မနက်ခင်းရဲ့နေရောင်ခြည်ကရင်ခွင်ထဲကအကျီဗလာဖြစ်နေတဲ့ကောင်လေးကိုတောက်ပစေလို့။စိုင်းစစ်စောစောနိုးတာကြောင့်ရေမိုးချိုးကာအောက်ပိုင်းတဘက်ပက်လို့ရေချိုးခန်းထဲကထွက်လာလိုက်သည်။
ညတုန်းကရတဲ့အအခွင့်အရေးလက်မလွှတ်လိုက်တာမျော့မျော့သာကျန်တော့တဲ့ကလေးငယ်။
" သည်းငယ်...ထတော့ နေမြင့်နေပြီနေမကောင်းဖြစ်လိမ့်မယ်..."
" လူလိုတော့သိသေးတာဘဲ သေအောင်လုပ်ထားမှတော့ထနိုင်မလားစဥ်းစားလေ..."
အိပ်ရာထဲကနေလူးလွန့်ရင်းဆူပုတ်ပုတ်လေးပြောလာသူလေးကြောင့်စိုင်းစစ်ရယ်မောမိသည်။ရင်ဘတ်တပြင်လုံးမှာအနီပြင်ကွပ်တွေဟာလှလို့ပလို့...သူကလေးငယ်ကိုအပိုင်ရလိမ့်မယ်လို့တွေးတောင်မတွေးခဲ့ဘူး....အခုများတော့သူဟာကံကောင်းသည့်လူလို။
" ဒါဆိုလဲမထနဲ့အုံး ကိုကိုဝတ်စရာသွားယူပေးမယ်။ "
ပြန်ဖြေကြားသံမကြားတာကြောင့်စိုင်းစစ်အကျီနဲ့ဘောင်းဘီအမြန်ကောက်ဝတ်ကာတိမ်လွှာ့အခန်းထဲမှာအကျီသွားယူရန်အခန်းထဲကနေထွက်လာလိုက်သည်။အခန်းထဲကထွက်ရန်အလုပ် အခန်းရှေ့မှာမြင်လိုက်ရတဲ့လူကြောင့်စိုင်းစစ်လန့်ပင်လန့်သွားသည်။
" ဖွားစိန်...အစောကြီးဘဲနိုးနေတာလား.."
" နိုးနေတာမဟုတ်ဖူး တစ်ညလုံးအိပ်လို့ကိုမရတာ...ဘယ်လိုဖြစ်လိုအသည်းအသန်လုပ်ရတာလဲ...ဟမ်!! ငါ့မြေးလေးအဆင်မှပြေရဲ့လား..."
" ဟိုးဟိုး သူအိပ်နေတယ်လေ မနှောင့်ယှက်ပါနဲ့ဖွားရယ်..."
" အော် အခုတော့ငါကအရှုပ်ထုပ်ကြီးပေါ့ ဘယ်လိုလဲ မဂ်လာရက်တွေဘာတွေရွေးပြီးရောပေါ့ မနေ့ကတစ်နေ့ကုန် ပြက္ခဒိန် ကြည့်နေမှတော့..."
ဖွားစိန်အပြောဆုံးမှစိုင်းစစ်မှာရှက်ရှက်ဖြင့်ဂုတ်လေးအားလက်ဖြင့်ပွတ်မိတော့ဖွားစိန်ကဗိုက်ခေါက်ကိုလာဆိတ်ဆွဲကာလက်ညိုးတငေါက်ငေါက်ဖြင့်။
" ငါ့မြေးလေးကိုစားပြီးထွေးထုတ်မယ်မကျန်နဲ့နော် ငါကိုယ်တိုင်နင့်ကိုအရေခွံခွာပစ်မှာ ကြားလား။ "
YOU ARE READING
ငယ်သူမို့....ဆိုး ( completed )
Fantasy( စိုင်းစစ်ဂုဏ်ရှိန် + တိမ်လွှာဘုန်းမြင့် ) ဘဝမှာကံအကောင်းဆုံးအရာကဘာလဲသိလား။ အဲ့တာကကိုယ်သဘောကျရတဲ့လူကကိုယ့်အပိုင်ဖြစ်လာတာဘဲ။ အဲ့အရာကတစ်လောကလုံးကကံကောင်းမှု့တွေထပ်အဆမတန်ပိုတန်ဖိုးရှိသည်။ ဤအရေးအသားသည်စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်တာမို့ တိုက်ဆိုင်မှု့က...
