"Elinden şekeri alınmış bir çocuk gibi kaldım
Yokluğunda... Yağmur yağar, kar yağar
Günler kısalır, geceler uzar
On parmağımın üstüne on mum yaktım.
Gecesefalarının gündüz yalnızlığıydım
Ateşböcekleri ışıtır gecemi.
Hepsi bu
Kanar bir yerlerim: Sev...
Ben sana kızsam, Kendime küserim... En çok sesini aradım. Gözlerinse asılı bıraktığın yerdeydi... Gözlerini sildi zaman.. Dedim ya... Eylül'dü. Savruluşu bundandı kimsesizliğimizin. Sonra dalgalar geldi dile Sonra bir mavilik aldı her yerimizi; Nasıl hatırlıyorsan dünyayı Öyle.
Cemal Süreya
•20 oy~ 20 yorum• Bölüm Sınırı
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
3 Ekim, 2022
Gölyazı, Bursa
Kararmaya yüz tutmuş Bursa'nın esintili ayazına karşı oturduğu eskitme sandalye üzerinde sigarasını içiyordu Boyabatlı şehrin yeni yanmaya başlayan akşam ışıklarını izlerken.
Otele yerleşeli iki üç saat olmamıştı, odasına girdiği gibi uykuya teslim olan yorgunluğu pelesenk etmiş bedeni, yeni kalkmıştı yataktan.
Ağır ağır dağılıyordu dudakları arasından acımtırak duman, düşman inine inen sinsi bir yılan gibi kıvranıyordu dağıldığı havada.
Ani bir kararla çıkmıştı Bursa yoluna. Aklında yoktu hiç buralara kadar gelmek. Bir bakmıştı ki arkadaşlarını da kendi yanına katıp, inmişti Bursa topraklarına.
Neydi amacı? ne sebeple gelmişti kendi karşısına gelmeyi günlerdir düşünemeyen kadının yine ayağına.
Ahşap masanın üzerindeki eski basım, Ahmet Arif'in "Hasretinden Prangalar Eskittim" kitabında dolandı mahmur gözleri.
Ağırca aldı eline şiir kitabını oturduğu ahşap sandalyeye iyice yasladı sırtını, şehrin akşam ışıkları altında kalmış, otel odasının balkonunda okumaya başladı usul usul şiir kitabını.
Kitap okumayı hele ki şiir kitaplarını çok severdi Kenan gençlik yıllarından beridir. Lisenin başlarında, Edebiyat Hocası Asım Bey tarafından ceza olarak okuyup özet çıkarmaya tabii tutulmuştu, Cemal Süreya'nın "Sevda Sözleri" kitabını. Başlarda mırın kırın etse de okumamak için en sonunda bir gece ansızın gelen isteğiyle okumaya başlamıştı kitabı, kitap ilerledikçe kendisinin de içine çekildiğini fark etmemişti o sürede. O gün onun için adeta bir Milad'ın başlangıcıydı. O günden beri düşmemişti elinden, romanlar, şiir kitapları...
Hatta üniversite de Edebiyat okumayı çok istese de babası Zevahir Bey bu konuya pek sıcak bakmamış onun üzerine Marmara Üniversitesinde İşletme bölümünü bitirmişti. Hala aklının köşelerinde şuan ki aklı olsaydı babasına karşı çıkıp edebiyat okumayı çok isterdi.
