[Zawgyi]
၂၀
"ေနပါဦး ခုန စကားကိုကြၽန္မဘယ္လိုထြက္သြားတာပါလိမ့္"
မုန္းက ေခါင္းေလးကုပ္ရင္း ရယ္စစေလးေျပာလိုက္၍ ယု အသံထြက္သည္ထိရယ္လိုက္ကာ
"ဦးေႏွာက္နဲ႕ႏွလုံးသား ဆက္စပ္ေနလို႔ေနမွာေပါ့"
မုန္းသည္လည္း သြားစြယ္ေလးေပၚသည္ထိၿပဳံးလိုက္ကာ
"ကြၽန္မ တစ္ခ်ိန္ေတာ့အားလုံးမွတ္မိလာမယ္လို႔ထင္တယ္"
"ဦးေႏွာက္ဆိုတာ တစ္ခါတရံႏွလုံးသားရဲ႕ေစခိုင္းရာကိုလိုက္နာရတာပဲမုန္း"
မုန္း ထိုင္ေနရာမွ ထလိုက္ၿပီး ယုထံလက္ကမ္းေပးလိုက္ကာ
"သြားရေအာင္ မမယု"
~~~~~
"ဒါဆို မုန္းကဟိုဘက္စံအိမ္မွာျပန္ေနေတာ့မယ္ေပါ့"
အေရးပိုင္မင္းကထမင္းစားပြဲတြင္ေမးလိုက္၍
"ဟုတ္ကဲ့ ဒယ္ဒီ မုန္း နည္းနည္းမ်ားျပန္မွတ္မိမလားလို႔ပါ"
"ယုလည္းရွိပါတယ္ ဒယ္ဒီ စိတ္မပူပါနဲ႕"
"ယု ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္းဂ႐ုစိုက္ဦး ေသနတ္ဒဏ္ရာကဘယ္လိုေနေသးလဲ"
အေရးပိုင္ကေတာ္ ဝင္ေျပာလိုက္သျဖင့္ ယု အေရးပိုင္ကေတာ္ကိုၿပဳံးျပလိုက္ကာ
"ယု အဆင္ေျပပါတယ္ မာမီ ဒဏ္ရာအရမ္းမနက္ပါဘူး ေဆး႐ုံမသြားဘဲ အိမ္မွာရက္နည္းနည္းနားလိုက္ရင္ေကာင္းသြားမွာပါ"
ယု၏စကားေၾကာင့္ အေရးပိုင္ကေတာ္ သက္ျပင္းေလးတစ္ခ်က္ခ်လိဳက္၏။
သားမိသားဖ ၄ေယာက္မွာစကားလက္ဆုံက်ေနေသာ္လည္း ထိုထမင္းစားပြဲဝိုင္းဝယ္လူပိုတစ္ေယာက္ပမာထိုင္ေနရသူမွာခင္ခင္။
ခင္ခင္ ေဝ့ဝဲတက္လာသည့္မ်က္ရည္တို႔အား မသိသာေစရန္ေခါင္းငုံ႕လ်က္သာေနေနရ၏။
မုန္းက ခင္ခင့္ကို သဲသဲလႈပ္ဂ႐ုစိုက္ေပးမည္ထင္ထားေသာ္လည္း ယခုလက္ရွိမုန္းသည္ ယုကိုသာပိုဦးစားေပးေနသလိုခင္ခင္ခံစားရသည္။
ခင္ခင့္ရင္ထဲေနာင္တဟူေသာ စိတ္ကေလး စတင္ဝင္ေရာက္လာေလၿပီ။
YOU ARE READING
ယုယပါရစေ..ယုရယ်(complete)
Romanceမမယုသေသွားရင်တောင် မမယုဝိဥာဉ်က မုန်းအနားမှာအမြဲရှိနေရမယ်
