elinde bezle bana doğru yaklaşırken gözlerimi devirme arzusunu bastırdım. Koşturduğu birtakım şeyler yüzünden hazırlanamamıştım.
"Eksik kalan bi'şey var mı diye bakınıyordum anne." Söylediklerim hoşuna gitmiş olmalıydı ki omzumu patpatlayarak işine koyuldu tabi ben de odama gidip hazırlanmaya başladım.
Dolaplarımın kapaklarını aralayarak içiresinde düzenle yerleştirilmiş olan feracelerimde ve ferace elbiselerimde gözlerimi gezdirdim. Gözlerim ne giyeceğimi bir türlü karar veremeyişimin verdiği etkiyle öylece kıyafetlerin üzerinde gezinip duruyordu bildirim sesi odamda yankılanana kadar.
Yatağımın üzerinde duran telefonumu ellerimin arasına alıp kilidini açtığımda bildirime tıkladım. Gözlerim mesajı oluşturan cümlelerde gezinirken dudaklarımda kendine yer edinen gülümseyişim kaçınılmaz oldu.
Hayır, benim anlamadığım mevzu ne ara bu denli duygular besledin ona karşı? Bir ay içerisinde olacak şey mi bu canım? Hem içerde beni döven şu kalbini yavaşlatmazsan onu söküp atacağım, bu ne hız yiğidim maratona mı çıkıyoruz?
İç sesime karşılık sadece gülümsediğimde telefonuma gelen mesajın etkisinden çıkarak siyah ve yakalarında az bir çiçek işlemesi olan feracemi alarak yatağımın üzerine bıraktım. Siyah şalımı da çıkardıktan sonra bonemi de yatağımın üzerine bıraktım. Artık üzerimi değiştirebilirdim.
Nihayetinde hazırlandığımda aynanın karşısında bulmuştum kendimi. Gözlerim aynadaki yansımamı süzerken açılan kapıyla birlikte ablam bodoslama içeriye daldı.
"Geldile- vay canına! Çok güzel olmuşsun," diyerek ilgiyle bana yaklaştığında dolan gözlerini görmemek mümküm değildi.
"Hey, dahaden evlenmiyorum ne bu duygusallık?" Sualim üzerine göz devirdikten sonra gözlerini elinin tersiyle sildi ve bileğimden tutarak içeriye götürdü.
