Ülkemizde olan depremde ölenlere Allah rahmet eylesin. Yakınlarına da Allah sabır versin. Yaralananlara da acil şifalar diliyorum. Enkaz altındakilere de Allah yardım etsin. Geçmiş olsun Türkiyem😔
-------------
Sabah kalktığımda ağzım kulaklarımdaydı. Demir beni mutlu ediyordu. Arkadaşım olarak. Bugün tam gün işe gidecektim. Üzerime pantalon ve tişört giydim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Asena'nın kombini)
Evden çıkarken Demir mesaj atmıştı.
Demir: Okulda mısın?
Siz: Hayır. Bugün tam gün işe gideceğim.
Demir: Kolay gelsin.
İşe geldiğimde bugün tek garson bendim. Bugün işim zor olacaktı.
~
Çalışırken kapıdan giren o adamı gördüm. Yine gelmişti. Artık valla tesadüf olamaz yani. Eliyle işaret verince sipariş almaya gittim. "Bilerek benim olduğum yerlere mi geliyorsun?" diye sordum. "Hayır. Bu kafeyi sevdiğim için geldim." dedi. Kafamı salladım ve siparişini aldım.
Ordan oraya koşturuyordum. Bugün bu kadar dolu olası tutmuştu. İki tane erkek sürekli bana bakıyordu ve konuşuyorlardı. Farkındaydım fakat birşey demiyordum.
En sonunda "Pşt güzellik." dediler. Bakmadım. Tekrar bana seslenince "Bana mı diyorsunuz?" dedim. Birisi "Senden başka güzellik mi var?" dedi. Yanlarına gittiğimde kolumdan tuttu ve oturtmaya çalıştı. "Gel otur sohbet edelim." dedi. Kolumu çekmeye çalışıyordum fakat bırakmıyordu.
"İstemiyorum bırak." dedim. "Gel ya." diyip ayağa kalktı. "İstemiyor-" diyemeden o ismini bilmediğim ama üstüne düştüğüm adam beni çekti ve arkasına aldı.
"İstemiyorum dedi neyi zorluyorsunuz?" dedi sinirle. Adamlar ayağa kalktı. "Sanane lan. Kocası mısın? Sevgilisi misin?" diye sordu. "Bunun için sevgilisi olmama gerek yok. Kadın istemiyorum diyor. Bırakacaksın o zaman." dedi. Konuştuğu adam üstüne yürüyünce beni savunan adamın kolundan tuttum. "Bırak kavga etme." dedim. "Seninle görüşeceğiz." dedi adama ve öldürücü bakışlar attı. Bu adam beni daha fazla korkutuyordu.
İki adam da kalktı ve gitti. Beni savunan adamın yanındaydım. "Teşekkür ederim." dedim. "Önemli değil." dedi. Elimi uzattım. "Asena bu arada." dedim. Gülümsedi ve elimi sıktı. "Demir." dedi. Demir mi? Neyse dünyada bir tane Demir yok ya. Değil mi? Ya oysa? "Çelik olan mı?" diye sordum. "Anlamadım?" dedi. "Yok birşey ya. Boşver beni sen." dedim. "Peki." dedi ve güldü.
İşten çıkana kadar burada kaldı. Telefonuyla ilgilendi hep. Arada bana bakmayı da ihmal etmemişti. Kapatırken beni bekledi. "Tekrar teşekkür ederim Demir." dedim. Gülümsedi. "Rica ederim Asena." dedi. "Ee ben gideyim o zaman? Görüşürüz." dedim. "Görüşürüz." dedi.
Eve geldiğimde farklı hissediyordum. Telefonda konuştuğum Demir bu olabilir miydi? Ama bana söylemez miydi o olduğunu? Söylerdi bence. Ama kendini saklamak istemiş de olabilir. Saklamak istemişse ismini de söylemezdi. Ay kafayı yiyeceğim. Bu sırada Demir mesaj attı. Aklına gelebilmişiz.
Demir: İyi geceler Asena:)
Siz: sanada
Demir: Birşey mi oldu?
Siz: ne olabilir?
Demir: Soğuk gibisin de. Yoksa bu bir trip mi?
Siz: ne alakası var? yazmadın diye trip atacak değilim. Siz: yine pot kırdım değil mi?
Demir: Yazamadım çünkü işlerim vardı. Birisiyle uğraştım. Özür dilerim.
Siz: dileme.
Demir: özür dilerim.
Siz: tamam ya affettim. Sana küs kalamıyorum.
Demir: Kalamıyorsun demek?:)
Siz: evet.
Demir:vaay bu özgüveni karşımda da görmek isterim.
