Handgemeen! (Compleet)

31 Goedemorgen schoonheid.

POV Lieke.

Als ik de volgende ochtend wakker wordt, voel ik Juliën zijn arm om mijn middel liggen. Zachtjes streel ik zijn arm tegen de haartjes op zijn arm in. Ik voel dat er kippenvel ontstaat en ik begin te grinniken. 

Juliën: goedemorgen, weet je dat dat echt verschrikkelijk kriebelt.

Ik: Ja, dat weet ik. Maar dit is beter dan een wekker.

Juliën: hmm, veel beter.

Ik: moeten jullie vandaag werken?

Juliën: ja, maar pas vanmiddag.

Ik: Je weet dat het nu al 11 uur is toch?

Juliën zegt zeurderig: Maar ik wil nog niet uit bed.

Ik lach: Ik kan ook wel een slome dag gebruiken.

Juliën: Zal ik mezelf ziek melden?

Ik: Nee, dat gaan we niet doen. We gaan vandaag aan de slag. Ik wil nog naar mijn ouders en jij gaat gewoon werken. 

Juliën: Ik zal eens polsen of de buurman ook al wakker is.

Ik: doe dat eens. Dan ga ik eruit om koffie te maken.

Juliën steekt twee duimen in de lucht en pakt zijn telefoon van het nachtkastje.

In mijn pyjama ga ik naar de keuken en begin onze cappuccino's te maken. Ons leven is rustig geworden, en ik vraag me onbewust af of dit eigenlijk wel is wat de jongens willen op deze leeftijd. Ik schrik als ik twee armen om mijn middel voel.

Juliën: Jij was diep in gedachten.

Ik: ik dacht even aan ons.

Juliën verbaasd: Is daar iets mis mee dan?

Ik glimlach: Nee, nog niet. Maar ik vraag me wel af of je de goede keuze hebt gemaakt om met mij samen te zijn. Vanwege het leeftijdsverschil.

Juliën begint te grijnzen: Dat verschil doet mij niets. Volgend schooljaar stage lopen, dan kunnen we al veel opener met elkaar omgaan. Zonder dat ik bang hoef te zijn dat jij je baan kwijt gaat raken.

Ik: Zo bedoelde ik het niet. Jongens uit jullie leerjaar fladderen meestal van de ene naar de andere bloem.

Juliën breekt in: Vraag maar aan Brody, dat heb ik hiervoor ook niet gedaan. Ik hou van vastigheid, en dat is wat de meeste meiden niet willen bij mij in de klas.

Ik kijk hem met een glimlach aan: Ik wil je niet tegenhouden om te leven. Jullie gaan nauwelijks meer uit.

Juliën: Nog niet veel behoefte aan gehad als ik het thuis ook gezellig heb. En ik heb Brody ook niet horen klagen.

Ik: Nee, dat klopt.

In stilte drinken we verder onze koffie op. Juliën scrollt door zijn berichten om instagram en ik bekijk hem terwijl hij dat doet. Aan mijn hele lijf voel ik dat ik van hem hou en ik ga er alles aan doen dat zo te houden.

A/N: Zoals jullie hebben gemerkt is er een soort van sleur in het verhaal gekomen. Ik vind weinig inspiratie meer om het weer spannend te maken. Dat is de reden dat ik het volgende hoofdstuk ga afronden met dit verhaal zodat ik naar een nieuw project kan over gaan.