AHSEN

On üç: Güveniyorum

"Allahuekber, Allahuekber!"

Duamı ettikten sonra besmele çekip orucumu açtım. Elhamdülillah.

İştahla yemek yerken babamın sesiyle duraksadım. Biraz salata yiyim.

"Tunahan Bey ve ailesini yarın iftara çağırdım. Latif'in de gelmesini istedim ama başka yere davetlilermiş."

Tunahan Bey?

Burhan?

Başımı hızla kaldırdım. Nerden çıktı şimdi bu? Söylediğim yalandan sonra uzak durmaya çalışıyorum ondan. Sınıfta yanlış anlaşılırız diye. Vicdan azabı çekiyorum zaten.

"İyi insanlar, öyle kibir yok. Okulun sahibi demezsin." dedi annem övgüyle. Başımı sallayıp salatadan yemeğe başladım. Biz ne yapacağız?

"Oğlunun adı neydi, kızım?"

Başımı kaldırdım dalgınca.

"Ha? Ne dedin baba?"

"Tunahan Bey'in oğlunu diyorum." dedi beklentili hâlde. Yerimde dikleştim.

"Bizim sınıfta. Burhan." dediğimde başını salladı. Sonra anneme döndü.

"Çok cana yakın ama rahat. Mert gibi ağır başlı değil."

"Öyle, Seyfi. İyi çocuklar." dedi annem çorbasına ekmek doğrarken. Gözlerimi çorbama çevirdim. Sanırım bir ben kötüyüm.

____

Sınıfa doğru ilerlerken gördüğüm kişiyle adımlarım yavaşladı. Tarık, Burhan ile konuşuyordu. Kapı önünde. Hararetli bir konuşma. Korkmalı mıyım?

Omuzlarımı dikleştirip derin nefes aldım. Yokmuş gibi davranırım. Sınıfa gireceğim. Dersleri dinleyip evime döneceğim.

Sınıfa doğru ilerledim. Kapıya yaklaşmışken Burhan'ın sesi geldi kulağıma.

"Ahsen'i ağzına alma, çok pis döverim seni."

Başımı çevirdim hızla. Tarık ile göz göze geldim. Burhan önümde durup Tarık'ı itti.

"Sana gıcığım. Git kendi çöplüğünde öt." dedi Burhan sinirle. Tarık'ın suratı sirke satıyor. Bana küçük bir bakış atıp sınıfa girdi. Ne oldu şimdi?

"Ne oluyor bro?"

"Yok bir şey Ahsen. Boş boş konuşuyor."

Kaşlarımı çattım. "Ahsen abla diyeceksin bana. Ha bu arada bugün iftara geliyormuşsunuz bize. Ve ayrıyetten niye Tarık'a öyle laflar ettin ki? Aramızda duygusal bağ var sanacak. Biz ne konuştuk grupta?"

Ofladı. "Çünkü malaklara öyle konuşulur. Tamam Ahsen apla. Evet heyecanlıyım. İftarda misafirliğe gitmek zevkli oluyor." dedi morali yerine gelirken. Ne yapacağım ben Allahım? Başıma bela aldım. Ne vardı Burhan'dan hoşlanıyorum diyecek? Salak mıyım ben?

"Ne düşünüyorsun?"

"Salak olduğumu." dedim moralim bozuk hâlde. Zil çaldı. Yüzüne baktığımda düşünceli duruyordu. Gözlerini bana çevirdi.

"Hakikaten ben de salağım."

Ne yani ben salak mıyım?

Ters ters yüzüne bakıp sınıfa girdim. Salakmışım ben.

____

"İşler iyice sarpa sardı. Lan ne olacak?"

Mert iç sesim. En iyisi her şeyi açıkça söylemek. Kim ne düşünürse düşünsün. Uff bilmiyorum!

"Burhan'ı çağırsana." dedim Mert'e dönerek. "Bu işi bitirelim. Ağlayasım geliyor düşündükçe. Off!"

Mert, Burhan'ı çağırdı. Çok vakit geçmeden geldi yanımıza. Bu olaydan sonra ciddileşti Burhan. Eski gevezeliğini de yapmıyor. Gevezeliğini özleyeceğim aklıma gelmezdi.

"Ne oldu?" dedi ciddiyetle. Burhan'a döndüm.

"Bu işi bitirelim. Düşündün mü bir şeyler? Ben her şeyi söyleyim diyorum. Hep benim yüzümden. Seni de ortak ettim. Özür dilerim."

Yaşaran gözlerimi kaçırdım. Ne yapacağım ben?

"Hop hop üzülme hemen. Vardır çaresi elbet. Tert plan yapmamız lazım. Çalıştır temiz kafanı."

Elimin tersiyle gözümü silip burnumu çektim. Başımı kaldırdığımda ikisi de düşünceli hâlde gözüküyordu. Neden bu kadar uğraşıyorlar ki?

"Boş verin ya. Ben söyleyeceğim her şeyi-"

"Hayır!" diye atıldı Burhan. Sınıfta birkaç kişi bize döndü. Yutkundum. Gözlerimi Burhan'a çevirdiğimde yüzünde gülümseme belirdi. "Ne söylemesi, başka çare düşüneceğiz." dedi bana güven der gibi. Gözlerimi Mert'e çevirdim. Bilmiyorum bakışı attı bana. Bu konuda ne yapacağız, ben de bilmiyorum.

Önüme döndüm. Burhan düşünceli hâlde duruyordu. Omuzlarımı düşürdüm.

"Bro, sana güveniyorum."

Başını kaldırıp bana baktı. Gülümsedi sonra. Yaşayıp göreceğiz.

💙

Güvenimizi boşa çıkarma bro jdnwj

Düşünceleriniz?

Hayırlı sahurlarr :))

Burhangil iftara Ahsengile gidiyormuş 🤓

Kendinize iyi bakın :)

NeOlacakŞimdi?