𝙈𝙧. 𝙎𝙖𝙩𝙤𝙧𝙪! 𝘎𝘰𝘫𝘰 𝘟 𝘖𝘬𝘶𝘺𝘶𝘤𝘶

₊˚ପ👁ଓ˚₊1 ⌗𝙂𝙤𝙟𝙤 𝙎𝙖𝙩𝙤𝙧𝙪

┌────❀*̥˚─────❀*̥˚──────┐

İlk adımlar, Gojo'nun hisleri.

└───❀*̥˚──────❀*̥˚──────┘

Merdivenlerden iniyordum. Gojo bahçede öğrencilere ders verip taktik geliştirmekle meşguldü. Derse geç gidiyordum çünkü buraya can sıkıntısından ve vakit geçirmek amaçlı kayıt olmuştum -ya da sadece onun için-.

Doğruyu söylemek gerekirse bu topraklardaki en güçlü büyücü bendim. Çok kişi tanımazdı beni, hatta böyle bir gücün varlığından haberleri bile yoktu.

Ama bu lanet işleriyle uğraşanlar genelde ben göstermesem bile bende farklı bir şeylerin olduğunu hissediyorlardı.

Mesela Gojo benim etrafımda olan ve kimsenin göremediği o enerjileri ve renkleri görebiliyordu.

Bunu sadece "o" yapabiliyordu.

Kapıdan çıkıp onlara doğru ilerledim. Sanırım Gojo dersi çabuk bitirmişti

Umrumda değildi açıkçası işime gelirdi.

Gojo beni her görüşünde baştan aşağı süzüyordu. Kimse göz bandı yüzünden gözlerini göremesede bunu yaptığını hissedebiliyordum.

İşte yine aynısını yapmıştı.

Üniformamı Gojo ile aynı seçmiştim. Belkide hep o yüzden bakıyordur? Bilemeyiz.

Diğerleri yavaştan dağıldıktan sonra ikimiz baş başa kalmıştık. Her zamanki gibi tek başımıza kaldığımız için göz bandını direk indirdi.

Harbi aşıktı bu be!

Devamlı gözlerini gösterme çabası, bir garip havalara girme...

Ah Gojo... güzel adamsın da benim olsan daha güzel olucan.

Kafamdaki çiçeğimsi düşünceleri bir tarafa atıp eşgalimde olan aygır somurtmasını silip tatlı ve samimi gülüşümü yerleştirdim.

Gojo'da bana yerleşt-

Yani yüzüne o da tebessüm ekledi.

Güldüğünde gerilen o açık pembe dudakları... O parlayan dişleri...

Ben bu adamı yerim sonra sıçarım sonra alıp tekrar yerim.

Ciddiyim.

"Hey Satoru! Gel de sana suşi ısmarlayayım." dedim.

Acıkmıştım çünkü ne yapayım.

"Ha? İşte bu mükemmel bir fikir." dedi yüzüme doğru eğilerek.

Ardından elini omzuma atıp "Gidelim." deyiverdi ve yürümeye başladık.

Hala elini omzumdan çekmemişti. Öyle yürüyorduk. Samimi olmaya çalışıyordu ama ben her zaman mesafemi koruyordum.

Neden mi?

Çünkü ulaşılmaz kadınlar her zaman aşık olunası olurlar. İşte bu yüzden Gojo'yu çılgına çeviriyordum.

Gerçekten adamın yanına gelince heyecandan götüne kurt giriyordu.

Gerçi o hep öyle deyil miydi yahu?

Suşiciye gelmiş ve siparişleri vermiştik.

Gojo bacak bacak üstüne atıp

"Eee? Anlat bakalım Y/N, hayat nasıl?" dedi.

Agghh. Cidden yakınlaşmaya çalışıyor. Bunu bütün yolu omzumda olan eline sormalıyız bence.

El demişken... Kahretsin, elleri çok güzel.

Ne diyorum ben!?

"mmmmh... Aynı diyelim. Senin nasıl peki?"

Kaşını kaşıyıp

"Yorgunum işte...ve açım." dedi ve kıkırdadı.

Kaşlarının ne kadar güzel olduğunu, hele de o kirpiklerini kırpışının ne kadar masum olduğunu düşünürken yemeklerimiz gelmişti.

"Haydi yiyelimm!" dedi Gojo ve camış gibi yemeğe daldı.

Hemen beraberinde bayır domuzu gibi bende yemeğe dalışa geçtim.

Çok uyumluyduk.

Diğer kızlar gibi nazik yemezdim ben. Ki zaten Gojo bu halimden hoşlandığı belliydi.

Yemek ortamı şenlenip şekerlensin diye Gojo'yu göt eden o cümlemi kurdum.

"Gojo... Neden hep benimle olduğunda göz bandını çıkarıyorsun?"

Zattiri zort zort zattiri zort zort.

Lokmasını yutup cevapladı.

"Bilmiyorum Y/N. Ama illa bir cevap istiyorsan şunu diyebilirimki... Çok iyi bir enerji yayıyorsun ve bunu görmek istiyorum." dedi bana.

Kafamı salladım sadece.

İşte tam tahmin ettiğim gibi bir cevaptı.

Yemeklerimizi bitirmiştik. Sıra hesap ödemeye gelmişti. Sonuç olarak ben ısmarlamak için teklif etmiştim ve ben ödeyecektim.

Cüzdanımı tam çıkarırken Gojo o beyaz ve kemikli elleriyle bileğimi sertçe kavradı ve tuttu.

"Hah! Sana ödettiriceğimi düşünme sakın Y/N."

"Asla!" diyip atılmaya çalışsamda çoktan ödedi hesabı.

"Ya Gojo... Ben ısmarlayacaktım ama!" dedim dükkandan çıkarken.

Birden durdu ve yüzüme doğru eğildi.

"Olur. Başka bir sefere." dedi ve burnuma iki defa dokundu.

Sanırım beni tatlı bulmuştu.

Daha çok bulacaktı da şimdilik neyse.

Yiyeceğim bu adamı.

İleriki bölümlerde havalar daha güzel olacak merak etmeyin.

Şimdilik görüşürüz yazacak bir şey bulamadım 😗🤏🏿🌷