Alternatif Naruto hikayesidir...
Naruto , Sasuke ve Sakura aynı takımdadırlar. Kakahsi sensei'lerinin önderliğinde Konaha köyünün 7.takımını oluştururlar. Ama bu takımda her kişinin farklı amaçları olmasından dolayı ileride büyük sorunlar ile karşıl...
Konaha köyünde yeni bir gün başlıyordu. Etraf oldukça hareketliydi. Çünlü bugün genin olan çocuklar bugün üçlü bir takıma geçecekti. Hoş Naruto'da genin olduğu için hiçbir aile çocuğunu Naruto ile aynı takımda olmasını istemiyordu. Hatta Naruto'nun genin olup akademide eğitim görmesini bile istemiyordu. 10 yıl evvel yaşanan felaketin acıları anlaşılan hâla unutulamamıştı.
Naruto'dan :
Bugün akademi de üçlü takımların belli olacağı gündü. Benim takımımda kimler olacak çok merak ediyorum. Bu yüzden hızlıca evimden çıkıp akademiye doğru koşmaya başladım.
Akademiye doğru koşarken kafama bir taş geldi. Acı ile arkamı dönüp taşı bana kime attığına baktım. Bir kadın bana nefret ile bakıyordu. Bu kadını tanımıyordum. Sakura'nın annesiydi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
( Haruno Mebuki )
Bana küçümseyen bir bakış atıyordu. Bu oldukça gurur kırıcı bir durumdu. Kafamı elimle acı içinde tutup söyledim.
"Neden bana taş atıyorsunuz ?" diye sordum.
"Belli değil mi ? Senin karşında da bir canavar olsa sende taş atardın" dedi. Bu söylediği cümle sinirlerimi bozmuştu. Tam sesimi yüksekterek cevap vereceğim sırada etrafımda ki insanların sayısının artmaya başladığını gördüm.
Etrafımda ki insan sayısı arttıkça bana atılan taş sayısıda artıyordu. Bana yaptıkarı bu eziyetten artık bıkmıştım. Bugün ağlamayacağım diye kendime söz vermiştim. Ben verdiğim sözden asla dönmem. Bu yüzden göz yaşlarımı içimde tutmaya çalıştım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kendimi ağlamamak için tuttuktan sonra yüzüme öfkeli bir ifade takındım ve yüksek sesle söyledim.
"Bir gün hokage olup bu dediklerinizi size yutturucam !" dedim ve koşarak akademiye doğru gitmeye başladım.
Akademiye geldiğimde yaşadığım olayı unutmaya çalışıp yüzüme bir gülümseme ekledim. Gerçi sınıfa girdiğimde yine bana kötü gözle bakacaklar ama benimle uğraşmadıkları sürece bu durum umrumda değildi.
