19. Bebloed

120 2 2
                                    

Pov JJ:

Ik heb zo'n schrik wat er met Janne gaat gebeuren. Wat als Rafe doet wat ik denk dat hij gaat doen?  Zou hij dit echt doen? Is hij hiervoor echt in staat? Het liefst zou ik gewoon naar Janne willen gaan en haar vastnemen. Haar zeggen dat alles oké is en dat ze geen bang moet hebben. Maar helaas. Dat is dus niet het geval.

De 3 mannen staan op een rij voor me met allemaal een wapen in hun handen. Één van hen stapt langzaam naar me toe. Hij knielt voor me neer en wrijft het pistool voorzichtig over mijn lippen. "Er gaat je echt niets overkomen hoor" lacht de man gemeen. Ik wil hem echt zo graag een stomp in zijn gezicht geven. De man zet zich weer recht en doet teken naar de andere mannen dat ze hem moeten volgen naar een andere kamer. Ik probeer me los te wringen maar het blijft maar niet lukken. Dan schiet er me iets te binnen. Ik heb altijd een zakmes aan de zijkant van mijn schoen zitten. Snel probeer ik het mes te pakken. En, het lukt me ook. Zo vlug als ik kan snij ik mijn touwen voorzichtig, bijna door, zodat ik een verassingsaanval kan doen.

Na een tijdje zijn de 3 mannen weer terug met allemaal een geweer in hun handen. Ze gaan op een rijtje staan met hun pistool naar mij gericht. *O nee, ik ga eraan.* denk ik in mijn hoofd. Maar dan herken ik één van de mannen. Het is Luke! Maar waarom zou hij me zoiets aandoen?! De mannen richten hun geweer naar mij en doen de veiligheidshendel eraf. Ik heb echt geen idee wat ik nu moet doen. Als ik wegloop, schieten ze me dood. Dus dat is geen optie. Ik ben echt radeloos. Opeens schiet er me weer iets te binnen. Vroeger gingen Luke en ik vaak gaan schieten voor de fun. Maar Luke kon toen echt totaal niet mikken. Het is nu ongeveer 2 jaar geleden dat we dat deden. Zo snel zal hij toch niet leren mikken hebben? Zo snel mogelijk probeer ik een plan te bedenken, maar mijn tijd geraakt langzaam op. Uiteindelijk heb ik een plan bedacht. Ik maar me snel en ongezien los, pak het geweer van één van de mannen,... Dan mik ik op de vriend van Luke, omdat ik weet dat Luke me toch niet kan raken, en vlucht zodat ik Janne kan redden. 

Ik probeer mijn touw los te krijgen zonder dat ze het zien, en dat lukt ook. Zo snel als ik kan pak ik het geweer van één van de mannen en richt ik het op de andere. "Niet bewegen of ik schiet JJ! Waag het niet!" roept Luke naar me. Ik luister niet. Langzaam stap ik achteruit, met mijn geweer nog steeds gericht op de man, weg. "Blijf staan zei ik!" schreeuwt Luke naar me. Ik hoor een schot en voel een steek in mijn schouder. Vlug kijk ik ernaar en zie dat ik hevig aan het bloeden ben. Maar het maakt me niets uit. Ik moet en zal hier weggeraken! Zo snel als ik kan loop ik weg uit de opslagplaats, met het geweer natuurlijk. Nu alleen Janne nog vinden en zorgen dat ik niet doodbloed...

Pov Janne:

'Achterbakse rat!' schreeuw ik naar Rafe. 'Geef me die verdomde sleutel!' "Pak hem maar lekker zelf." zegt hij terug met weer een vieze glimlach op zijn gezicht. Snel probeer ik de sleutel te vinden die Rafe onder het bed heeft gegooid. Ik ga op mijn buik liggen en probeer naar de sleutel te vissen, maar ik vind hem maar niet. Opeens voel ik twee handen rondom mijn enkels. De handen trekken me aan mijn enkels weg van het bed en sleuren me door heel de kamer. Het is een ruwe vloer waardoor mijn armen en buik helemaal geschaafd zijn. 'Laat me los eikel!' schreeuw ik maar Rafe stopt maar niet. Het doet zo'n pijn. Mijn mijn handen voel ik aan mijn buik. Dan kijk ik naar mijn handen en zie ik dat mijn hand vol met bloed hangt. "Je zult me smeken prinses!" lacht hij gemeen naar me. Ik weet niet wat ik moet doen, maar wat ik wel weet is, dat Rafe gestoord is. En dat ik hier zo snel mogelijk weg moet voor hij me iets aandoet...

Pov JJ:

Snel loop ik door de gang opzoek naar de ruimte waar Rafe en Janne zitten. Opeens hoor ik een stil geluid. Het lijkt op geschreeuw maar ik kan niet plaatsen vanwaar het komt. Als een gek ren ik door de lange gang in de hoop dat ik de kamer vind. Ik hoor het weer, maar nu veel luider. "Rafe! Stop! Laat me los! Zie je niet dat ik bloed jij gek!" hoor ik Janne schreeuwen. Ik krijg kippenvel. Ocharme Janne. Ik moet en zal haar redden van die psychopaat. Zo hard als ik kan beuk ik de deur van de kamer in. En daar zie ik haar dan. Al huilend en bloedend. Ik wil naar haar rennen, maar zie Rafe dan staan. Snel stamp ik op hem af en geef hem een harde klap in zijn gezicht. Zo hard zelfs dat ik zijn neus hoor kraken en zie bloeden. Ik blijf maar slaan, geen idee waarom. Het voelt gewoon zo goed om die rotzak eens terug te pakken. "JJ! Stop! Laat hem gewoon!" schreeuw Janne al huilend naar me. Opeens stop ik abrupt. Ik kijk naar Rafe en dan naar Janne en weer naar Rafe. Langzaam sta ik op en wandel ik naar Janne toe. Ik zie dat weer een traan haar ogen verlaat. Voorzichtig omhels ik haar. Ze drukt haar bebloede lichaam tegen me aan en omhelst me nu ook. Wat voelt het goed. Gewoon goed...

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

HY

SPANNEND HE

LAAT GERUST WETEN WAT JE ERVAN VIND IN DE REACTIES;)


another day on the obxWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu