𝐀𝐫𝐞 𝐖𝐞 𝐓𝐨 𝐘𝐨𝐮𝐧𝐠 𝐅𝐨𝐫 𝐓𝐡𝐢𝐬?

18.

Ld: Bu nasıl mümkün olabilir?

D: Varmış.

Ld: Ne?

D: Dediğim gibi, kalkanı var. Ve Banshee çığlığından kendisini koruyor.

E: Yani?

D: Var, Elizabeth. Bu seni çok güçlü kılabilir. Bu herkeste olamaz, ya da yapamazlar.

E: Şimdi yaptım mı?

D: Evet.

Koşup Liam'a sarıldım. Sımsıkı sarılıyordum. Liam da bana sarılıyordu. Şu an o içimde ki sevinci anlatamam. Herkes buna şaşırmıştı. Haliyle bana zarar gelmesini bekliyorlardı.

Liam'dan ayrıldım. İçim içime sığmıyordu. Mutluluktan, heycandan her neydense. Scott'a döndüm. Kocaman gülümseme vardı yüzümde. Scott'da bana gülümsüyordu.

Kısa bir süre sonra herkes dağıldı. Biri yine yanımda kalsın demişlerdi ama ben kabul etmemiştim. Kendi ihtiyaçlarını da karşılamaları gerekiyor.

Hava tam kararmamıştı ve çalışmaya devam etmeye karar verdim. Dalı değiştirip başka bir dal aldım. Orta halli bir dal.

Önüme koyup odaklanmaya başladım. Bu sefer kolay yapmayacaktım. Gerçekten işe yarayacak şekilde olacaktı.

Dala baktım ve gözlerimi kapattım. Gerçekten o gücü içimde hissettim ve gözümü açtım. Gözümün rengi döndü.

E: Çünkü, sen benim dayanma sebebimsin.

Dala baktığımda havalanmıştı. Ama iki saniyeliğine değil. Gerçekten havada süzülüyordu. Elimle onu kontrol edip haraket ettirebiliyordum.

Dalı yavaşça yere bıraktım. Mutluluktan gözüm dolmuştu. Sanırım başarmıştım. Kalıcı yapabilmek için tekrar denedim. Aynı yöntemle tekrar oldu.

Tekrar tekrar dendiğimde de oldu. Bu kullandığım şey. Yani düşünüp hissettiğim şey Allison'dı.

Bu sözü Allison bana söylemişti. "Çünkü sen benim dayanma sebebimsin" Bunu bana söylerken çok ağladığını hatırlıyorum. Bana sarılıp ağlamıştı.

Sanırım çoğu şeye Allison'a olan sevgim sebep oluyor. Lydia, Allison ve ben.

Geç olmadan eve gittim.

-

Stiles, Kira ve benim dersimiz aynıydı.

Eşyalarımı dolaptan aldım ve sınıfa gittim. Sadece Stiles vardı. Yanına gidip oturdum. Gülümsüyordum.
Stiles'a sarıldım.

E: Başardım Stiles!

Ss: Neyi?

E: Telekinezi.

Ss: Ne? Gerçekten mi!

E: Evet, gerçekten.

Güldüm bana tekrar sarıldı.

Ss: Nasıl yaptın?

E: Allison'la.

Ss: Allison'la mı?

E: Yani, onu düşünerek. Ona olan sevgimle oldu sanırım. Ama oldu işte.

Ss: Yapabiliyorsun yani?

E: Evet, yapabiliyorum. Kimseye bir şey söyleme. Teneffüste söyleyeceğim.

Ss: Tamam.

Stiles sürekli gülümsüyordu. Herkes toplandı. Bir süre sonra öğretmen geldi. Derse başladık. Bir insan bir dersten bu kadar mı nefret eder?