Aşk Mücadelesi

2.6

Gözlerini açtı. Sanki o an hayat devam etmeye başladı. Kapıya koşup hemşireye seslendim

"Hemşire! Aleda uyandı! Sevgilim uyandı!"

Hemşirelerin koşarak içeri girmesi ile uyanmasından dolayı olan sevincimin yerini büyük bir korku kapladı. Hemşireler beni çıkartmaya çalışırken, burada durmamın bir faydası olmadığını fark ettim, yoğun bakım ünitesinden çıkarak üzerimdeki önlem için giyilmiş önlük ve diğer malzemeleri çıkartıp, Uras abilerin yanına gittim.

Lavobodan çıkan Buse abla beni görünce koşarak yanıma geldi. Gözleri dolu dolu bakıyordu. Daha bu sabah tanışmamış olsalar yakın olduklarını düşünürdüm.

"Batu, Aleda iyi mi? Doğruyu söyle, yalvarırım"

Boğazımı temizledim

"Gözlerini açtı,"

Öyle bir sevindi ki cümlemi bitiremeden ilk önce bana sonra Uras abiye sıkıca sarıldı.

"Gözlerini açtı, ama durumunu bilmiyorum. Hemşireler koşuşturarak içeri girdi"

"Ama sonuç olarak gözlerini açtı. İyi yani"

"Birtanem, Aleda zor bir hastalıktan geçiyor, herhangi bir sorun"

"Uras... Hazır gelmişken kan değerlerime baktırsam?"

"Buse? İyi misin sevgilim? Eğer bir hastalıktan şüpheleniyor isen bunu bana söylemekten çekinme"

"Yok, hastalık gibi birşey düşünmüyorum"

"Peki, sen nasıl istersen"

Yoğun bakım ünitesinden çıkan doktor ile hepimiz doktorun yanına gittik. Doktor konuşmaya başladı

"Geçmiş olsun. Hastamız gözlerini açtı,"

Hepimiz rahat bir nefes aldık

"Ancak... Ameliyat olması şart, birazdan normal odaya alacaklar. Durumdan bahseder, kararınızı bildirirsiniz. Tekrar Geçmiş olsun"

Doktor diğer hastaları ile ilgilenmek için gittiğinde yoğun bakımdan Aleda'yı sedye ile çıkarttılar. Beni görünce gülümsedi. Hemen peşinden bende gittim

"Birer birer girmeniz hasta için daha iyi olur. Çok yormayalım"

Hemşire bilgilendirmeyi yapıp gitti. Buse abla duygulu duygulu bakıyordu.

"Sen gir ilk önce Buse abla... Sonuçta ben az önce girdim"

"Teşekkür ederim Batu. Çok teşekkür ederim "

Tebessüm etti ve acele ile içeri girdi

Buse'den
___________

İçeri girer girmez heyecan ile Aleda'nın yanına gittim. Ağlıyordu
Sanırım öncelik olarak onu dinlesem daha iyi olurdu

"Neden ağlıyorsun?"

"Buse abla... Batu nasıl?"

"Bu halde bile Batu'yu mu düşünüyorsun?"

"Onun suçu değil ki... Çok mu üzüldü?"

"Üzülmez mi bir tanem? Çok endişelendi"

"Kendini suçlamasına izin vermeyin olur mu? Yani... E- eğer bana birşey olursa sakın yalnız bırakmayın. Çok üzülür o, anlık olarak patlasa bile sonradan çok üzülür o"

"Öyle birşey olmayacak tamam mı Aleda. Sana birşey olmayacak. Öyle kolay kurtulamazsın bizden. İyileşeceksin"

"Buse abla... Bu çok riskli bir ameliyat. Eğer bu ameliyatı olmazsam öleceğim zaten çok açık. Geriye kalan tek seçenek ameliyat ama bu ameliyatın da riskleri var. Ölür müyüm kalır mıyım bilinmez"