İLK AŞK (Düzenleniyor)

8

OY VE YORUMLARINIZLA DESTEKLERİNİZİ BEKLİYORUM ARKADAŞLAR.

YILDIZLAR HER ZAMAN PARLASIN.

"Bazen en büyük tehlike, seni korumak için sessizce bekleyendir."

(Lucia)

Öğleden sonra dövüş eğitimi için Chloe ile birlikte sınıfa doğru yola çıktık. Kapıdan girdiğimde gözlerim tanıdık yüzlere takıldı: Lucas, Liz ve diğerleri... İçinde bulunduğumuz durumu anlamaya çalışarak, Chloe ile şaşkın bir şekilde birbirimize baktık. Oysa Lucas'ın yüzünde şaşkınlık belirtisi yoktu; sanki beni burada bekliyormuş gibi, kendinden emin bir ifadeyle bana doğru baktı.

Chloe başarılar dileyerek yanımdan ayrıldığında, Lucas'ın bakışlarının üzerimde olduğunu hissettim ve kendime en yakın boş sıraya geçtim. İçimde dalgalanan hafif bir huzursuzluk vardı, ama Lucas'ın bakışlarının yarattığı yoğun gerilim, her şeyi bastırıyordu. Onun ilgisi, beklenmedik bir biçimde içimi hem sıcaklık hem de bir tür tedirginlikle dolduruyordu. Bir yandan ondan kaçmak isterken, bir yandan da bakışlarının üzerimde olmasıyla beni sarmalayan güçlü bir çekime kapılıyordum.

Lucas'ın keskin bakışlarını fark eden Liz, ona döndüğünde yüzünde belirgin bir öfke ifadesiyle baktı; gözlerinde kıskançlık kadar belirgin olan kızgınlık, yüzüne bariz bir şekilde yansıyordu. Liz'in yüzündeki ifade, Lucas'a olan ilgisini açıkça ortaya koyuyordu. Aralarındaki bu görünmez çekişme, sınıfta sessizce dolaşan bir elektrik gibi havada asılıydı. Bu bakışmaların ardındaki anlamları çözmeye çalışırken, Lucas'ın gözlerini bir an bile benden ayırmadığını fark ettim.

Tam o sırada Pedro içeri girdi. Yüzündeki soğuk ve kararlı ifade sınıfın tüm dikkatini üzerine çekmişti. Sert bakışları ve derinden gelen sesi, sınıfta adeta bir fırtına estirdi: "Bir yıl boyunca silah ve dövüş eğitmeniniz olacağım. Şimdi ikişerli gruplara ayrılın ve bana yeteneklerinizi gösterin."

Herkes hızla eşleşirken, Liz hemen Lucas'ın yanına geçti. Ivy ve Aurelius da hızla eşleşti. Karşıma denk gelen ise bana "tatlı" diye seslenen uzun boylu, sarışın bir öğrenciydi. Lucas'ın kısa, keskin bakışı anında ona yöneldi. Çocuğun bakışlarındaki değişim, aralarındaki sessiz anlaşmanın bir işareti gibiydi.

Pedro'nun işaretiyle hepimiz ring alanına geçtik. İlk olarak Liz ve Lucas karşı karşıya geldi. Liz'in tekniği Lucas gibi kusursuzdu; hamleleri keskin ve akıcıydı. Ancak Lucas, bir gölge gibi peşinde, dikkatlice hareket ederek tüm hamlelerini ustaca savuşturuyordu. Lucas'ın stratejik, hızlı ve zekice hamlelerini nefesimi tutarak izlerken, onun etkileyici hakimiyetine hayran kaldım. Liz'i ani bir hareketle boynundan yakalayıp etkisiz hale getirdiğinde, Liz'in yüzündeki hayal kırıklığı ve hayranlık birbiriyle çarpıştı.

Pedro, yankılanan sesiyle bir sonraki ikiliyi çağırdı. Lucas ringden inerken arkamda durdu ve gözlerinin üzerimde olduğunu hissettim. Bir adım daha yaklaşıp parmak uçlarını belimde hissettiğimde, içimde bir şeylerin değiştiğini fark ettim. Hafifçe eğilerek kulağıma fısıldadığında kalbim delirmiş gibi hızlandı.

"Daha önce dövüşmediğinden eminim," dedi, sesi hem tehlikeli hem de çekiciydi. "En önemli kural, rakibin zayıf noktasını bulmak. Marino'nun sağ bacağı güçsüz. Şimdi Ivy ve Aurelius'u izle, bir şeyler öğren."

Söylediklerini duymama rağmen dikkatim başka bir yerdeydi; belimdeki sıcaklık ve varlığı beni savunmasız kılarken zihnim karışıyordu. Lucas farkına varmış gibi hafifçe geri çekildi ama eli belimde kalmaya devam etti. Acaba üzerimdeki etkisinden haberdar mıydı? Beni saran bu hislerden bir an kurtulmak istesem de, içinde olduğum bu çekimden kaçamıyordum.