ဒီနေ့က ကျောင်းပိတ်ရက်မို့ မိအေးတို့ ဘာမွှေရမလဲ ထိုင်တွေးနေတာဖြစ်သည်။
"ဒီနေ့ ရာသီဥတု သာယာတယ်
အစ်ကိုကြီးရေ ယာထဲကအပြန် ငါတို့ထန်းရည်ဆိုင်ဝင်ရအောင်"
"ရာသီဥတုမသာယာလဲ ဝင်နေတာဘဲကိုး မင်းကလဲ "
"ကိုကြီးနဲ့ ဝိုင်းစည်တို့ ယာထဲသွားမလို့လား"
"မဟုတ်ဘူးဟေ့ နင့်လင်အိမ်သွားမလို့ "
ဝိုင်းစည်စကားအဆုံး ကိုကြီးက ဇက်ပိုးကိုဖြောင်းခနဲမြည်အောင် အုပ်ချလိုက်တော့၏။
"အ့ အစ်ကိုကြီး ဘာလို့လဲဗျ"
"ကိုယ့်နှမကို အဲ့လိုပြောစရာလားဟမ် "
"သွားစရာဆိုလို့ဒီယာခင်းဘဲရှိတာကို သိရက်နဲ့သူကမေးနေတာကို "
"ငါလဲ လိုက်ချင်တယ် "
"အောင်မယ်လေး မယ်မင်းကြီးမရယ် တော်ပါ နင့်ကိုကြောက်ပါတယ် ငါတို့မအားဘူး ဒီနေ့အလုပ်ရှုပ်မှာ နင့်ကိုထိန်းမနေနိုင်ဘူး "
"ဟာ ငါ့ဘာသာငြိမ်ငြိမ်လေးနေမယ်လေ အိမ်မှာပျင်းလို့ပါဟ "
"ဟာ မရဘူး နင်ငြိမ်ရင် ပိုကြောက်တယ်
အဖေက မြို့တက်သွားတယ် ပြန်လာလို့ နင်တစ်ခုခုဖြစ်ရင် ငါတို့အသတ်ခံရမှာ
စကားနားထောင်စမ်း အငယ်မ
နင်ပျင်းရင် နင့်နိုင်နိုင်အိမ်သွားလည်လေ ဘာလဲ ဟိုကလက်မခံတော့ဘူးလား "
"မဟုတ်ပါဘူးနော် အယ် နေအုံး ငါအကြံရပြီ "
"ဘာမဟုတ်တရုတ်တွေကြံပြန်ပြီလဲ "
"နိုင်နိုင့်ကိုပါခေါ်လိုက်မယ်လေ သူကငါ့ကိုကြည့်ပေးလိမ့်မယ် လုပ်ပါဟာ လိုက်ချင်လို့ပါ ကိုကြီးရေ လုပ်ပါဟာနော်
ဒီနှမလေးတစ်ယောက်တည်းရှိတာကို "
မိအေးတို့ သနားကမားမျက်လုံးလေးနဲ့ အစ်ကိုတွေကိုကပ်ချွဲတော့ နှစ်ယောက်မရှိတဲ့ညီမလေးကိုကြည့်ပြီး ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက် သူ့ကြည့်ငါ့ကြည့်နဲ့ခေါင်းတွေသာတဗျင်းဗျင်းကုတ်နေတော့သည် ။
"နင်ဟာ မိအေး အလုပ်ကိုရှုပ်တယ် သွား
နင့်နိုင်နိုင်ကိုခေါ်ချေ ကြာရင်ထားခဲ့မှာနော် "
YOU ARE READING
ညှို့မျက်ဝန်းရှင်ရယ်
Romance"ချစ်တဲ့အကြောင်းတွေ ပြောလွန်းလွန်းတဲ့ မောင့်ကိုပင်......." အမယ်လေး တကယ်က ဒီက မိအေးကဘဲ ပြောနေရတာပါနော် (အေးမြသာကြည်) နင်က ငါ့အချစ်တွေကို မြင်မှမမြင်ဘဲကို အကြည်ရဲ့ ....... (နိုင်ဇေယျာမင်း)
