𝐀𝐫𝐞 𝐖𝐞 𝐓𝐨 𝐘𝐨𝐮𝐧𝐠 𝐅𝐨𝐫 𝐓𝐡𝐢𝐬?

17.

Sabah uyandığımda Liam yoktu. Herhalde aşağı inmiştir diye düşünüp hazırlanmaya başladım. Üzerime bir şeyler alıp aşağı indim.

E: Liam! Liam burda mısın?

L: Burdayım.

Yanına gittim. Koktukta otruyordu.

E: Erken mi uyandın?

L: Gibi gibi. İyi misin? İstersen gitmeyebilirsin.

E: Yo, hayır. Ben iyiyim, gitmeliyim. Daha fazla geri kalmak istemiyorum.

L: Tamam.

Liam dışarı çıktı. Ben de eşyalarımı alıp peşinden çıktım. Arabaya bindik ve okula doğru sürdüm.

Okula vardık ve içeri girdik. Ders saatine 15 dakika falan vardı. Scott, Stiles, benim ve Liam'ın dersi aynıydı. Bahçeye baktığımızda bizimkilerin orda olduğunü gördük.

Yanlarına gittik ve oturduk.

Lm: Elizabeth? İyi misin?

E: Evet.

M: Gelmeyebilirdin, sorun olmazdı.

E: Evde sıkılıyorum. Ayrıca iyiyim, bir şeyim yok. Yeteri kadar dinlendim zaten.

Ss: Sen bilirsin.

E: Bu arada yine çalışacağım.

Sm: Neye?

E: Güce, Scott.

Ld: Nasıl yapıcaksın? Bu aralar yorgunsun. Yapabilir misin ki?

E: Ben ta-

Zil çaldı. Sözüm yarıda kesildi ve sınıfa gittik. Sırada Liam ve ben yan yana oturduk. Scott ve Stiles da arkamıza oturdu.

Sonunda ders bitti ve derin bir nefes aldım.

E: Okuldan nefret ediyorum.

Liam Stiles ve Scott güldü. Onlara ters bakış atıp kalan yazımı yazmaya devam ettim.

E: Burada ne yazıyordu? Kaçırmışım ve tahtadan silmiş.

L: Benim defterimde yazıyor, bak ordan.

Liam'ın kitabını aldım. Yazısı çok güzeldi. Bir yeri saçma sapan yazmış. Anlamadım ve Liam'a sordum.

E: Liam!

L: Noldu?

E: Burayı okuyamıyorum, ne yazdın?

Liam kitaba benim elimden baktı. Ama gerçekten orayı karalama gibi yazmış. Bütün defterde sadece orası.

L: Ben de okuyamıyorum.

E: Kendi yazını okuyamıyor musun?

L: Elizabeth görmüyor musun? Karalama.

Kitaba baktığımda gerçekten karalama gibi duruyordu. Scott ve Stiles da baktı. Ama okuyamıyordu. Defteri alıp ayağa kalktım.

E: Geliyorum.

L: Nereye!

Cevap vermeden uzaklaştım. Hızla Lydia'nın sınıfına gittim. Lydia orda oturuyordu. Yanına gittim. Ben olduğumu görmedi. Hızla yanağına öpücük kondurup yanına oturdum. Ani olduğu için bir titredi.

E: Naber güzellik?

L: Elizabeth! Korkuttun beni

E: Özür dilerim canım, korkutmak istememiştim.

L: İyi, senden naber?

E: İyi ben de, şey soracaktım.

L: Ne?