**Wrong-Person**

episode -5

သူမ ဆေးရုံသွားရန် ပြင်ဆင်လိုက်ပြီး ထမင်းချိုင့်ဆွဲ ကာ ကားမှတ်တိုင်သို့ လာခဲ့သည်။
"ဟေ့ ဒေါ်သွေးခြယ် ...တွေ့ပြန်ပြီနော် "
သူမ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ရဲထွဋ်ခေါင်က ပြုံးစစနှင့်
"..."
"ဒီည...အလုပ်ဘယ်ချိန်လောက်နားမှာလဲ"
"ဘာအတွက်လဲ"
"ကျုပ် ဖုန်းဆက်မလို့ လေ.."
သူမ ဖုန်းသံက ထမြည်လာရင်း ဖုန်းကို ကြည့်လိုက်တော့ နံပါတ်စိမ်းတစ်ခု
"ဟဲလို" သူမ ထူးလိုက်တော့ ရဲထွဋ်ခေါင်က သူ့ဖုန်းအား လှုပ်ရမ်းပြရင်း
"ခင်ဗျား ပေးတဲ့ နံပါတ် မှန် မမှန် ခေါ်ကြည့်တာ.."
သူမ ဖုန်းကောအား ချလိုက်ရင်း
"မင်း အတော် အားနေပုံ ရတယ်...ပြီးတော့ မင်းရဲ့ကိုယ်ထိလက်ရောက် အပြုအမှုတွေကို ဆင်ခြင်ပါ...နောက်တစ်ခါဆို ငါ ငြိမ်ခံနေမှာ မဟုတ်ဘူး"
သူမ သူ့အား ခြိမ်းခြောက်လိုက်ခြင်းဖြစ်ပေမဲ့ သူက ဘာမှ မဖြစ်သည့်ပုံစံနှင့် သူမအား ရယ်ပြရင်း
"ဟား...ဒေါ်သွေးခြယ်....ကြိုက်ရင် ကြိုက်တယ်ပေါ့ ဘာတွေ မူနေသေးတာ....ကျုပ်က ခင်ဗျားအချစ်ကို ရအောင်ယူမှာလို့ ပြောပြီးပြီလေ"
သူမစိတ်ကို လာစမ်းသော ကောင်လေးအား
"အိုကေလေ...မင်းက ကိုယ့်ဒုက္ခ ကိုယ်ရှာ ချင်မှတော့...အလောင်းအစား လုပ်ကြတာပေါ့"
သူကျေနပ်စွာ တစ်ချက် ပြုံးလိုက်ရင်း
"ဒါမှပေါ့..ဒေါ်သွေးခြယ်...ကျုပ်နဲ့ ခင်ဗျား ဘယ်သူ ရှုံး မလဲ ကြည့်ကြတာပေါ့"
.......
ထိုနေ့ပြီးကတည်းက ရဲထွဋ်ခေါင်ဆိုသော သူနှင့် သူမ ချစ်သူအဖြစ်သို့ ရောက်ရှိခဲ့ကြသည်။
သာမာန် စုံတွဲတွေဆိုလျှင် တစ်ဦးပေါ်တစ်ဦး ချစ်မြတ်နိုးကြပြီး ကြင်နာကြမည်။
သူမနှင့် သူကြားမှာတော့ အချစ်ဆိုတာထက် အမုန်းတွေ သာ ရှိလိမ့်မည်။
"Ring....Ring"
ဖုန်းမြည်သံ ကြားတော့
"သမီးသွေးခြယ် ...ဖုန်းလာနေတယ်...မေမေ ကိုင်လိုက်ရမလား"
သူမ မေကေ့စကားကို ကြားတော့ ထိတ်လန့်သွားပီး ဖုန်းဆီသို့ အတင်းပြေးကိုင်ကာ
"ဟဲလို"
သူမထင်သည့်အတိုင်းပင်
"ဒေါ်သွေးခြယ် ...ဒီနေ့ကျုပ်တို့ ချိန်းတွေ့ဖို့ သဘောတူထားတာနော်...ကျုပ်ခဏနေရင် ခင်ဗျားကို လာခေါ်မယ်"
သူမတို့က အလောင်းအစား လုပ်ပြီး ချစ်သူဖြစ်ခဲ့ကြပေမဲ့ နှစ်ဦးသဘောတူ စာချုပ်ချုပ်ဆိုထားသည်
"နံပါတ်တစ် - ငါ့အသားကို ခွင့်ပြုချက်မရပဲ မထိရဘူး
နံပါတ်နှစ်   - ငါ့အလုပ်ကိုလည်း လာ မနှောင့်ယှက်ရ
ဘူး
နံပါတ်သုံး - ....."
