အပိုင္း(၁) Zawgyi

225 6 0
                                    

"တင္းေတာင္..."

မနက္အေစာႀကီးစာက်က္ေနရင္း မက္ေဆ့ခ်္တစ္ခုဝင္လာသည္။ဟင္...ကိုႀကီးဆီက။

"နိုးၿပီလားခ်ာတိတ္..."

"နိုးၿပီ..."

"ထြက္လာခဲ့ေလ...ခ်ာတိတ္အိမ္ေရွ႕ကိုႀကီးေရာက္ေနၿပီ အေႏြးထည္ေလးလည္းဝတ္ခဲ့အျပင္မွာေအးတယ္..."

"ဟုတ္ကဲ့ထြက္လာၿပီ..."

လုပ္လက္စ စာအုပ္ကိုခ်က္ခ်င္းပိတ္လိုက္ၿပီး စာၾကည့္စားပြဲကေနဗီဒိုဆီသို႔ေလၽွာက္သြားလိုက္သည္။

ဝတ္ခ်င္သည့္အဝါေရာင္အေႏြးထည္ေလးကေအာက္ဆုံးေရာက္ေနလို႔ဆြဲထုတ္လိုက္ေတာ့အေပၚကအဝတ္အစားအထပ္လိုက္ႀကီးၿပိဳက်လာသည္။မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ အကုန္လုံးထိုးႀကိတ္တြန္းထည့္ထားလိုက္ၿပီးဗီဒိုတံခါးကိုျပန္ပိတ္လိုက္​၏။မာမီကေတာ့ စပရိုက္ျဖစ္သြားေတာ့မည္။

အိမ္ျပင္ေရာက္ၿပီးဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္လုပ္လိုက္​၏။အိမ္ေရွ႕မွာစက္ဘီးေလးနဲ႔ေစာင့္ေနသည့္ကိုႀကီးကိုေတြ႕လိုက္သည္။ကိုႀကီးကခ်ာတိတ္လို႔လွမ္းေခၚၿပီးျပဳံးျပလိုက္ေတာ့ခဲလုံးေတြမရွိသည့္ေျမႀကီးေပၚမွာေခ်ာ္ေတာင္လဲသည္။

ကိုႀကီးအေျပးေလးေရာက္လာၿပီးထူေပးရင္းဖုန္ေတြခါေပး​၏။ကိုႀကီးေရွ႕မွာေခ်ာ္လဲလို႔ရွက္ေသြးေလးေတြျဖာၿပီးသြားေလးစိျပလိုက္သည့္အခါကိုႀကီးကေခါင္းကဆံပင္ေလးေတြဖြရင္းဆူပါသည္။မာမီဆူရင္ႏွုတ္ခမ္းႀကီးေထာ္သည္။ကိုႀကီးဆူရင္ေပ်ာ္သည္။ပါပါးကေတာ့တစ္ခါမွမဆူဖူးပါ။

"ခ်ာတိတ္တက္ ေသခ်ာကိုင္ထား..."

ကိုႀကီးကဘယ္ေနရာကိုကိုင္ခိုင္းလည္းမသိေပမယ့္စက္ဘီးေနာက္ခုံမွာထိုင္လိုက္တာနဲ႔ကိုႀကီးခါးကိုေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးႀကီးဖက္ၿပီးေက်ာေပၚတဝႀကီးပါးအပ္လိုက္သည္။ေႏြးလို႔ေနပါ​၏။

"စာေတြရၿပီလား ခ်ာတိတ္..."

မနက္စာစားဖို႔မုန႔္ဆိုင္ေရာက္လာေတာ့ကိုႀကီးကေခါင္းေလးကိုသပ္ေပးရင္းေမးလာသည္။ေခါင္းခါျပလိုက္ေတာ့ႏွာေခါင္းေလးကိုမနာေအာင္လိမ္ဆြဲ​၏။ဆူေတာ့မဆူပါ။မွာထားတဲ့ဖက္ထုပ္ျပဳတ္ေလးေတြေရာက္မလာခင္ေရေႏြးေလးေတြကိုမွုတ္ရင္းတိုက္ပါသည္။

ကိုႀကီးကအရမ္းကိုစိတ္ရွည္ပါသည္။ဖက္ထုပ္ပန္းကန္ေလးေတြေရာက္လာေတာ့လည္းအပူေလာင္မွာစိုးလို႔တဖူးဖူးမွုတ္ေပးပါသည္။ဖက္ထုပ္ေလးတစ္လုံးကိုဇြန္းနဲ႔ခပ္ၿပီးပါးစပ္ေရွ႕ကိုတိုးေပးလာသည္။ပူတူတူးေလးေတြကိုအစာေကၽြးသလို"အာ"လို႔ေျပာၿပီးပါးစပ္ဖြင့္ခိုင္းပါ​၏။

​ဗိုက္ဆာေနေတာ့မ်က္လုံးေလးမွိတ္ၿပီးကိုႀကီးခြံ႕ေကၽြးတာကိုစားဖို႔ျပင္လိုက္သည္။ဖက္ထုပ္ေလးသည္ပါးစပ္ထဲမေရာက္ပါ။ေအာက္ကိုျပဳတ္က်လို႔သြားေတာ့မွိတ္ထားတဲ့မ်က္လုံးေလးမ်ားကိုဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္။

အျမဲတမ္းအဲ့လိုပဲျဖစ္ပါသည္။ကိုႀကီးခြံ႕ေကၽြးတဲ့မုန႔္ကိုစားေတာ့မယ္ဆိုရင္အိပ္ရာက နိုးလာပါၿပီ။ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္မ်က္လုံးေလးမ်ားနဲ႔ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္လုပ္လိုက္ပါ​၏။မနက္မိုးမလင္းေသးမွန္းသိေတာ့ေဘးကဝက္ဝံ႐ုပ္အညိဳေရာင္ႀကီးကိုဖက္ၿပီးျပန္အိပ္လိုက္ပါသည္။အိပ္လို႔ေတာ္ေတာ္ေကာင္းပါ​၏။

သို့...သားရဲ့ကိုကြီးWhere stories live. Discover now