AHSEN

İki: Balık etli

Mert|

Yarına ödev birikmiş çok

Yemekten sonra mesaj atarım

Siz|

Tamam Mert

Sağ ol afiyet olsun

Mert|

Sana da ✋

Telefonu kenara bırakıp ofladım. Anlamadığım derslerin ödevini nasıl yapacağım ki?

Burnuma gelen güzel kokularla gözlerim doldu. Anca yiyorum. Başka işe yaradığım yok. Sevilmiyorum da.

Gözlerimi sertçe silip derin nefesler aldım. Annem hemen anlar üzüldüğümü. En iyisi aç değilim deyip ödevleri bahane etmek. Zayıflamam lazım. Su içerim.

Odamdan çıkıp mutfağa gittim. Annem mis gibi börek yapmış. Yememeliyim.

"Anne..." diye şakıdım mutlu görünmeye çalışarak. Annem tombul gövdesini bana çevirdi. Yanına yaklaşıp elma yanağından öptüm. Annem çok güzel.

"Yemek hazır. Baban gelir birazdan. En sevdiğin böreği yaptım-"

"Anne ben aç değilim. Ödevlerim de çok. Ödev yapacağım."

Annem kaşlarını çattı. Annem yalan söylediğimi anlar.

"Biri canını mı sıktı senin? Kavga falan mı ettin-"

"Yok anne. Kavga falan etmedim. Yemeyeceğim işte."

Daha ciddi ve sinirli hâle büründü.

"Döverim bak seni. Ne yememesi kızım." dedi merhamet barındıran sesiyle. Beni ikna etmeye çalışıyordu. Bir şey demeden odama kaçtım. Annem söyleniyordu. Üzülüyorum.

____

Ödev yapmaya çalışırken kapım çalındı. Annem büyük bardakta çayla birlikte börek getirdi. Çalışma masama koyduğunda gözlerimi kaçırdım.

"Ye bunları. Aç acına ders yapılmaz. Meyve yeriz sonra."

Bir şey demeyince çıktı odamdan. Börek çok güzel kokuyor. Kitabımı alıp yatağımın üzerine oturdum. Yememem lazım.

Nefsimle mücadele ederken telefonumdan yükselen seslerle irkildim. Telefonu aldım elime.

Mert|

Gardaş ödevler ne alemde

Yaptın mı

Siz|

Hiçbir şey anlamadım

Sen yaptın mı

Mert|

Az kaldı

Cevapları atayım ama değiştirerek yaz anlamasın hoca

Siz|

Çok sağ ol ya

Sen olmasan napicam ben

Mert|

7 Fotoğraf

Ne olacak sanki

Geçir sen

Siz|

Tamam

Mert bir şey dicem

Mert|

Ne oldu

Siz|

Karnım çok aç