၁၁
မုန်းအခန်းပြင်သို့ ခြေချလိုက်သည်နှင့် ဒေစီပြောခဲ့သော စကားက သူမနားထဲ တိုးဝင်လာလေသည်။
"ဆုံးရှုံးသွားမှ ပြန်လိုချင်လို့မရဘူး ဟုတ်တယ် မမယု မမယု"
မုန်း ကမန်းကတန်း အခန်းထဲပြေးဝင်လိုက်ကာ
ယုကိုပွေ့လိုက်ပြီး
"မမယု မမယု"
ယု မျက်လုံးများကတဖြေးဖြေးပွင့်လာပြီး ဖျော့တော့နေသော နှုတ်ခမ်းဖျားလေးမှ
"မုန်း.."
"ကျွန်မတောင်းပန်ပါတယ် မမယု ကျွန်မ ကျွန်မလူစိတ်ပျောက်သွားလို့ပါ"
ယုက သတိမရတစ်ချက် ရတစ်ချက်ဖြစ်နေသည့်ကြားမှပင် ခင်ယဲ့ယဲ့လေးပြုံးပြရင်း မုန်း၏လက်ကိုအားယူကာဆုပ်ကိုင်ပေးလိုက်၏။
မုန်း ယုကို ပွေ့ဖက်လိုက်ပြီးနောက် သူမအခန်းထဲရှိရေချိုးဇလုံထဲသို့ ယုကိုပွေ့လျက်သားဆင်းလိုက်ကာ ယု၏ င်္အကျီကြယ်သီးလေးများကို တစ်လုံးချင်းဖြုတ်ပေးနေလိုက်သည်။
အင်္ကျီလေးကိုဖယ်လိုက်သည်နှင့် ရင်ဘက်ဖွေးဖွေးလေးတွင် မီးခဲရာနီနီကြီးကထင်းနေကာသွေးများပါစို့နေရာ မုန်း မျက်ရည်ဝဲမိ၏။
တစ်ဖန်ကျောပြင်သေးသေးလေးနှင့် လက်မောင်းသွယ်သွယ်လေးများတွင်လည်း ရေနွေးပူလောင်ထား၍နီရဲနေသဖြင့် မုန်း မျက်ရည်ကျရပြီ။
"ကျွန်မတောင်းပန်ပါတယ် မမယုရယ်"
ယု မျက်လုံးကိုအားယူဖွင့်ကာ မုန်း၏မျက်ရည်များကိုသုတ်ပေးလိုက်ပြီး
"ဟင့်အင်း မမယု မနာပါဘူး"
မုန်း ဟန်မဆောင်ဘဲ ငိုမိသည်။
သူမ သည်လောက် နှိပ်စက်နေတာတောင် ယု ကသူမအပေါ်တစ်စက်လေးမှမငြိုငြင်။
မုန်း မျက်ရည်များကျနေရင်းပင် ယုရင်ဘက်မှ ဒဏ်ရာကို အနူးညံ့ဆုံးစုပ်ယူနမ်းရှိုက်ပေးလိုက်၏။
ယု နာကျင်သဖြင့် မျက်နှာမဲ့သွားရသော်လည်း မုန်းပေးသည့်နာကျင်မှုဖြစ်၍ ကျေနပ်စွာခံယူနေမိသည်။
ထို့နောက် မုန်းက ယု လက်မောင်း၌ ကျောပြင်မှရေနွေးပူလောင်ထားသည့် အနီရာများ အနည်းငယ်လျော့သွားတော့မှ ယုကိုပွေ့ချီပြီး အခန်းထဲသွားကာ ဒဏ်ရာများကို ခပ်ဖွဖွဆေးလိမ်းပေးရင်း
YOU ARE READING
ယုယပါရစေ..ယုရယ်(complete)
Romanceမမယုသေသွားရင်တောင် မမယုဝိဥာဉ်က မုန်းအနားမှာအမြဲရှိနေရမယ်
