Bilmediklerimiz

6. Aşk Ve Tehtid

Hayatta bazı anlar vardır, insana 'al göt ettim seni' der. Şuan tam olarak öyleydim. Nasıl olabilirdi? Nasıl hiçbirimiz anlamamıştık? Gamze burnunu çekti ve koliyi yere bırakarak gözlerini sildi.

"Sen de hiç fark etmedin, değil mi?"

"Gamze, çok özür dilerim, ben anlasam sana yardımcı olurdum. Yemin ederim."

"Bana açıklama yapma. Ama nasıl oluyor ya? Dur bekle-"

Cebinden telefonunu çıkardı ve bir fotoğrafı açıp suratıma tuttu. Gamze ve Cesur'u çekmiştim.

"Bu 2 ay öncesi, bakışlarımdan anlamak o kadar kolay değil belki."

Başka bir fotoğraf açıp gösterdi. 2 yıl önce yazın denizde çekilmiştik, Cesur Gamze'yi omzuna almıştı.

"Burada hepimiz yakındık, tamam anlamamışsındır."

Ve en son fotoğrafı gösterdi. Gamze Cesur'a bir bileklik hediye etmişti, ona o kadar güzel bakıyordu ki.

"Ama bunda anlayacağını düşündüm, geçtiğimiz 14 Şubat yani sevgililer günü. Erken doğum günü hediyesi demiştim, şüphelenmesin diye. Ama sen o zaman da anlayamadın aksine gittin Belin'le arasını yaptın. Bugün gördüm çok yakındınız Allah muhabbetinizi arttırsın, ama artık boşver. Kanada'ya taşınıyorum yani size uzak olucam."

"Gamze..."

"Bak, bana bir şey söylemek zorunda değilsin, ben de ne dediğimi bilmiyorum zaten. Ama kaybettim Zülal, ben bu savaşı kaybettim. Ben bu savaşı kaybettim ve Cesur Belin'e aşık oldu, bana asla öyle bakmayacak biliyorum. Asla onu sevdiği gibi sevmeyecek, ona dokunduğu gibi dokunmayacak, onda hissettiği duyguları benle hissetmeyecek."

"Gamze n'olursun..."

"Bir şey deme. Güzel güzel ayrılalım, hoşçakal Zülal'im. Çınar'la hep mutlu olun."

Gitti. Hızlı adımlarla kolisini kucaklayarak gitti. Çok istedim gitme demeyi ama hakkım yoktu. Tamam belki olmaması gereken duygulardı ama Gamze Cesur'u çok sevmişti. Ne yapmalıyım bilmiyorum Cesur'a söylemeli miydim? Ama Gamze zaten gittiği için söylerdi ve bunu benden öğrenmemeliydi. Eve gittiğimde Cesur ortalıklarda yoktu ama eve gelmişti. Çok takılmak istemediğim için misafir odasına gittiğimde Cesur'un yatağı hazırladığını gördüm, canım arkadaşım...

~~~~

Gözlerimi acıtan bir güneş ışığıyla uyandığımda hızlıca kendimi banyoya attım ve soğuk bir duşun ardından giyinerek içeri gittiğimde Cesur'un hala ortalıklarda olmadığını gördüm. Odasının kapısı kapalıydı, tıklattığımda ses gelmedi. Yavaşça açıp içeri girdiğimde gördüğüm hali bir enkazdı. Yatak başlığına sırtını vermiş boş duvarı izliyordu, uyumamış olduğunu belirten şiş gözleri aynı zamanda hüzün doluydu. Yanına oturana kadar beni fark etmemiş gibi duruyordu.

"Cesur, iyi misin?"

"Niye böyle oldu Zülal?"

"Bilmiyorum, sana neler anlattı?"

"Benden hoşlandığını ve artık Belin'le aramda olanları görmenim canını çok yaktığını ve bir kaç şey anlattı. Zülal ben anlamadım, onun üzülmesini istemezdim ama bilemedim."

Derin bir nefes aldı ve devam etti.

"Ama bunu söylemek için çok geç olsa da; ben bir aralar Gamze'den hoşlanıyordum ama karşılık vereceğini düşünmediğim için çok zor olsa da vazgeçmiştim."

"Cesur ben ne desem bilemiyorum..."

Derin bir nefes aldı;

"Belin konusunda da sürekli doğru kişi olduğunu savunuyordum ya, onda da yanılmışım. Bugün storysinde Özgür diye bir çocuğu öperken bir fotoğrafı vardı, kendimi çok şey hissediyorum..."