𝐀𝐫𝐞 𝐖𝐞 𝐓𝐨 𝐘𝐨𝐮𝐧𝐠 𝐅𝐨𝐫 𝐓𝐡𝐢𝐬?

22.

Yazar'dan.

E: Hayır, hayır. Yapamazsın! Hayır!

Liam yattığı yerden fırladı. Elizabeth terler içinde kalmıştı. Liam Elizabeth'e doğru eğildi.

L: Elizabeth, Elizabeth kalk. Rüya görüyorsun, Elizabeth.

Elizabeth tepki vermiyordu. Liam elini Elizabeth'in yanağına koydu.

L: Güzelim, kalk hadi. Elizabeth!

Elizabeth birden fırladı. Çok korktuğu için tutanacak bir şey bir yer aradı. Korkudan gözünden yaşlar akıyordu.

Liam hemen Elizabeth'e sarıldı. Saçını okşuyup sakinleştirmeye çalıştı. Bir süre sonra Elizabeth sakinleşti.

Elizabeth'den.

Liam'a sarılıyordum. Her zaman ki gibi, yine rüya görmüştüm. Yine Liam buradaydı ve beni sakinleştirmeye çalışıyordu.

Sımsıkı sarılıyordum. Karşık bir rüyaydı. Ama bu rüyamı anlatmayacağım. Kimseye bizden birine ya da başka birine.

Bir süre sonra sakinleştim. Liam'dan ayrılıp kafamı eğdim.

L: Ne oldu güzelim? Ne gördün?

Kafamı salladım. Derin nefes aldım. Saçımı geriye doğru attım. Liam yanıma gelip elimi tuttu.

L: Ne oldu, güzelim?

E: Rüya..

L: Ne gördün?

Gözümden bir damla yaş aktı. Kafamı Liam'ın göğsüne dayadım. Liam saçımı okşamaya başladı.

E: Liam, ben..

L: Tamam, dur, sakin ol. Tamam mı? Sakin ol, derin nefes al.

-

L: Elizabeth. Elizabeth, kalk hadi.

Yataktan yavaşça doğruldum.

E: Saat kaç?

L: 11.

E: Oha!

L: Bir şey olmaz.

E: Gidiyor musun?

L: Scott'ın evinde mi buluşacakmışız ne, öyle bir şey. Benim eve gitmem lazım. Orda buluşuruz.

E: Tamam.

Yataktan tamamen kalktım. Liam aşağı indi bende arkasından indim. Kapıya gidip açtı.

Bana döndü. Yanına gidip sarıldım.

E: Görüşürüz.

L: Görüşürüz, bebeğim.

Kapıyı kapattım. Kapının arkasına yaslandım. Kayarak yere oturdum. Saçımı karıştırdım.

Kapının arkasında ağlamaya başladım. Hiç bir şey yapmadan ağlıyordum. Kafamı kapıya vurup duruyordum.

E: Hiçbir şeysin, Elizabeth! Hiçbir şeyin yok. Sahip olduğun şeylerin deperini bilmiyorsun! Hayatın boka sarıyor, ve sen hiçbir şey yapmıyorsun!

Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Bağırıp çağırarak. Zaten evimin etrafında birisi olmadığı için gayet rahattım. Bir ev falan hiç bir şey yoktu.

E: Seni neden bıraktılar sanıyorsun? Annen, baban, Allison, Isaac. Off!

Bir süre orda ağladıktan sonra kalktım. Yukarı gidip gündelik işlerimi hallettim. Zaten öğle olmuştu. Üzerimi değiştirip aşağı indim.