Weer als toen || Bankzitters

16 - "geloof je 't zelf?"

Nadat we samen van de kermis weg zijn gelopen, de hele weg hand in hand hebben gelopen en mijn gedachtes continu naar de jongen die naast me liep gingen, staan we voor onze hotelkamers. Het is geen chique hotel, maar wat verwacht je ook als je vanuit school weggaat? Onze kamers zijn naast elkaar, dus gelukkig hoeven we niet ver te lopen. Ik open met mijn pasje mijn deur terwijl Milo achter me aanloopt. "Ja kut zooi, 1-persoonsbed" Merk ik gelijk op. Ik hoor Milo achter me zacht grinniken dus vragend draai ik mijn hoofd naar achter. "Helaas dan maar he" Ik weet dat hij een grapje maakt, maar alsnog schudt ik hard mijn hoofd. Geen schijn van kans dat ik nu alleen in een bed ga slapen als ik met de jongen in bed kan liggen waarop ik al bijna mijn hele leven verliefd ben. "Jij denkt ik vind het erg als jij half op me ligt?" Vraagt hij me dan serieus. Nu ben ik degene die zacht grinnikt, dus ik draai me nu volledig naar hem om. "Wie zegt dat ik degene ben die op je ligt? Misschien ben jij dat wel" hij schudt grijnzend zijn hoofd. "Geloof je 't zelf?" Ik kijk lachend omlaag omdat ik weet dat hij gelijk heeft. Alsof ik ook maar iets van dominantie in me heb.
"Goed," Zeg ik en draai me van hem weg, waarna ik verder de kamer in kijk. "oeh! We hebben een bad!" Zeg ik enthousiast als ik de badkamer inloop.

Nadat we een beetje rond hebben gekeken laat ik me op bed zakken. Mijn rug beland met een klap op het zachte matras en mijn hoofd zacht op het kussen. "Matt" Mijn hoofd hou ik een stukje omhoog om naar Milo te kijken die mijn naam zei. "Heb je iets van een pyjama mee ofzo?" Vraagt hij. "Uhm" Nou nee, eigenlijk. Mijn tas heb ik snel ik Koen's handen geduwd toen ik spontaan besloot met Milo te gaan praten. Achteraf de beste beslissing ooit, gelukkig. "Nee..." Zeg ik dan. "Oh, je mag wel shirt van mij ofzo aan hoor" Zegt hij dan nonchalant. Ik glimlach, waarna ik uit bed opsta en zijn armen invlieg. "Waar heb ik dit aan te danken?" Ik schudt mijn hoofd. "Nergens aan. Ik ben gewoon zo blij dat ik niet meer hoef te doen alsof ik je niet ken" Zeg ik dan. "Dat moet je morgen natuurlijk beslissen hoor, maar mensen weten nu in ieder geval wel dat je geen complete vreemde meer bent" Zeg ik snel. Ik wil niet dat hij zich verplicht gaat voelen om iets tegen iemand te zeggen. Ik zou het namelijk ook nog compleet snappen als hij dat nog niet wil en het eerst even af wil wachten. Dat ik nu in zijn armen sta is voor mij al genoeg op dit moment. Hij lacht zacht op mijn schouder en kust me in mijn nek. "Altijd zo gestrest jij" Fluistert hij. Ik glimlach en knik. "Hier," Hij duwt me zacht van hem af en trekt zijn shirt over zijn hoofd heen die hij aan mij overhandigd. "Aandoen en slapen" Zegt hij grinnikend. Ik glimlach en geef hem een kus. "Dankjewel Miel" Fluister ik.

Nadat ik mijn kleding uit heb getrokken en zijn shirt aan, ga ik in het bed liggen. Niet heel veel later komt Milo er ook bij liggen, maar het bed is natuurlijk niet groot genoeg voor ons twee. Dus zoals we al verwacht hadden verleg ik mijn lichaam een stukje zodat ik nu half op hem lig. "Ja, nou kan je net zo goed gewoon volledig op me liggen. Je kan mij niet vertellen dat dit lekker ligt" Ik moet lachen en knik naar hem. Hij heeft gelijk; het is nou niet echt een fantastische positie nee. Daarom sla ik mijn been over zijn lichaam en ga op die manier op hem liggen. Mijn hoofd leg ik voorzichtig op zijn borst terwijl ik mijn been om die van hem wikkel. Ik voel hoe hij eem arm over mijn lichaam legt en zacht door mijn haar streelt. "Ik heb dit gemist Matthyas. Ik heb ons gemist" Zonder iets te zeggen stem ik met hem in door te knikken. Ik heb ons ook gemist... Heel erg gemist.