E: Liam sorun değil. Ve olmayacak da. Korkmana gerek yok. Kendimi koruyabilirim.
Ld: biliyorum. Ondan şüphem yok ama bilmiyorum Elizabeth.
E: anladım seni ama yapabilirim. Emin ol beni canlı istiyorlar. Zarar verebilirler. Ama kendimi ciddi manada koruyabilirim.
Sm: gitmeden önce dene.
Scott eline telefonu aldı. Scott'a dönüp baktım.
E: telefonu ver!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Scott dümdüz bakarak telefonu bana uzattı. Bir süre sonra etkisinden çıkınca güldüm.
E: alabilirsin canım.
Diğerleri de güldü.
E: şimdi gidiyorum. Ama prşimden gelmeyin. Şu anlık ;)
Liam yanıma gelip sarıldı ve öptü. Karşılık verdim ve ayrıldık.
E: iyi olacağım Liam.
Ld: seni seviyorum.
E: bende seni seviyorum...
Kapıdan çıkıp ormanın içine girdim. Yavaşça yürüyordum. Bir süre sonra o eve geldim. Burda güzel anılarım yok ama girmek zorundayım.
Bozulmuş olan o toz orda duruyordu. Beni bağladıkları zincir ve diğer şeyler. Fırlattığı yemek bile duruyordı.
Beni bağladığı yere bakarken geldiler. Arkamı döndüm. Evet 7 kişilerdi. Saydığım herkes karşımda duruyordu. Dean ortadan yanında Tyler diğer yanında da Alice vardı. Tabi ki onu alacak. Benden intikam almaya çalıştı ya güya.
E: kimse zarar görmek zorunda değil Dean.
D: evet, ama sen öylesin.
E: bana zarar veremeyeceğini biliyorum.
T: benim de verebileceğimi biliyorsun.
E: oh Tyler, seni görmemişim. Malum burda biraz çakma Alfa gibi kalmışsın.
D: biliyordun değil mi?
E: evet biliyordum. Bide utanmadan Alice'i yollamışsınız.
D: Alice'i biz yollamadık ama iyi ki gitmiş.
Alice bana bakıp gülümsedi. Göz çevirip Dean'a döndüm.
E: Dean, neler yapabileceğim hakkında bir fikrin yok. Ya da benim ne kadar tehlikeli olduğum hakkında.
T: sanırım kontrolü öğrenmişsin. Ben seni kaçırdığım da bilmiyordun.
