My precious

Part - 16 [Zawgyi]

ထိုညတြင္ ႏုငယ္ႏွင့္ေမေမ၏တိုက္ပဲြသည္ အေတာ္ကိုျပင္းထန္ခဲ့သည္ .. ရာရာ့အေပၚရစရာမရိွေအာင္ေျပာယံုတင္မဟုတ္ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္က်ူးလြန္ခဲ့သည္က အရမ္းလြန္သည္ဟု ႏုငယ္ထင္သည္ .. အိမ္ထဲတြင္ ႏုငယ္တို႔တိုက္ပဲြျပင္းထန္ခဲ့သလို အျပင္ဘက္မွရာရာသည္လဲ မျပန္ပဲတညလံုးရိွေနခဲ့သည္ဆိုတာကို မနက္ေလဆိပ္သြားခါနီးမွ ၿခံေစာင့္ဦးထြန္းေျပာျပ၍သိခဲ့ရသည္ ..

ႏုငယ္ရင္ထဲတဆစ္ဆစ္နာရသည္ ..
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္၏အခ်စ္သည္ အျပစ္တခုမ်ားျဖစ္ေနလို႔လား ..
တေယာက္အေပၚတေယာက္ရိွေနသၫ့္ စိတ္ခံစားခ်က္မ်ားသည္ ဘယ္သူ႔ကိုနစ္နာေစလို႔လဲ ..

ေလယာဉ္ေပၚတတ္ခါနီးသည္အထိ သူရွာေဖြေနသၫ့္ပံုရိပ္ကေပၚမလာခဲ့ .. ေနာက္ဆံုးမ်က္ရည္မ်ားႏွင့္ ထြက္လာခဲ့ရသည္ .. အခုဆို ရာရာက်န္ခဲ့သၫ့္ အရပ္သည္ မႈန္ဝါးဝါးသာျမင္ရေတာ့သည္ ..

သံုးလ ..
ဒီသံုးလကိုသူဘယ္လိုမ်ားျဖတ္ေက်ာ္ရပါ့မလဲ ..
ေလးလံေနသၫ့္ သူ႔စိတ္က ဘာေၾကာင့္ပါလိမ့္ ..

ပ်ံသန္းသြားသၫ့္ေလယာဉ္ မ်က္လံုးထဲမွေပ်ာက္ကြယ္သြားေလမွ သူလွၫ့္ျပန္လာခဲ့သည္ .. သူ႔အား ရွာေဖြေနသၫ့္ ထိုမ်က္ဝန္းမ်ားကိုလဲ သူေတြ့ရပါသည္ .. တညလံုးငိုထားပံုရသၫ့္ မ်က္ဝန္းမို႔မို႔မ်ားမွာလဲ မ်က္ရည္မ်ားကရစ္ဝိုင္းေနေသးသည္ ..

ေနာက္ကြယ္ကသာ ရပ္ၾကၫ့္ႏိုင္ခဲ့လို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္ႏုငယ္ ..
ဒီေန့ ဒီပံုရိပ္ေလးက မင္းကိုျမင္ရတဲ့ေနာက္ဆံုးပံုရိပ္ေလးမျဖစ္ေစဖို႔ တို႔ရိွတဲ့အားနဲ႔ေစာင့္ေနခ်င္ပါတယ္ ..

အျမင့္ဆံုးပ်ံသန္းပါကေလးငယ္ ..
သိပ္ကိုခမ္းနားပီး လွပတဲ့ အျမင့္ဆံုးဘဝဆီကိုပ်ံသန္းလိုက္ပါ ..

ဆယ္ႏွစ္အရြယ္ႏုငယ္ေလးကေန သူ႔ခ်စ္သူေကာင္မေလးႏုငယ္ျဖစ္သည္အထိ ပံုရိပ္ေလးေတြကို Desktopႏွင့္ phone Screen ထဲမွာတင္မဟုတ္ပဲ သူ႔ႏွလံုးသားထဲမွာပါသိမ္းထားပီး တေန့ သူ ေလအျဖစ္ေပ်ာက္ကြယ္သြားခ်ိန္အထိ ယူသြားခ်င္သည္ ..

က်န္ရိွသၫ့္ေနရက္မ်ားတြင္ သူ႔အနားႏုငယ္ကိုရိွေစခ်င္သည္ ..
သူ႔အတြတ္သိပ္ကိုအဖိုးတန္တဲ့ ထိုေန့ရက္ေလးေတြမွာ ခ်စ္ရသူရဲ့ပံုရိပ္ေတြကိုသိမ္းဆည္းသြားခ်င္သည္ ..
သို႔ေသာ္ .. ေလာကႀကီးကသူ႔ကိုခြင့္မေပးခဲ့ ..