[Zawgyi]
၂၄
"မမယု"
ကေလးငယ္တစ္ေယာက္၏လက္ကိုဆြဲကာ သူမကိုေနာက္မွၾကည့္ေနေသာ ယု အား မုန္း တင္းၾကပ္စြာေျပးဖက္လိုက္၏။
ယုဟာ သူမကိုျပန္ၿပီးမေပြ႕ဖက္ပါ။ ရပ္ၿပီးေတာ့သာ ၿငိမ္ေနေလသည္။ မုန္းကိုၾကည့္ေသာ ယု၏အၾကည့္သည္ ဟိုးယခင္ကလို ႏူးညံ့ကာခ်စ္ရည္မ်ား႐ႊမ္းမေနေတာ့။
"တကယ္မမယုပဲ တကယ္ပဲမမယုရဲ႕ကိုယ္သင္းနံ႕ ကြၽန္မလြမ္းလိုက္ရတာ မမယုရယ္"
မုန္းက အေတာ္ေလးဝမ္းသာအားရ ယု၏လက္တစ္ဖက္ကိုဆုပ္ကိုင္ရင္းေျပာေန၏။ ယုကေတာ့ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္သာ မုန္းကိုၿပဳံးေတာင္မျပေပ။ မုန္း ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ သူမလက္ကိုလည္းျဖဳတ္ခ်လိဳက္ၿပီး
"ထပ္ႏွိပ္စက္ဦးမလို႔သတိရေနတာလား"
ယု၏အေမးေၾကာင့္ မုန္း ငိုခ်င္သြားသည္။ စိတ္မပါတပါ အၿပဳံးေလးျဖင့္ေမးလိုက္ေသာ ယုဟာ မုန္းကိုစိတ္နာေနမွန္းသိသာ၏။
"ကြၽန္မမွားသြားပါတယ္ မမယုကို ကြၽန္မအရမ္းရက္စက္ခဲ့မိတယ္"
ယုက ဟက္ကနဲ ရယ္ေလသည္။
"ဪ ေတာင္းပန္တတ္ေသးတာပဲ"
မုန္း ေခါင္းေတာင္မေဖာ္နိုင္ေပ။ ယု ကို ဘယ္လိုထပ္ၿပီးေတာင္းပန္ရမလဲမသိေတာ့။ ယု ဟာ သူမကိုသိပ္စိတ္ပ်က္သြားၿပီဆိုတာေတာ့သူမသိလိုက္သည္။
မုန္း က်ဆင္းလာသည့္မ်က္ရည္စအခ်ိဳ႕ကိုသုတ္လိုက္ၿပီး ယု ေဘးမွကေလးကို ၾကည့္လိုက္ကာ
"ဒီကေလးက..."
"ငါ့သမီး"
ယုထံမွရလိုက္သည့္အေျဖေၾကာင့္ မုန္း အေတာ္ထိတ္လန့္သြားရသည္။ ယု ကိုျပန္ေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္ ျပန္ပိုင္ဆိုင္ဖို႔စိတ္အားထက္သန္ခဲ့ေပမဲ့ခုေတာ့ ယုက ကေလးေတာင္ရၿပီတဲ့လား။
မုန္း မ်က္ႏွာအမူအယာကို ႀကိဳးစားထိန္းရင္း
"မုန္းရဲ႕တူမေလးေပါ့"
မုန္း ကေလးေလးကိုၾကည့္ရင္းၿပဳံးၿပီးေျပာလိုက္ေတာ့ ကေလးေလးကမုန္းကိုေၾကာင္ၿပီးၾကည့္ေန၏။ ယုကေတာ့ ကေလးကိုခ်ီလိုက္ကာ
YOU ARE READING
ယုယပါရစေ..ယုရယ်(complete)
Romanceမမယုသေသွားရင်တောင် မမယုဝိဥာဉ်က မုန်းအနားမှာအမြဲရှိနေရမယ်
