ကင္းေထာက္လူငယ္မ်ားအသင္းဝင္ခြင့္ form ေပၚမွာသားရဲ့နာမည္ကိုေရးၿပီးပါၿပီ။ အသက္၊အတန္းႏွင့္မိဘနာမည္မ်ားလည္းေရးထည့္ၿပီးၿပီျဖစ္ပါ၏။ေနရပ္လိပ္စာကိုေတာ့အရွည္ေကာက္ေမ့ေနလို႔အိမ္အျပင္ထြက္ၿပီးအိမ္နံပါတ္ျပန္ၾကည့္လိုက္ရပါသည္။အခုေတာ့အုပ္ထိန္းသူလက္မွတ္ေလးသာလိုပါေတာ့သည္။
form ေလးကိုကိုင္ၿပီး သားေအာက္ထပ္ကိုဆင္းလာပါသည္။တီဗီေရွ႕ကဆိုဖာခုံေပၚမွာမာမီကတီဗီၾကည့္ရင္းကန္စြန္းရြက္ႏႊာေနပါသည္။ကန္စြန္းရြက္ေၾကာ္ကိုသားႀကိဳက္ပါသည္။အာဟာရလည္းျဖစ္ၿပီးဉာဏ္လည္းေကာင္းေစပါ၏။မာမီေရွ႕ကိုသားသြားလိုက္ပါသည္။
"မာမီ..."
"အင္း ေျပာ သားသား..."
"သား ေက်ာင္းက ကင္းေထာက္လူငယ္မ်ားအသင္းထဲဝင္ခ်င္တယ္..."
ဘာလို႔လဲမသိပါ။မာမီရဲ့လက္ထဲက ကန္စြန္းရြက္တစ္ပင္ျပဳတ္က်လို႔သြားပါသည္။သားရဲ့ခႏၶာကိုယ္ကိုလည္းအေပၚၾကည့္လိုက္ေအာက္ၾကည့္လိုက္လုပ္ပါသည္။ "အလိုေလးေတာ့"ဟုလည္းေျပာလိုက္ပါေသး၏။
"မျဖစ္ပါဘူးသားသားရယ္...အိမ္ေပၚနဲ႔အိမ္ေအာက္ဆင္းတာေတာင္ေမာတယ္လုပ္ေနတာ...သားသားပုံက ေပ်ာ့တိေပ်ာ့ဖက္ေလးနဲ႔ေတာင္တက္၊ေလွေလွာ္၊ camping အဲ့တာေတြဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ...အဲ့ထဲဝင္ရင္ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးရမွာေနာ္သားသား...ၾကက္ေတာင္ရိုက္တဲ့အသင္းထဲဝင္ခိုင္းတာေတာင္ ဘတ္တံႀကီးက ေလးတယ္ဆို..."
သားကို ကင္းေထာက္လူငယ္မ်ားအသင္းထဲမဝင္ေစခ်င္သလိုေျပာေနသည့္မာမီကိုသားစိတ္ေကာက္ပါသည္။ သားကိုအားမရွိဘူးလို႔ေျပာတာကိုလည္းစိတ္ဆိုးပါ၏။ သားကကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးနိုင္မွန္းမာမီသိေအာင္သက္ေသျပရပါေတာ့မည္။
မီးဖိုခန္းထဲသားျမန္ျမန္ေျပးသြားလိုက္ပါ၏။ ေရခဲေသတၱာထဲကမေဖာက္ရေသးတဲ့တစ္လီတာေရသန႔္ဘူးအသစ္ကိုဆြဲထုတ္ၿပီးအိမ္ေရွ႕ကိုျပန္ေျပးလာပါ၏။မာမီေရွ႕ကိုသြားၿပီးေရဘူးအဖုံးကိုအားကုန္သုံးဖြင့္ျပလိုက္ပါသည္။ၿပီးေတာ့မာမီထိုင္ေနတဲ့ဆိုဖာခုံႀကီးကိုသုံးေခါက္ပတ္ေျပးျပလိုက္ၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာရႊိရႊိဆိုဒိုက္ႏွစ္ခါထိုးျပလိုက္ပါသည္။
