Who am I? (Empire 01)

Prologue

Arranna's POV
 

"Leaveee!"

She pushed me out the door. She threw away my bag that I used in school. Maliban sa mga notebook at mga papel may laman rin 'yong mga damit at gamit ko sa bahay.

"Stop it, Melanie! She's still our daughter." Awat ni Daddy kay Mommy.

"Wala akong anak na bobo at puro pangako lang ang alam sa buhay!" Pasigaw nitong sambit habang hindi kinukuha ang tingin sa akin. Galit siya, galit na galit.

"N-No, Mom, please... give me one last chance," I said, crying as I tried to reach her, pero dinuro-duro niya lang ako.

"Chance? Have you counted how many chances I've given to you just to fix your stupid grades? Arra improvement lang sa grades mo hindi mo pa magawa? Unbelievable!"

Lumapit ako ng kaunti Kay Mommy. Halo-halong emosyon ang nararamdaman ko ngayon. Hinawakan ko ang manggas nang uniporme ko para maibsan ang kabang nararamdama. "P-Promise, Mom, I'll fix it. I won't let you disappoint next time."

"I don't believe in your promises anymore, Arranna. I'm done with you. Even if I only ask for your good grades, you still can't do it." I saw tears dripping down her face. She took a deep breath before speaking again. "Kaya, please lang umalis kana sa harapan ko. May condo ka 'diba? Doon ka umuwi. Ayaw ko nang makita, 'yang pagmumukha mo sa loob ng pamamahay ko. Matuto kang tumayo sa sarili mong mga paa!" She shouted.

Para akong binagsakan ng langit at lupa sa mga binitawan niyang salita. I can't believe I was told that by my own mother. How important are my grades to her that she can kick me out and abandon me?

"Arra? Come here, sweetie," niyakap ako ni Daddy at sinuklay ang buhok ko. I cried all my tears on his chest. "Shhh, please don't be mad with your mom. She's really hot-headed because you know your mom just wants you to study well, right?" Pagpapatahan nya sakin. I slowly nodded to him. "Kaya ganon lang 'yon. Pero wag kang mag-alala, susuportahan ka parin namin. Babayaran ko lahat ng gastusin mo, okay?" He said and nodded again. He also kissed my forehead.

You're the best dad ever!

I prefer the way Dad loves me, kesa kay mommy. Daddy and Kuya get along. The only difference is that Daddy spoils me as I want, while Kuya is so strict with me. Lalo na kapag may kasama akong lalaking kaklase, o kaya ay late umuwi ng bahay. Daig niya pa si Daddy kung manermon.

"Thank you, Dad, so much," I said, kissing him on the cheek.

"Ok tama na umalis kana at baka malate ka pa sa school mo. Ipapadala ko nalang sa Kuya mo ang mga gamit sa condo. Basta ang sinabi mo ha. Gagawin mo nang maayos ang grades mo." Hinawakan nya ang isa kong balikat habang ang isa naman ay nakaturo sa mukha ko.

"Yes, I promise." I smiled at him and then kissed his cheek again. I said my goodbyes because I'm still having class later. 1:00 PM, palang. Kanina kasing umaga ang releasing of card sa school at si Mommy ang kumuha n'on ayaw ko man siya ang kumuha wala akong magawa dahil busy si Daddy at Kuya kanina. Pero kung ako ang tatanungin, ayos na ang grade na 'yon 95 ang highest, 92 ang lowest at 94 ang average. I did everything, but still not enough to meet Mommy's expected average, and I never see her satisfied.

Tumigil ang sasakyan sa harap ng school namin, kaya isinukbit ko na ang bag sa balikat ko at bumuntong hininga bago lumabas. Dumeritso ako ng CR para ayusin ang mukha ko at agad rin namang lumabas pagkatapos.

"Umiyak ka ba?" Umiling ako sa tanong ng kaibigan ko. Ayaw ko siyang madamay pa sa problema ko. "Eh, bakit namunula ang mata mo?"

Savannah knows me well. Di ko talaga siya matatakasan kahit kailan.