"နေပါဦး....နေပါဦး....ဒေါ်သွေးခြယ် ကျုပ်က ခင်ဗျားကို အရမ်းထိချင်နေတယ် ထင်နေတာလား....ပြီးတော့ ခင်ဗျား အလုပ်ကိုလည်း စိတ် မ၀င်စားဘူး"
သူ့စကားကြားတော့
"မင်းလည်း စာချုပ်မှာ ထည့်ချင်တာ ထည့်လို့ရတာပဲ...ဘာလဲ အဆင်မပြေဘူးလား"
"..."
"မပြေရင် အလောင်းအစား ဖျက်လိုက်ရုံပဲလေ"
သူမ့စကားကြားတော့ သူ"ကျစ်" တစ်ချက် သပ်ရင်း
"ဟုတ်ပြီ...ဒေါ်သွေးခြယ်...ကျုပ်နဲ့တစ်ပတ်နှစ်ခါ အပြင် သွားရမယ် ...ဒိတ်သဘောမျိုးပေါ့"
"ပြီးတော့.."
"တစ်ပတ် နှစ်ခါ.....မဖြစ်နိုင်ဘူး...ငါ့အလုပ်ရှိသေးတယ်...ပြီး မေကေ သိသွားရင် "
သူမ စိုးရိမ်မှုများ မျက်၀န်းမှာ အထင်သား...
"ဒါဆို တစ်ပတ် တစ်ရက် နဲ့ တစ်‌ခါတလေ ညနေပိုင်း တွေ့ကြတာပေါ့"
သူမ ခေါင်းညိမ့်လက်ခံ ပြီးသည့်နောက်
"ပြီးတော့....တွေ့တဲ့ အချိန်မှာ စာချုပ်ပါ အကြောင်းအရာတွေ ကို  မေ့ထားရမယ်"
"ဟမ်....မဖြစ်ဘူးလေ....မင်းညစ်တာပဲ"
"‌ကျုပ်ဘက်က ရက်ကိုလည်း လျော့ပေးပြီးပြီ ...စာချုပ်ဒီတိုင်းပဲ ချုပ်လိုက်ရအောင်"
သူမတို့ စာချုပ်မှာ အသီး သီး လက်မှတ်ထိုးလိုက်ပြီးသည့်နောက်
"အနိုင် အရှုံး အတွက် တန်ကြေးကရော" သူမ မေးလိုက်တော့
"ပွဲ ပြီးမှ ပြောကြတာပေါ့ဗျာ"
"ဒါဆို ပွဲ က ဘယ်တော့ ပြီး ကြမှာလဲ"
"....."
အဖြေတို့ မရှိ။
ဒါ သူတို့ နှစ်ဦးကြားက အလောင်းအစား တစ်ခုပင်........သူမ ဘာကြောင့်လက်ခံခဲ့သနည်း...
.....
"ကြားလား....ကျွန်တော် လာခေါ်မယ်လို့" သူမ့အိမ်သို့ သူလာခေါ်ရင် မေကေတွေ့မှာ အသေအချာပင်...
