Bölüm şarkısı —> Trust Fund Baby - Txt•••
Taehyung
Çatıda boylu boyunca uzanmış, sessizce yıldızları izliyorduk. Arada küçük küçük sohbetler ediyor, gülüşüyorduk. Onu mutlu görmek beni de mutlu ediyordu. Ben böyle değildim. Asla birine böylesine iyimser yaklaşıp, onu seven biri olamamıştım. Jungkook farklıydı. Herkes değildi. Çok değerliydi. Onu bırakmak gibi bir düşüncem de yoktu. O beni nasıl görüyor bilmiyordum ama beni sevmediğini sanmıyordum. Eğer istemeseydi buradan giderdi ama iyi ki kalmayı seçmişti çünkü eğer gitseydi, onu tutacak gücüm var mıydı emin değildim. Fark ettim de, sanırım onu seviyordum.
Bunun farkındalığıyla yüzüme bir gülüş peydah oldu.
Derin bir nefes alıp dirseğimden destek alarak, gövdemi ona çevirdim. Yüzünü bana dönerek ne yaptığıma baktı. Kısık gözlerimle onu izliyordum. Şaşırarak konuştu.- Taehyung?
- Hm?
- Neden öyle bakıyorsun?
Dudaklarımı yalayarak cevap verdim.
- Nasıl bakıyorum?
Sert bir nefes vererek hafifçe kaşlarını çattı.
- Öyle işte.
Hafifçe tatlı ifadesine kıkırdadım.
- Bir şey soracağım.
- Peki?
Derin bir nefes alarak, bu yaptığımın yanlış olup olmadığını hiç sorgulamadan, anlık bir kararla düşündüğüm şeyi söyleyecektim.
- Eğer seni sevdiğimi söyleseydim. Nasıl hissederdin?
Gözleri kocaman açılmış, açılıp kapanan göz kapaklarıyla bana bakıyordu.
- Ne?
- Duydun işte. Eğer seni sevdiğimi söyleseydim nasıl hissederdin?
Sertçe yutkunarak gözlerini çekti. Uzandığı yerden kalkarak oturur pozisyona geçti. Bir süre sadece karşıyı izledi. Bende ısrar etmedim ama geçen her saniye kalbimden bir şeyler koparılıyormuş gibi hissediyordum. Hayatımda belki ilk defa bu kadar kalbimde hissettiğim bir korku yaşıyordum. Derin bir nefes alarak içime çöken karanlıktan kurtulmak istedim. Korktum. Cevabından korktum. Eğer zamanı geri alabilseydim ona bunu söylemezdim.
- Sadece bir soru sordum. Ciddi olup olmadığımı söylemedim. Neden bu kadar çok düşündün?
Derin bir nefes aldı. Yüzüne peydah olan küçük gülüşüyle konuştu.
- Eğer beni sevseydin ne kadar mutlu olabileceğimi düşünüyordum.
Yüzünü bana dönerek konuştu.
- Ben artık çok yoruldum. Belli etmek istemiyorum ama gerçekten çok yorgunum. Mutlu olmak istiyorum. Zarar vermek için uğraşılan kişi değil, zarar gelince deliye dönen bir sevgi istiyorum. Sevilmek bu kadar zor olmamalı. Peki ben neden beceremiyorum? Benim onlardan farkım ne? Kirlenmiş olmam mı? Kendi rızam dışında?
Gözünden düşen tek bir damla gözyaşıyla, söylediğim her şeyden deli gibi pişman oldum. Gözyaşlarının sebebi olmak istemiyordum. Mutluluk gözyaşlarını görmek istiyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KİLLJOY | taekook
FanfictionÖlenler ölümü bilmez, ölüm kalanlar içindir. #semetae #ukekook [ Hayran kurgu, gerilim, gizem]