26.

129 7 2
                                    

Bir sürü polis arabası gelmişti. Parrish, Şerif Stilinski herkes. Ormanın o kısmı kapatılmış gibiydi.

Bir sürü polis bantlarıyla donatılmış galandı. Kenarda ağacın dibinden oturuyordum. Hava baya kararmıştı. Diğerlerinden ifade alıyorlardı.

Kendimi suçluyordum. Durdurmasaydım belki onlardan kaçabilirdi. Ama şöyle bir sorun var onlar kim?

Gözlerimden ara ara yaşlar akıyordu. Ama hiç bir önemi yoktu bunun. Geri gelmeyevekti. Değişmeyecekti. Liam yanıma geldi.

L: güzelim kalk hadi eve gidelim. Geç oluyor, yorgunsun hadi.

Liam elini uzattı. Elini tutup yavaşça ayağa kalktım.

E: benden ifade almayacaklar mı?

L: Malia, Lydia ve bende vermedik.

E: neden?

L: çünkü hepimiz aynı şeyi gördük. Anlattıklarımızın hepsi aynı olunca vazgeçtiler.

E: tamam.

Lydia koşarak yanımıza geldi.

Lm: Elizabeth iyi misin?

E: evet.

Lm: seninle kalmamı ister misin? Ya da Liam da kalabilir fark etmez.

Ld: sen kal.

Liam'a dönüp baktım. Bizim için diyordu. Çünkü o da onlara anlatamadıklarımı Lydia'ya anlatabilfiğimi biliyordu.

E: sen emin misin?

Ld: evet. Lydia kalsın. Hem siz biraz konuşun. Bende eve giderim.

E: peki. Scott'lar nerde?

Lm: şu ilerde olmaları lazım.

Gösterdiği yere baktım. Scott ve Stiles ordaydı. Yanlarına doğru yürümeye başladım. Kafamı eğip yürüyordum. Sanki herkes beni suçlu görecekmiş giib geliyordu. Halbuki kimsenin gerçekten ne olduğu hakkında bir fikri bile yoktu.

E: Scott! Stiles!

Yanlarına gidip ikisine de tek tek sarıldım. Önce Stiles'a sonra da Scott'a sarıldım. Scott elimi tutup bana baktı.

Sm: sakın kendine suçlusu senmişsin gibi davranma.

E: denerim.

Sm: deneme, yap.

E: tamam.

Ss: bide yanlız kalmasan mı bugün? Malum bazı şeyler...

E: bazı nele-

Lm: ben yanında olacağım merak etmeyin.

Sm: tamamdır. İyi o zaman.

E: ben eve gitsem sorun olu-

Sm: ne sorunu? Hatta ben sana git eve diyecektim. Bak dediğim gibi tamam mı?

E: tamam. Bir şey olursa... Haber verirsiniz...

Gözümden bir damla yaş aktı ama hemen sildim. Şu an kimseye bunu gösteremem.

E: neyse tamam boşverin. Lydia gidelim mi?

Lm: evet gidebiliriz.

Ormanın çıkısına doğru yürümeye başladım. Lydia bir şeyler dedi ve peşimden koştu.

***(evde)

E: Lydia atma ya. Yalan dimi.

Lm: yo.

E: söyledin mi?

Lm: ona da yo.

E: lan sen demiyor muydun bana. 'gİt LiAmA sÖyLe' diye. Git sen Stiles'a söyle.

𝐀𝐫𝐞 𝐖𝐞 𝐓𝐨 𝐘𝐨𝐮𝐧𝐠 𝐅𝐨𝐫 𝐓𝐡𝐢𝐬?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin