Aşk Mücadelesi

0.3

Bu bölümde biraz geçmişlerinden bahsettim aklıma daha fazla birşey gelmediği için olabildiğince yazdım çok detay verip sıkmak istemedim sizleri okuyan, oy veren, yorum yapan herkese teşekkür ediyorum iyi okumalar...

Batu'dan
____________

Aleda'ya bağlı makinenin ötmesi ile ne yapacağımı şaşırdım, kolidorda çıkıp hemşirelere seslendim, birkaç hemşire ve Aleda'nın doktoru içeri koşuşturdular, beyin kanamasından sebepli bir durummuş, kalp atışları da hızlanınca bilinci tamamen kapanmış. Sahi ya neden kalbi o kadar hızlı atıyordu?

"Doktor bey? Kalp atışlarının bu kadar hızlanma sebebi ne olabilir?"

"Heyecan, korku olabilir, bilinç altında herhangi bir anı kendini gösterdiyse ondan olabilir, başka bir sebep göremedim sağlık açısından tetikleyici birşey görünmüyor"

"Peki ne zaman uyanır?"

"15 dakika içersinde uyanır diye düşünüyorum"

"Teşekkür ederim doktor bey"

"Normal odaya alabilirsiniz. Serumu biter birazdan, yenisini takarsınız"

"Tamam"

Doktor çıktıktan sonra kalp atışlarını dinledim bir süre makineden ne de güzel geliyordu kalbinin sesi, kalbi de kendisi gibi güzeldi onun, ben ise benden hoşlanan bir kızın sözlerine inanmış çocukluktan beri yanımda olan kıza söylememem gereken şeyler söylemiştim ve onu kırmıştım. O lafları söylerken aklımda ne vardı bilmiyorum, bir sinirle ağzımdan çıkıvermişti. Normal odaya aldıktan sonra cama doğru ilerledim düşünüp bu saçmalığa son vermem gerekiyordu.

"Batu..."

"Hı?"

Aleda'nın bana seslendiğini idrak ettiğimde serumu çıkarıp yenisini taktım. O ise bana bakmak ile meşguldü gözlerine bakıp ne hissettiğini anlamaya çalıştım tek gördüğüm duygu ise burukluktu. O bana buruk gözlerle bakarken daha fazla göz teması kuramayıp konuşmaya başladım.

"Birşey mi isteyecektin?"

"Su... Bir bardak su verebilir misin?"

"Bekle geliyorum hemen"

Odadan çıkıp kantine indim bir şişe su alıp Aleda'nın olduğu yoğun bakım odasına girdim. Girdiğimde Dinçer dedikleri adam Aleda'ya sarılmış saçlarını kokluyordu. İçimdeki sınırı bastırıp konuşmaya başladım

"Bölüyorum kusura bakmayın, suyunu getirdim"

"Teşekkür ederim, Batu"

Hiç birşey demeden Aleda'ya yaklaşıp doğrulmasına yardım ettim. Yavaşça suyunu içirdikten sonra şişenin kapağını kapatıp komodinin üzerine bıraktım.

"O zaman sonra görüşürüz Aleda"

"Görüşürüz Dinçer abi"

Bir dakika o "Abi" mi demişti? Yanlış duymadım değil mi?
Yok bebeğim dedi Batu abisi işte kızın ne tatava yaptın baksana sevgilisi de değilmiş boşu boşuna saçma sapan düşünceler kurdun
Orası öyle de elimde değildi. Bir dakika ben kendi kendime konuşmaya mı başlamıştım? Bu düşünce ile yüzümü buruşturdum.

"Birşey mi oldu Batu?"

"Yok... Birşey olmadı"

"Eğer benden rahatsız oluyorsan... Benimle ilgilenmek zorunda değilsin"

"Saçmalama... Yani yanında olmazsam Yarrrkın beni mahveder "

Dediğim şeye güldüğünde gülümsemesini ne kadar özlediğimi fark ettim. Ama bunun hesabını Melisa'ya soracaktım , sonra da Aleda bana ne yaparsa yapsın gıkımı çıkarmayacak, yaptıklarımın cezasını çekecektim