𝐀𝐫𝐞 𝐖𝐞 𝐓𝐨 𝐘𝐨𝐮𝐧𝐠 𝐅𝐨𝐫 𝐓𝐡𝐢𝐬?

16.

Koşarak sesin geldiği yöne gittim. Kafamı çevirdiğimde Malia ve Scott da ordaydı. Kapıda o gece ki çocuk vardı. Malia ve Scott çocuğu etkisiz hale getirdiler bende içeri girdim.

İçeride Elizabeth bağlıydı. Oturuyordu. Ama bayılmıştı. Hemen yanına gidip çözdüm.

L: Elizabeth, burdayım. Geldim, aç gözünü güzelim lütfen.

Gözünü yavaşça araladı. Gözünden bir damla yaş aktı.

E: Geldin..

L: Geldim. Aç gözünü, kapatma sakın. Elizabeth, ben burdayım.

Scott ve Malia içeri girdi. Kısa süre sonra Şerif arabaları geldi. Çocuk çaktan gitmişti.

Sm: Elizabeth!

Scott da Elizabeth'in önüne eğildi. Elizabeth tepki vermiyordu. Gözleri kapanıp duruyordu. Kendini uyanık tutmaya çalışıyordu.

Parrish koşarak içeri girdi.

P: Benim arabaya.

Elizabeth'i kucağıma alıp dışarı çıktım. Parrish arabanın kapısını açtı. Elizabeth'i yatırdım. Bende bindim ve kafasını göğsüme yaslayacak şekilde yatırdım.

Tamamen uzandırmıyordum çünkü gözünü kapatır. Kafası da kanıyordu. Neden iyileşmiyordu ki.

Scott öne bindi. Parrish hemen arabayı hasteneye doğru sürdü.

L: Scott neden iyileşmiyor?

Sm: Olduğu yerde toz vardı, gördün mü? Onlar kurt adamın ya da kadının içinde dönüşememesi için. Bu durumda bütün kurt özellikleri gidiyor.

L: Elizabeth, açık tut gözlerini. Dayan güzelim, az kaldı.

Hastaneye vardık. Scott hemen inip koştu. Bende Elizabeth'i alıp hızlıca arkadından gittim. İçeri girdik.

Sm: Anne! Anne!

Melissa koşup yanımıza geldi.

M: Noldu Elizabeth'e? Sedye getirin!

Sedye getirdiler ve yatırdık. Büyük ihtimalle iğne yapılması falan gerekiyordu. Baya da üşümüştü. Ateşi var mıydı bilmiyorum.

Acil kısmına götürdüler. Boş bir yere yerleştirdiler. Biz de yanındaydık. Melissa çekmeceden bir iğne ve ilaç çıkardı. İlacı çekip iğneyi yaptı.

M: Parrish, çocukları dışarı çıkart.

L: Ne? Hayır, çıkmayacağım!

P: Gidelim Liam.

Parrish beni geriye doğru ittirmeye başladı. Scott'ı da öyle. Ben de zorluyordum.

L: Bıraksana, Elizabeth'in yanında olmam gerek.

P: Liam, hastane burası.

L: Bırak beni!

Etrafta ki herkesin bize baktığını gördüm.

P: Nelere mal oluyor bak.

Çırpınmayı bıraktım. Biz çıktıktan sonra kapı kapanmıştı. İçeride ne yapıyorlar bilmiyorum ama Elizabeth için çok endişeleniyordum.

Ordan orya yürüyordum. Oturuyordum. Kalkıyordum. Asla yerimde duramıyordum.

Yaklaşık 15 dakika sonra Melissa çıktı. Hızlıca yanına gittim.

L: Ne oldu? Neyi varmış? İyi mi?

M: Sakin ol öncelikle. Üşütmüş ve yorgun düşmüş. Uykusuz kalmış biraz da. Ve sanırım yemek yememiş.