"လမ်းထိပ်ကပဲ စောင့် ...ပြီးရင် ထွက်လာမယ်"
သူမ ဖုန်းချပြီးနောက် ပြင်ဆင်ကာ လမ်းထိပ်သို့ ထွက်လာခဲ့သည်။မေကေ ကိုတော့ အလုပ်က အစ်မများနှင့် အပြင်ထွက်လည်မည်ဟု ညာခဲ့ရသည်။
လမ်းထိပ်ရောက်တော့ သူအား ရှာရင်း
"ဒေါ်သွေးခြယ်...ကျုပ်ကိုရှာနေတာလား"
သူမ ခေါင်းညိမ့်ပြတော့
သူက သူမလက်အား လာကိုင်သဖြင့် သူမ ရှောင်လိုက်ရင်း
"ဘယ်သွားကြမှာလဲ"
"ရုပ်ရှင်ကြည့်မယ်..မုန့်စားမယ်...ပြီးတော့ ပန်းခြံ မှာ လမ်းလျှောက်မယ်"
"လာ..ဒေါ်သွေးခြယ် ဒီနံပါတ်စီးရမှာ"
သူမလက်ကိုကိုင်ရင်း ybsပေါ်သို့တက်လိုက်သည်။
"ဒေါ်သွေး...ဟိုမှာနေရာ "သူ ညွှန်ပြရာကို ကြည့်ရင်း သူမ သွားထိုင် ရင်း သူက သူမဘေးမှ နေရာ၀င်ယူကာ
"ဆူးလေ မှာ ဆင်းမယ်...ဒီရက်ပိုင်း အသစ်တင်တဲ့ ကုလားကား ရယ် သရဲ ကားရယ် ရှိတယ် ...ဘာကြည့်မလဲ"
သူမအတွက် ချစ်သူနှင့်လျှောက်လည်ဖြစ်သည်မှာ ပထမဆုံးအကြိမ်ပင်...ကိုယ်ချစ်တဲ့သူနဲ့ဆိုရင်တောင် အတွေ့အကြုံ မရှိသော သူမက ခုအလောင်းအစားလုပ်ထားသော သူနှင့် အတူချိန်းတွေ့နေရသည်။
"ခင်ဗျား ...မရွေးဘူးဆိုတော့ ကျုပ်ဘာသာပဲ booking လုပ်လိုက်တော့မယ် "
"ကုလားကားထက် သရဲကား ပို ကြိုက်တယ် "
"ဟုတ်ပြီ...ဒါဆို သရဲကား ၉:၃၀booking,လိုက်တော့မယ်"
"မင်း ရုပ်ရှင် လက်မှတ်‌ ငွေစိုက်ထားသော ငါ တစ်၀က်ပေးမယ်နော်"
"ဒေါ်သွေးခြယ်" သူ အသံကျယ်ကျယ် ခေါ်လိုက်တော့ သူမ လန့်သွားပြီး သူ့အား လက်နှင့်တိုးစိတ်ကာ
"တိုးတိုးခေါ်...မင်းဘေးမှာပဲ ထိုင်နေတာ"
"ဒါဆို ပိုက်ဆံစကား မပြောနဲ့..."
သူမတို့ ကားပေါ်က ဆင်းပြီး ရုပ်ရှင်ရုံသို့ လမ်းလျှောက်‌ခဲ့ကြသည်။ သူက သူ့ဖုန်းအား ကြည့်လိုက် လမ်းတွေကိုကြည့်လိုက်နှင့် သူမ လက်ကိုလည်း ကိုင်ထားရင်း အလုပ်ရှုပ်နေသည်။
"မင်း..နေ‌ရာ မသိလို့ လား"
သူက ၀န်မခံ သူမအား ဆွဲခေါ်ကာ ဆက်လျှောက်သွားရင်း
"လမ်းမှားနေပြီ ...ဟိုဘက်မှာ ရုပ်ရှင်ရုံက"
"မမှားဘူး GPSအတိုင်း လာခဲ့တာပဲလေ "
သူလေပူတစ်ချက်မှုတ်ထုတ်ရင်းပြောတော့
"ငါ‌ မေးတယ်လေ မသိလို့လားလို့...ရန်ကုန်ကိုရောက်တာ မကြာသေးတာလား"
သူ ခေါင်းညိမ့်ရုံသာ ညိမ့်ပြပြီး
"၉ခွဲတော့မယ် လာသွားမယ်" ဒီတစ်ကြိမ်တွင်တော့ သူမမှဦးဆောင်ကာ သူအားတွဲခေါ်သွားသည်။
သူမတို့ ရုပ်ရှင်ရုံထဲရောက်တော့ ပွဲက စနေလေပြီ....
