Handgemeen! (Compleet)

8. Krijg ik ooit rust.

POV Lieke.

Om acht uur sta ik naast mijn bed en ik voel me goed. Ik heb zin om verder te gaan met schilderen. Beneden hoor ik mijn pa al in de garage rommelen en mijn moeder is bezig het ontbijt klaar te zetten.

Ik: Goedemorgen, mam.

Babette: Goedemorgen lieverd. Lekker geslapen?

Ik: Ja, heerlijk.

Joris: Hé, goedemorgen mop.

Ik: Goedemorgen papa.

Joris: Ik ben alvast begonnen met het inladen van de auto’s. Wanneer wordt je bed bezorgd?

Ik: over twee weken, maar eigenlijk wil ik zolang niet wachten om er te slapen. De bank komt morgen.

Joris: dat snap ik. Je gaat echt niet op de bank slapen. Ik had daar gisteren in bed nog even over nagedacht. We hebben hier nog een Japans bed in de logeerkamer staan, als ik dat woensdag nu eens afbreek en alvast bij jou in je huisje zet. Dan kan je woensdagavond al in je huisje slapen. Dan wacht ik meteen ook de bank op.

Ik: Vind je dat niet erg om te doen?

Joris: Nee, natuurlijk niet lieve schat. Het is een kleine moeite, en dan loop ik je moeder op woensdag niet in de weg.

Ik: Dank je pap.

Een uurtje later is het ontbijt op en beide auto's volgeladen met spullen. Ik rij voorop en mijn pa volgt. Als ik de parking op kom rijden, zie ik nog net Juliën op de fiets wegrijden. Ik zwaai even naar hem en hij steekt met een glimlach zijn hand op. Ik parkeer de auto en doe de kofferbak open. Ik haal de eerste bakken verf uit de kofferbak en loop achter mijn vader aan het appartementen complex in.

Ik begin met schilderen in de slaapkamer en mijn vader begint in de woonkamer. Ik maak de emmer verf open en pak een roerhout. De lichte blauwgrijze kleur straalt rust uit, twee wanden in mijn slaapkamer worden deze kleur, de andere twee worden zacht geel. Mijn pa zet in de woonkamer een lichtgroene kleur op twee muren de andere twee en de keuken worden gewoon wit. De tweede slaapkamer krijgt één wand aubergine kleur en de rest wit. Voor nu wordt dit de logeerkamer en mijn thuiskantoor. Ik hoor mijn pa ontspannen fluiten en ik besluit even een bakje koffie te maken we zijn inmiddels ook al bijna anderhalf uur bezig. Mijn pa snuift de geur van verse koffie op.

Joris: Heerlijk, daar was ik echt aan toe!

Ik grinnik: Ik ook pap. 

Lachend en kletsen werken we de hele dag door. De meubels die nog niet opgebouwd zijn, hebben ik en Nora op gebouwd. De tijdelijke gordijnen hangen aan de muur. Het appartement begint al veel minder hol te klinken. Mijn pa gaat voor het avondeten naar huis. Nora en ik halen frietjes. Het is de eerste keer eten van mijn tafel en mijn bordjes. Ik voel me super trots.

Nora: Lieke, ik ben er vandoor hè!

Ik: Dat is goed. Ik zie je morgen op kantoor!

Nora: Oké, tot morgen.

Ik hoor de voordeur dicht gaan. Zelf ruim ik de bordjes nog even op en doe alle afval in de afvalbak. Daarna doe ik een voor een alle lichten over al uit. Ik begin te lachen, overal hangen nog peertjes. Ik heb aan veel dingen gedacht bij mijn inkopen, maar niet aan lampen. Nora heeft voorgesteld dat we zaterdag even naar de kringloop gaan, vaak hebben ze daar best leuke lampen. Ik doe het ganglicht uit en trek de deur achter me in het slot. Morgen komt mijn bank en mijn pa zal het bed gaan verplaatsen. Jeetje, morgenavond zal ik in mijn nieuwe huisje gaan slapen. 

HOE ANDERS ZOU DE NACHT GAAN LOPEN!?!