Weer als toen || Bankzitters

17 - "opstaan"

Toen ik vanochtend wakker werd overspoelde me een gevoel van blijdschap. Toen ik een beetje opzij keek waren er wat plukken haar voor zijn gezicht gevallen die ik voorzichtig wegstopte. Met een glimlach keek ik naar hem, terwijl ik alles wat gisteravond gebeurt was nog een keer in mijn hoofd afspeelde. Zelfs na zijn uitgebreide uitleg in dat steegje heb ik nog honderden vragen. Maar het belangrijkste voor mij is op dit moment dat ik weet of hij met mij wilt zijn. Hij kan wel zeggen dat hij me leuk vind, maar dat zei hij drie jaar geleden ook en dat is toen niet heel goed uitgepakt. Ik ga hem niet dwingen om binnen een paar uur een beslissing te nemen, maar ik hoop dat hij ook snapt dat het voor mij wel zo fijn is om te weten waar ik aan toe ben.

Zacht streelde ik met mijn vinger over zijn gezicht tot hij wakker werd, en daarmee zijn hoofd naar mij toe draaide. "Goeiemorgen" Zei hij schor. Ik moest zacht grinniken om zijn ochtendstem en plante een kusje op zijn lippen. "We moeten over anderhalf uur weg" Zeg ik zacht. Hij kreunde een keer afkeurend en sloot zijn ogen weer. "Neh, nog heel eventjes" Ik grijnsde en bedacht een manier om hem wakker te maken. Eerst gaf ik hem een paar kusjes op zijn wang, kin, lippen, maar al gauw ging dat door naar zijn nek. "Matt" Zei hij opnieuw schor. Toen ik merkte dat hij zijn ogen weer open had stopte ik met kusjes geven en ging ik weer boven hem hangen. "Opstaan" Zei ik met een grijns, en stapte van het bed af.

Nadat we volledig wakker zijn geworden, kleding aan hadden gedaan en ons klaar hadden gemaakt om weer 8 uur in een bus terug naar huis te gaan, zitten we in die bus. Maar helaas niet naast de persoon waarvan ik het zou willen...
Koen trok me zodra hij me zag aan mijn arm mee de bus in, zonder ook maar een woord tegen me te zeggen. Verbaasd liep ik met hem mee, maar veel kon ik niet doen want ik werd al op een stoel in de bus gedrukt, waarna Koen naast me ging zitten. "Jij hebt me wat uit te leggen maatje" Zegt hij dan. Ik kijk zijn richting op en tot mijn verbazing is hij niet boos of iets. Hij glimlacht van top tot teen en kijkt me enthousiast aan. "Wat was daar nou gebeurt? Je ging uit het niets weg en toen was je ineens om het hoekje gelopen met Milo" Ik moet een glimlach tegenhouden. "Hmja" Zeg ik dan met een kleine grijns. "En? Wat is er gebeurt?" Ik heb Koen nog nooit duidelijk gemaakt dat ik meer op jongens dan op meiden val, maar op de manier hoe hij nu zo blij en enthousiast is verwacht ik dat hij een klein vermoeden heeft. "Niks hoor" Grijns ik. "Nah kom op Matt! Vertel, vertel! Had ik gelijk? Jullie kennen elkaar wel he?" Het enige wat ik doe ik grijnzen en hem aankijken. Ik zeg niets, expres. "Zie je wel! Ik wist het!" Roept hij enthousiast uit. "Sttt man" Zeg ik, en geef hem een tik op zijn schouder. "Matt je moet me wel even alles vertellen he" Zegt hij.

Ik denk even na. Wat kan ik vertellen? Het stukje dat we elkaar kennen valt nu niet meer te ontkennen, dus dat kan ik hem wel zeggen. Maar het stukje dat we half iets hebben maar dat Milo nog een keuze moet maken of we daadwerkelijk wat gaan krijgen laat ik er even buiten.
"Goed..." Ik neem diep adem voordat ik het hele verhaal uit ga leggen.

"We zijn al best lang vrienden. Al sinds de basisschool enzo. Maar helaas is dat toen we naar de middelbare school gingen een beetje verwaterd en toen we voor die zomervakantie waarna we nieuwe klassen kregen is het eigenlijk helemaal opgehouden. Maar nu zitten we weer bij elkaar in de klas dus is het gewoon gezellig enzo" Ik weet niet eens of dit verhaal duidelijk is, maar ik moet iets verzinnen zonder dat Koen erachter komt dat we hebben gezoend. Die zoen van een paar jaar terug hoeft hij niet te weten, en die van gister al helemaal niet, al was het een van de beste zoenen die ik ooit heb gehad.