iki gozumun cicegi,
bilirsin, ben iyi bir insan olamadim. kirip doktum, her bir dogrum yanlış, her kelimem yalan. nefret ettigimi soylemistim sana degil mi ? uzgunum, ne kadar nefret ettigim sey varsa gunun sonunda nefretime burunuyorum.
cogu zaman simarik davranip canindan bezdirdim bazen durustluk adi altinda kalp kirdim. uzgunum, kendime cogu zaman hakim olamadim, bilirsin iste. sinirlendigimde etrafimdaki her seyi tuzla buz eder, uzuldugumde kinimi kusar, mutlulugumda simarik bir cocuga donusurum. ortam yoktur benim.
boyle olmak istemezdim, kendimi kabul edip yoluma bakmayi ogrenmem gerekirdi fakat ögrenemedim.
muhtemelen suan yazdiklarimi yuzune karsi soyluyor olsaydim, beni dinler ve bir cikar yol bulmaya calisirdin ama gerek yok bir tanem, bu sefer kelimeler bile şahsima hizmet etmiyor, bu satirlari bile zar zor yaziyorum.
Öldüğüm zaman uzulursun, biliyorum. uzulme, canim acimayacak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
izmarit sokagi
Kısa Hikayeve unutma, ne kadar çok tebessüm edersen et, içindeki kurak topraklar yeşermeyecek. it's snowing like it's the end of the world / krobak
