25. ...

108 0 0
                                    

Pov Janne:

Met de boodschappen in de hand, loop ik terug naar het huis. JJ zal zich al afvragen waar ik ben, dus zet ik er een beetje vaart achter. Onhandig open ik de voordeur en loop ik naar de keuken. "Janne?!" hoor ik JJ roepen. Verbaast leg ik de spullen neer en zoek ik hem. Als ik in de woonkamer ben, zie ik hem met zijn handen in zijn haar in de zetel zitten. 'JJ?' vraag ik stil. Geschrokken maar ook opgelucht stapt hij naar me en omhelst hij me. Ik lach lichtjes. 'Alles oké met je?' vraag ik terwijl JJ me nog steeds knuffelt. Hij lacht nu ook. "Jah. Ik euh... Ik dacht dat ik alles had gedroomd want ik vond je niet dus was ik helemaal in paniek en wist ik niet meer wat ik moest doen!" ratelt JJ maar door. Ik onderbreek onze knuffel en kijk hem recht in de ogen. 'Hé! Ik ben echt hoor. Ik sta hier, en nu. Voor je.' stel ik hem gerust. Weer lacht hij. Voorzichtig neemt hij mijn gezicht in zijn zachte hand en trekt me met zijn andere hand naar hem toe. Ik voel dat mijn hart weer een sprongetje maakt, elke keer weer. Ik hou van dit gevoel, en ik wil dat het nooit meer weggaat. Dat het eeuwig blijft duren en dat ik nooit nog aan iets anders moet denken. Gewoon mijn eigen leven leiden, hier, aan het strand, en met hem...

another day on the obxWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu