Velvundo Series #1: The Billionaire's Mafia Secretary

Chapter 15

Third Person POV

Sinara naman ng binata ang kanyang kotse pagkatapos siyang papasukin sa bahay ng binatang bilyonaryo. Gulat kasi siya dahil may mga nagbabantay sa kanyang bahay unlike noon na parang haunted house ang kanyang bahay dahil ni isang tao ay wala, tanging siya lang.

Tinanggal naman nito ang kanyang shades then pinuntahan ang pinto upang katokin yun. When he ring the doorbell ng ilang beses ay bumukas ang pinto. Nanlaki naman ang kanyang mga mata nang hindi ang binata ang nagbukas nun kundi isang babae.

Napatingin siya sa suot niyang nakasuot siya ng puting long sleeve at black jeans, nakapusod pa ang kanyang bahay at isa pa ay nakasuot siya ng eyeglasses.

"Ahm... hindi naman ako nagkamali ng pinuntahang bahay diba?" tanong niya sa dalaga na ikinakunot nito.

"Who are you?" she ask. He clear his throat then inayos ang porma nito.

"Well, I am Traise Velvundo, pinsan ako ni Markuz." pagpapakilala niya sa dalaga.

"Oh...nice to meet you, Allesandra Edwards here. Chairman's secretary." she introduced. Tumango naman siya.

"Tuloy kayo." sabi niya at binigyan siya ng daan. He smile to her bago siya pumasok sa loob. Sumunod naman si Allesandra sa kanya.

"Where's he?" he ask.

"He didn't wake up yet. Pagod kasi siya sa biyahe." wika na lang ng dalaga. Ayaw naman niyang sabihin ang tungkol sa nangyari nung madaling araw.

"Oh? Ganun ba?" patanong niyang wika then umupo sa sofa "Okay, hihintayin ko na lang siyang magising. Dibale, may Saturday naman eh." he added.

"Ikukuha kita ng meryenda." wika ng dalaga nang mabilis namang tumanggi ang binata.

"No, huwag na. Pumunta ako dito to visit my cousin at dalhin siya dun." he said "But, pwede ka naman pumunta sa family reunion namin dahil mukhang close na close kayo or something more than that." he added then smirk. She smile full of meaning.

"Mukha bang ganun?" she ask. He click his tongue then tingin sa ibang direksiyon.

"Nagulat nga ako nung una dahil may babaeng tumapak dito sa teritoryo niya." natatawang wika niya then baling sa kanya "Do you know that walang ni isang babaeng pumupunta dito?" he added.

Lihim namang ngumiti ang dalaga sa narinig. She didn't expect like him na ganun siya. Gusto naman yun hindi yung kapag gabi may inuuwing babae at bukas naman ay iba naman.

Baka kung ganun siya, siguradong babaliin niya pareho ang kanilang leeg kapag nagkataon.

"Mabuti naman." she replied na ikinatawa ng mahina ni Traise. Nagustuhan niya ang ugali ng babae.

"Well, swerte ka sa kanya." he replied then cross his legs "Take care of my cousin dahil may dark past siya dahilan na may PTSD siya. Kaya kung may time na nahihirapan na siya, kailangan na nandun ka." he added. Tumango naman siya.

"I understand." she replied.

"So---"

"Traise?" sabay silang napalingon sa taong kabababa lang ng hagdan nang nakita nila ang binata na nakukunot ang noo. Kita naman ng dalaga na suot pa din niya hanggang ngayon ang suot niya kahapon.

"Oh! Gising ka na pala cousin!" masayang wika niya sabay tayo "How's your sleep? Maayos ba?" he ask.

"Tsk!" supladong wika niya then pumunta na nang kusina. Bumalik na naman siya sa pagiging suplado.

"Whew, akala ko ba di na siya cold? Ganun pala pa din siya." natatawang wika niya then tingin kay Allesandra nang nakatingin siya sa binatang naglalakad papuntang kusina. Ngumisi siya.

"Ms. Allesandra, baka matunaw ang pinsan ko niyan sa titig mo." nakangising wika niya. Lumingon naman siya sa kanya.

"Okay naman basta ako ang tutunaw sa kanya." pabirong wika niya na mas lalong ikinatawa ni Traise.

Mukhang magkagood vibes silang dalawa.

Markuz POV

Tsk!

Ano bang pinag-uusapan ng dalawang yun sa living room? Panay tawa na lang ang naririnig ko?

Nang tapos kong nainom ang isang basong tubig ay nilagay ko sa mesa ang baso then hinilot ang sentido ko. Ang umagang-umaga ang sakit ng ulo ko.

"Ayos ka lang ba?" napahinto ako sa paghilot sa sentido ko sabay tingin sa kanya nang nag-aalala siya.

Umiwas ako ng tingin. Ayaw ko ang tingin na yan, bumabalik sa akin ang nangyari nung madaling araw.

On how she calm me...

"Wala lang to." sabay ko at ibinaba ko ang kamay ko then ibinulsa yun. "Nagugutom ako, anong niluto mo?" kalmadong tanong ko sa kanya.

"Well, nagluto ako ng ham, egg rolls and fried rice." she replied "Kaluluto ko lang yun kaya kailangang kainin yun habang mainit pa." she added. Tumango naman ako sa kanya then umupo na sa dati kong upuan, sa center chair.

Habang hinihintay ko siya na inaasikaso ang breakfast ko nang pumasok si Traise na nakangisi.

Tsk! Ano na naman ba ang kalokohang nasa isip niya?

Umupo siya malapit sa akin at tinitigan ako. I glare at him na ikinatawa niya ng mahina.

"Whoah! Chill cousin, I'm not gonna eat  you naman eh." natatawang wika ko.

"Bakit  ka nandito?" tanong ko sa kanya kahit na alam ko ang pakay niya. Ewan ko, naiinis kasi ako sa kanya nung nakita ko silang dalawa na nag-uusap at talagang masaya sila nagkakatitigan.

Wait? Anong pinagsasabi ko?

Tumabingi ang ulo ko dahil sa iniisip ko. Tsk! Normal lang naman ang mag-usap ng ganun eh. Bakit ganun ako kaaffective dun?

Tsk! Nevermind with that thing...

"Nandito naman ako para bisitahin ka at dalhin ka dun sa resort. You know, my parents and also our tito and titas are wanted to see you dahil miss ka daw nila." he replied.

Nilagay naman ni Allesandra ang breakfast ko sa harap ko. Tumingala naman ako upang tignan siya.

"Tapos ka na bang kumain?" tanong ko sa kanya.

"Yeah, kanina lang." she replied "Sige na, eat your breakfast... i-reready ko muna ang gamit mo para sa next appointment mo." she added then umalis ng kusina.

Nagtatakang tinignan ko si Traise nang sinindot niya ang tagiliran ko.

"Ano bang problema mo?" kunot-noong tanong ko sa kanya. Siya naman, nakangising nakatingin sa akin.

"Di ko alam na may first time nang pumunta dito ah! Ikaw huh, magandang dilag pa!" panunuyang wika niya. Nanliit ang aking mga mata sa sinasabi niya.

"Gusto mo na bang tadtarin kita diyan gamit ng butcher's knife?" malamig na banta ko sa kanya na ikinatahimik niya pero di pa rin mawala ang ngisi sa kanyang labi.

Nakakairita!

"Nagsasabi naman ako ng totoo ah!" inosenteng wika niya. "Pero cousin, I admit it. Bagay kayong dalawa." hirit pa niya.

Akto ko naman siyang babatukan ng mabilis siyang tumayo sabay tumakbo palayo sa akin. Sinamaan ko siya ng tingin.

"Maghintay ka lang Traise." sabi ko na di pa rin mawala ang masama kong tingin sa akin. Pero siya, mas malawak pa ang ngisi niya.

"Wala naman akong sinabing makahulugan eh .... ikaw kasi, pikon agad." he replied "By the way, enjoy your breakfast, cousin!" maarte pa niyang binigkas ang word na 'cousin' then umalis na nang kusina.

Napahawak na lang ako sa aking sentido. That man!

But wait, bakit nga ba akong pikon sa sinasabi niyang kalokohan?

______

@pentowrite