မုန့် အအေးများကို ၀ယ်ပြီး ရုံတွင်း ၀င်လာတော့
"ဟမ် .မင်း အတွဲ ခုံ ဖြတ်ထားတာလား"
သူမ ရပ်ရင်းမေးနေတာပင်...သူက အလိုမကျဟန် သူမအား ဆွဲ ထိုင်ခိုင်းလိုက်ပြီး
"ထိုင်တော့ ဒေါ်သွေးခြယ်....ရုပ်ရှင်လည်း ပြနေပြီ "
သူမ စိတ်ရှုပ်မှုကို မေ့ဖျောက်လိုက်ပြီး ဇာတ်လမ်းကိုသာ အာရုံစိုက်လိုက်သည်။
"အွန့်...အာ့..ကိုကိုဖြေးဖြေး"
သူမတို့ ဘေးမှ အတွဲ ခုံက ကြားနေရသည့်အသံ...
သူမ ရှက်ရွံစွာ သူ့ကို ကြည့်လိုက်တော့ သူက ရုပ်ရှင်ကိုသာ စူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်နေလေသည်။
သူမ ကိုယ်ကိုယ် ကျုံ့ ရင်း လှုပ်စိ‌လှုပ်စိဖြစ်နေတော့ သူက
"ဘာဖြစ်လို့လဲ ဒေါ်သွေးခြယ်...ချမ်းလို့လား"
သူ့လက်က သူမလက်ဖဝါးသို့ လာထိကိုင်ရင်း
နဂို အဲကွန်းလေကြောင့် အေးစက်နေသော လက်ဖဝါးများက သူ့လက်ရဲ့ အနွေးဓာတ်ကြောင့် နွေးထွေးသွားလျှက်
"လာ ကျွန်တော့ ရင်ခွင်ထဲ"
ပြောလည်း ပြော ရင်ခွင်ထဲသို့ ဆွဲ သွင်းခံလိုက်ရသောကြောင့် သူမ ရင်အစုံက လှုပ်ရှားလျှက်
"ရင်ခုန်နေတာလား ဒေါ်သွေးခြယ် " သူမနားသို့ကပ်ပြီး လေပြေတိုးသံ ဖြင့် ပြောတော့ သူမ ပါးမို့မို့ထက် ပန်းသွေးရောင် သမ်းလျှက်
သူ့လက်က သူမ့ပါးပြင်သို့ ထိကိုင်ကာ သူ့မျက်၀န်းများက နှုတ်ခမ်းများကို ကြည့်ရင်း ရီဝေလျှက်
"နမ်းချင်တယ်...ခွင့်ပြု" သူမ ဆီမှ အဖြေ မထွက်လာခင်မှာ ပင် သူက သူမနှုတ်ခမ်းများကို အပိုင်သိမ်းသွားချေပြီ......ခွင့်ပြုချက်တောင်းသည်မဟုတ်....အသိပေးခြင်းပင်....
သူ သူမနှုတ်ခမ်းသားအား စုပ်ယူ ငုံထွေးနေပြီး သူ့လျှာ ဖျားက သူမ အတွင်းသို့ ၀င်ရန် ပွတ်တိုက်နေလေသည်။
"ကိုယ့်ကို ပြန်နမ်းပေး"
သူမလည်း ပူလောင်လာရင်း မျက်၀န်းများက အရည်လဲ့လဲ့နှင့် မျက်တောင်များ ပုတ်ခတ်မိစွာ နာခံ မိသည်။
သူမ သူ့နှုတ်ခမ်းသားအား ပြန်လည် စုပ်နမ်းတော့
သူ့လျှာက သူမက အာခံတွင်းသို့ ၀င်ရောက်ပြီး သူမ လျှာလေးအား ထိတွေ့ ဆွဲ ယူရင်း ...လေပူများက အပြင်မထွက်နိုင် နှာ၀မှ ပါးပြင်ဆီသို့ ရိုက်ခတ်ရင်းဖြင့်...အနမ်းများက ပြင်းထန်လျှက်...
