yol yokuş

15 1 0
                                    

parmak uclarimda yuruyorum hissetmemem gerek, ellerim duvarlari oksuyor, anlamam gerek. bulundugum an uzerime yigiliyor. ipler birbirine sariliyor. cozmek ihanet, karisik. anlamiyorum.

gozlerim bulanik, sesler yabanci, her sey kafamin icinde yok oluyor. bu dunya lunapark, sistemi bozulmus bir panayir, insanlar cinayet, ellerinde hancerlerle sokaklari arsinliyor, insan taklidi yapiyor. sirtlarindaki yaradan muzdarip.

kalbim iki parcaya ayriliyor, ellerimde tutusuyor. panayir yok oluyor, bitmiyor izdirap. gerceklik yok oluyor, karanlik odalar var oluyor.

yarinim yokusa cikiyor, yokus cehenneme, dunlerim zindan.

izmarit sokagiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin