35.

120 4 2
                                    

Sabah uyandığımda Liam yanımda yoktu. Melissa odadaydı. Dosyalarla falan uğraşıyordu.

M: günaydın Elizabeth.

E: sana da.

M: başın hala ağrıyor mu?

E: evet, dünkü kadar değil ama ağrıyor hala.

M: tamam veririz şimdi ilaç. Dinlenirsin biraz daha.

E: Liam nerde?

M: kantine inmişti sanırım.

Kafa salladım. Tam gözümü kapattığım anda Liam içeri girdi. Elinde kahvaltı vardı. Ama inanamayacağını kadar canım istemiyor.

Liam yanıma geldi. Tepsiyi kenara koydu.

L: iyi misin güzelim?

E: idare eder.

M: kahvaltını et, ilaç içirelim sana.

E: canım istemiyor.

L: Elizabeth başlama yine.

E: gerçekten canım istemiyor. Yersem kusarım.

L: Elizabeth!

M: bak ye bir şeyler ilaç vericem aç karna veremem bu ilacı.

E: gerçekten canım istemiyor.

L: ama yemen gerekiyor.

Kafamı olumsuz anlamada salladım.

M: en azından meyve suyu iç poğaça ye biraz bastırsın ilacı verelim.

L: tamam mı?

E: Liam istemiyorum.

M: bence bu gayet iyi bir fikir. Hadi bakalım ye ben gelicem birazdan.

E: offf.

Melissa çıktı. Liam zorla bana bir şeyler yedirdi. Çöpleri atmak için dışarı çıktı. O çıktıktıktan hemen sonra Melissa girdi.

M: artık içebilirsin ilacını.

Yanımda ki suya uzandı. İlacı açtı ve elime verdi. İlacı içip suyu geri koydum.

E: ne zaman çıkıcam?

M: bilmiyorum. Bir şey sorucam.

E: sor.

M: iyileşemiyor musun?

E: hayır, iyileşemiyorum.

M: gücünü çok kullandığından dolayı mı?

E: sanırım evet.

Liam içeri girdi. Melissa çıktı. Liam yanımda ki koltuğa oturdu.

E: Scott'lar gelicekti?

L: bilmiyorum ne zaman gelirler.

E: Liam!

L: ne?

Karşımda Gerard vardı. Elinde bıçakla bana doğru yaklaşıyordu.

E: Liam Gerard!

L: ne Gerard'ı?

Gerard bana iyice yaklaştı. Derin derin nefesler alıyordum ve kasılıyordum. Kasıldıkça vücuduma ağrı giriyordu.

L: ELİZABETH! ELİZABETH BİR ŞEY SÖYLE!

Oturduğum yerde çığlık attım. Ama o kadar güçlü bir çığlıktı ki. Sağır edecek kadar...

Liam kulaklarını kapattı. Odanın camları patlamıştı.

*Lydia'dan*

Hepimiz toplanıp Elizabeth'i ziyarete gelmiştik. Tam hastaneye adımımızı attığımız anda güçlü bir çığlık duydum.

𝐀𝐫𝐞 𝐖𝐞 𝐓𝐨 𝐘𝐨𝐮𝐧𝐠 𝐅𝐨𝐫 𝐓𝐡𝐢𝐬?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin