Ik stap het vliegtuig uit en kijk naar het eiland. *Wat is dit in vredesnaam?* denk ik bij mezelf. Het eiland ziet er rommelig uit en er lopen een aantal mensen die hard aan het werken zijn. Dan zie ik een paar jongeren van mijn leeftijd. 1 jongen met bruin haar, hij is een auto aan het repareren. 1 getinte jongen, hij maakt precies een hangmat vast aan twee bomen. En de andere jongen is een blonde gast die het gras aan het afmaaien is. De 2 meisjes zijn ook wat aan het doen maar ik kan niet zien wat. Opeens word ik wakker geschud vanuit mijn gedachtes. 'He jij daar, doe eens vooruit, we hebben niet de hele dag de tijd hoor!' Hoor ik een man tegen me schreeuwen. Ik stap naar voor en laat mijn bagage controleren door hem, hij doet een teken dat ik mag vertrekken. * Brulaap!* denk ik in mezelf en ik vertrek. Dan neem ik mijn telefoon om het adres in te tikken want ik heb letterlijk geen flauw idee waar mijn nieuwe ''thuis'' is. Vervolgens zie ik op mijn gsm staan: 'Geen bereik'. 'Kutzooi!' roep ik luider dan ik eigenlijk wou. Ik stop mijn telefoon weg en neem mijn bagage: ' Dat word dan maar zoeken' zucht ik. Na een tijdje vind ik eindelijk het huis waar ik moet zijn, gelukkig waren er een paar mensen die me de weg wouden tonen. Het waren aardige mensen in nette kleren. Ik stap naar de deur en druk op de deurbel. De deur gaat open en in de deuropening staan 2 mensen. 'Hallo, ik ben Janne, ik kom hier blijkbaar logeren. Zijn jullie Herbert en Tamara?' vraag ik. 'Hallo Janne, ja inderdaad, dat zijn wij. Welkom. Ik ben dus Tamara en dat is Herbert, mijn man. En hier is mijn zoontje.' ze laat het klein verlegen jongentje naar voren stappen, ik zie hoe bang hij is en zeg: 'Hallo kleine vriend:)' Hij kijkt me boos aan en krijgt een por in zijn zij van Tamara. 'Excuseer me van Daan, hij gaat gewoon niet zo goed om met veranderingen, hij draait wel bij. Maar kom binnen' Ik volg Tamara naar de living. 'Ik zal je je kamer laten zien.' zegt Tamara. Ik lach naar Herbert en Daan en tenslotte volg ik Tamara tot in mijn kamer. Dan zegt Tamara: 'Ik zal je even alleen laten. Dit is je kleerkast. Als er iets is roep je maar.' Ik knik en laat me vervolgens op mijn bed vallen.
----------------------------------------------------------------------------------------------DIT IS DAN HET 2DE HOOFDSTUK, HOPELIJK VINDEN JULLIE HET AL LEUK XX.
JE LEEST
another day on the obx
Teen FictionHoiiiiii, het is de eerste keer dat ik schrijf dus hopelijk vinden jullie het een leuk verhaal!:) Dit verhaal gaan over een meisje dat Janne heet. Ze komt wonen in The Outer Banks door haar verleden. Maar, wat als het opeens heel erg misgaat? Gaat z...
