Avukat Bey | texting (+18)

|19|

Yine bir düzyazı bölümüyle karşınızdayım.

Oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin nolurr.

ankaraliniloya
↪️Takip edin pls

Hadi bölüme geçinnnn

💃🏽💃🏽

Ben önümdeki dosyalara gömülmüşken kapının çalmasıyla tüm dikkatim dağıldı. Ağrıyan başımı ovalarken arkama yaslandım ve kapının ardındaki kişiye "Gel," diye seslendim.

Bunu dememle kapımı çalan kişinin odaya girmesi bir oldu. Gördüğüm suretle oturduğum yerde dik konuma geçtim.

Gelen Giray'dı.

"İmren hadi çıkıyoruz."

Kolumdaki saate baktım. Mesai daha bitmemişti.

Kaşlarımı çatıp "İyi de mesai henüz bitmedi ki," dedim.

"Kardelen'in doğum günü bugün. Dolayısıyla erken kapatacağız büroyu."

Aydınlanmış gibi kaşlarımı kaldırdım. Daha geçen kahvaltıda konuşulmuştu. Nasıl olur da aklımdan çıkmıştı? Kıza daha hediye bile alamamıştım.

"İyi de ben daha hediye almadım," dedim bir çocuk gibi dudağımı büzerek.

Gülümsediğinde sertçe yutkundum ama belli etmemeye çalıştım. Vücudumu bir ateş bastı. Burası sıcak mı olmuştu?

Nisan ayında peteği kim yaktı!

Hâlâ gülerken "Bende almadım henüz. İstersen buradan çıkınca  birlikte hediye bakmaya gidelim," dedi. "Diğerleri de buradan eve geçecekler kıyafetlerini değiştirmek için. Hediyeleri alınca bende seni eve bırakırım olur mu?"

Ne dedi o!

Birlikte

Hediye

Bakmak

Mı??

Allah'ım sana geliyorum tut beni.

Heyecandan kalbim arşa çıkarken bunu ona belli etmemeye çalışarak gülümsedim.

Kafamı sallayıp "Zahmet olmasın sana," dedim kibarca, sanki o edepsiz mesajları ben atmamışım gibi.

Kaşlarını çattı.

"Saçmalama İmren. Hadi beni daha fazla sinirlendirmeden kalk."

Ona gülümseyerek ayağı kalktım. Bilgisayarı kapatıp üzerime ceketimi giydim. Telefonumu ve çantamı aldıktan sonra kapıya adımladım. Giray'ın bana öncelik tanımasıyla odadan çıktım.

Ah benim centilmen bebeğim!!

Arkamda Giray ile birlikte koridorda yürürken büronun sessiz olmasıyla kaşlarımı çattım.

"Diğerleri nerede?" diye sordum.

"Onlar çoktan çıktılar," dedi yanıma geldiğinde.

Bir şey demeden kafamı salladım. Şayet konuşsam ya pot kıracak ya da sesim titreyecekti. En azından hep yaptığım gibi susmak yararıma olacaktı.

Sonunda bürodan çıktığımızda derin bir nefes aldım. Temiz hava almak iyi gelmişti. Bahar kadar yaz mevsimini de çok seviyordum. Etrafın rengarenk ve cıvıl cıvıl olması ruhumu iyileştiriyor, yeniden doğmamı sağlıyordu sanki.

Belki de ağustosun 17'sinde doğduğum için geliyordu bu yaz aşkım. Nedeni ne olursa olsun yaz mükemmel bir mevsimdi! Gelmesini sabırsızlıkla bekliyordum.