နှုတ်ခမ်းနှစ်ခု ခွာလိုက်တော့ လျှာဖျားဆီက ငွေမျှင်ရောင် အရည်တစ်ချို့ သွယ်တန်းရင်း ....သူက သူမ မျက်၀န်းများအား စိုက်ကြည့်ရင်း
"ကိုယ် မရပ်ချင်ဘူး "
"အွန့်"
သူ့လက်များက သူမ ကျောပြင်အား ပွတ်ရင်း လက်ချောင်များက မထိတထိ ဆော့ ကစားလျှက် သူမ စိတ်တို့က အထိန်းအကွပ်မဲ့စွာ ပူလောင်ရင်း သူ့ခါးအား တင်းကျပ်စွာ ဆုပ်ကိုင်မိတော့
သူက နှုတ်ခမ်းအား နမ်းနေရာမှ သူမ လည်ပင်းဆီသို့ ပြောင်းကာ နှုတ်ခမ်းသားနှင့် ငုံထွေးပြီး လျှာနှင့် စုပ်ယူကာ အဆုံးသတ်၌ လျှက်လိုက်သည်။
သူမ ဆီမှ "အာ့" ဆိုသော အသံ တစ်ချက် ထွက်သွားရင်း သူ့အားကြည့်မိတော့ သူက ကျေနပ်သည့်အပြုံးနှင့် "ချစ်တယ် ...ဒေါ်သွေးခြယ်" သူက ပြောလည်းပြော သူ့အနမ်းများကို ဆက်လက်ပြီး သူမ့လည်ပင်းမှသည် ရင်ညွှန့်ဆီသို့ ...သူ့လက်တစ်ဖက်က သူမ အကျီ  ကြယ်သီးအား ဖြုတ်နေလေသည်...သူမကတော့ ရှက်ရွံစွာ မျက်နှာလွှဲ လျက်
"ရပ်..ရပ်ပါတော့ ထွဋ်ခေါင်ရယ်..ငါ မနေတတ်တော့ဘူး"
သူမ တိုးလျစွာ သူအား တားမိတော့ သူက သူမ့့မျက်နှာ အားကြည့်ရင်း
"ခဏပဲ ကျုပ် ...ခင်ဗျား ရင်သားလေးကို နမ်းချင်သေးတယ်"
သူမ အကျီကြယ်သီးနှစ်လုံး ပြုတ်သွားပြီးနောက် သူမ ရင်သားအပေါ်သားများ ထွက်နေသည့်နေရာအား သူက စုပ်ယူပြီး ကိုက်ခဲလိုက်သည်။
"ဒီအရာလေးတွေ ကျုပ် တွေ့တိုင်း လုပ်ပေးချင်တယ်" သူ့လက်များက သူမရင်သားထက် သူ့ကိုက်ရာအား ပွတ်လိုက်ရင်း အနမ်းတစ်ခုခြွေကာ အကျီကြယ်သီး ပြန်တပ်ပေးလေသည်။ ထို့နောက် သူမအား ရင်ခွင်ထဲ ထည့်ကာ တင်းကျပ်စွာ ဖက်ရင်း  ဇာတ်လမ်းပြန်ကြည့်နေလေသည်။
သူမသည်သာ စိတ်လှုပ်ရှားမှုများ က မလျော့သွား သူ့ရင်ခွင်ထဲ ငြိမ်နေရပြီး ဇာတ်လမ်းသဘောကိုတောင် မသိတော့....