ZORLUK|Arda Güler

1.3

hayalet okuyuculuk yapmayıp oy verip yorum yaparsanız çok mutlu olurumm
iyi okumalarrr :)💞

"Arda bırak tamam"
dedim ofisime girmiştik.Arda beni bırakınca ofisim direkt sahaya baktığı için camın kenarına gidip sahaya baktım.Dışardan içeri gözükmediği için rahattım.

Boydan boya komple bi duvar cammış gibi düşünün ve dışardan içeri gözükmüyo içerden dışarısı gözüküyo.

Gece olmasına rağmen fazla sıcak olduğu için klimayı da açmıştım.Arda bana şaşkınlıkla bakıyodu.
"E yürüyosun Maya?"
"E yürüyorum Arda?"
"E niye buraya kadar geldik birlikte"
cevap vermemiştim.Ardanın aklına ışık vurmuş olucakki kaşlarını kaldırdı ve konuşmaya başladı.
"Yürüyebiliyodun?"
"Tam yürümek sayılmaz"
"Elif öyle yaptığını için böyle bi şey yaptın diğerlerinide oyunlarına alet ediyosun böyle yapmayı bırak Maya!BU SABAH BANA ARKADIŞIZ DEDİN ŞİMDİ BÖYLE YAPMAN ÇOK MANTIKSIZ Bİ KARAR VER ARTIK SENİN OYUNCAĞIN DEĞİLİM SEVMİYOSAN SÖYLE DE UMUTLANMIYIM FARKLI ŞEYLER YAPARAKTA UMUTLANDIRMAYI BIRAK ARTIK ANLAYAMIYORUM SENİ SEVGİMİ BİLE GÖRMEYİP ARKADAŞIZ DEDİN TABİ SEVGİDEN NE ANLICAKSINKİ ANNE SEVGİS-"
Arda dediklerinin farkına varmış olmalıki sözü yarıda kaldı
"Maya öyle demek istemedim gerçekt-"dedi.

Ardanın son söylediği fazla koymuştu.Şaşkınlıkla elim ağzıma gitmiş gözlerim dolmuştu.
"Çık odamdan"
"Dinle ben-"
Onun sözünü yarıda kesip dinlemeden bağırdım.Daha fazla dinlemek istemiyordum.
"SİKTİR GİT YETERİNCE DİNLEDİM SENİ ÇIK GİT ODAMDAN ARDA"
dedim ve itekleyerek odadan çıkarmaya çalıştım kapıyı açtığımda kapının önünde duran Mert İrfan Ozan Eda ve Tılsım'ı gördüm. Her şeyi duymuş olmalılardı.Mert ve Ozan ağızlarında hiç bir şey tutamazlar.Of anskm ya
Ardayı odadan çıkardığımda kapıyı kapatıp kızların bile girmesinine izin vermeden kilitledim.

Duyduğum şeylerle şoka uğramıştım resmen.

Koltuğa oturduktan sonra ellerimle yüzümü kapadım.Ağzımdan hıçkırık kaçtı.Ben ya ben annesiz büyümüş biri olarak 12 yaşımdan sonra ilk defa biri için ağlıyorum.O yaşımdan sonra sadece kaybettiğim,kaybettiğimiz maçların bile bazılarına ağlayan ben biri için ağlıyorum.Ben o yaşımda daha ayakta durmayı öğrendim.Ondan sonrada düştüğümde bile hiç ağlamamıştım.Hepsini içime atmıştım.Şuan içime attığım her şeyi bağırarak çığırarak ağlayarak çıkartıyordum.

••••••
Odamdaki yerde kırılmış bibloları yerlere atılmış şeylere bakıyordum.
Ağlamam kesilmemişti ne kadar süredir burdayım eminde değilim.
Hala bir şeyleri etrafa saçıyordum.Dışardakilerin de seslerini duyabiliyordum.Daha fazla kişi gelmişti sanırım.Onlarada anlatıp tercüme etmiş olmalıydılar.

"Maya güzelim çık ordan hadi düzelicek düzelticez hadi çık artık" dedi biri. Sanırım Ferdiydi.
sinirle bağırdım
"HİÇBİR ŞEYİN DÜZELİCEĞİ FALAN YOK"dedim ve masanın üstünde duran kar küresini kapıya doğru attım hınçla.Kapıya çarpmasıyla beraber parçalara ayrıldı.
"Siktir" dedim kendi kendime attığım kar küresini bana İrfan yaptırıp almıştı doğum günümde.Kapının ordaya gidip kar küresinin kalan parçalarını topladım.Fenerbahçe forması giymiş sarışın bi kız önünde de top vardı sadece kürede.Küreyi öyle görüncede ağlmaya başladım.Belki gereksizdi ama o an belki onun için ağlamadım geçmiş için ağladım ama bilmiyorum.

Kapının yanına gelmiş dizlerim üstüne oturmuşken kapının kilidi açıldı.Hayır kırıldı.

Karşımda bir sürü kişi vardı.Kapının açılmasıyla beraber bir sürü kişi bana sarıldı.

Sol tarafımdan sarılan İrfan'a elimdekileri gösterdim.
"İrfo'm kırıldı" dedim ağlayarak
"tamam sorun yok ben sana yenisini yaptırırım elin kesilmiş bırak hadi onları"dedi başımı öperken.

Ben ordan nasıl çıktığımı bile anlamamışken kendimi arabamda buldum.Yanımda Eda İrfan ve Ozan vardı.

Beni ön koltuğa oturtup Eda da kendi şöför koltuğuna geçmişti.

"Eda gidince haber ver"dedi İrfan
"irfan odama kimse dokunmasın.Mümkünse girmeyinde.Lütfen"
"tamam,tamam kilit yaptırırım yarın sabah kimsede girmez"dedi
daha sonrada içeri girmişlerdi

"Telefonum.Telfonum ofisimde kalmış"dedim Eda arabayı çalıştırmadan

"tamam ben gidip alırım kal burda"dedi sonra da arabadan çıktı

"sanki gidebilcek haldeyim"dedim kendi kendime.

Eda telefonumu alıp geldiğinde bana vermişti.
Telefonun üstünde kırıklar  vardı. Umursamadım pek.Yaptırırdım daha sonra.
Eda arabayı sürerken ben ise yavaşça başımı cama doğru yasladım ve gözlerimi kapadım.

Ulan Arda🤨
Neyse biraz geç geldi bölüm umarım beğenmişsinizdir🫂💗