"ေအာက္ အီး အီး အြတ္......."
"ၾကက္ေတာင္ တြန္ေနၿပီ မိေအးေရ ထစမ္း
ဆြမ္းခ်က္ဖို႔ ငါ့လာကူေခ်စမ္း"
ေျခတိုင္ရွည္ ပ်ဥ္ေထာင္ထရံကာအိမ္ရဲ့ အခန္းေလးထဲမွာ ေျခကားယားလက္ကားယားနဲ႔မိန္းကေလးပီသစြာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ေအးျမသာၾကည္တစ္ေယာက္
အိမ္ေခါင္းရင္းက ၾကက္တြန္သံနဲ႔အတူ တြဲပါလာတဲ့ အေမ့ရဲ့တြန္သံ အဲ မဟုတ္ပါဘူး အေမ့ရဲ့ ေအာ္သံေၾကာင့္ အိပ္ေပ်ာ္ေနရင္းလန္႔ႏိုးလာရေတာ့သည္။ ဒါေပမဲ့ မိေအးတို႔က ဒီေလာက္နဲ႔ အိပ္ယာက ထမယ္ထင္သလား အိုေလ....ေဝးစြ .....ေဝးစြ။
"ေအးျမသာၾကည္ နင့္ကိုထေတာ့လို႔ငါေျပာေနတယ္ေလ မိေအးေနာ္ နင္ တုတ္မလာခင္ ထေနာ္ "
ဟြန္း မာတာမိခင္တို႔ကေတာ့ သူ႔ေယာက်္ားက် ၪီးသာၾကည္ ထေတာ့လို႔ မႏိႈးဘူး
ဘာတဲ့ အမယ္ေလး "အစ္ကို မိုးလင္းၿပီ ထေတာ့"တဲ့ ။ ေဟာ သူ႔သားေတြမ်ားက်လဲ
"ဖိုးစည္ နဲ႔ ဝိုင္းစည္ သားတို႔ထေတာ့"တဲ့
ကိုယ့္မ်ားက်ေတာ့ မိေအး မိေအးနဲ႔ နားဝင္ဆိုးလိုက္ပါဘိ။
"မိေအးေရ......"
"ထၿပီ ထၿပီလို႔ "
တကယ္ပါဘဲ ဘုန္းဘုန္းတို႔ကလည္း အေစာႀကီး ဗိုက္ဆာတတ္ပါ့ မိေအးဆို အိပ္လို႔ေတာင္မဝေသးဘူး။
"အေမ့ မီးေသြးခဲ ေပးအံုး သြားတိုက္မလို႔ "
"ဟဲ့ ကိုယ့္ဘာသာသြားယူပါလား မီးေသြးခဲက ငါ့ကိုယ္မွာ ကပ္ေနတာမွမဟုတ္တာ "
မာတာမိခင္ေဒၚတင္ေအးကို မ်က္ေစာင္းထိုးၿပီး မီးေသြးအိတ္ထဲငံု႔ရွာလိုက္ေတာ့ မီးေသြးတံုးႀကီးေတြက အဝီစိက မွာဝယ္ထားသလားမွတ္ရတယ္ ႀကီးလိုက္ပါဘိ။ေသးတာလိုက္ရွာေတာ့လည္း မႈန္႔ညက္ေနတာေတြဘဲေတြ့သည္။
"အေမ မီးေသြးခဲကခြဲၿပီးသားမရိွဘူးလား"
"တယ္ ညည္းေတာ္ေတာ္ရွည္ပါ့လားမိေအးရယ္ ေရာ့ ဆားၾကမ္းနဲ႔တိုက္လိုက္ ၿပီးၿပီေပါ့
ၿပီးရင္ ျမန္ျမန္ျပန္လာေနာ္ လုပ္စရာေတြက အမ်ားႀကီး "
"ဟြန္႔ သိပါတယ္"
ကိုယ္ေတြေနတဲ့အရပ္က အညာဘက္ေတာရြာဇနပုဒ္ေလးမို႔
မနက္မိုးလင္းၿပီဆို မီးေသြးခဲေလး ဒါမွမဟုတ္ ဆားၾကမ္းေလးကို လက္ၫွိုးနဲ႔ယူၿပီး ပါးစပ္ထဲ ဟိုပြတ္ဒီပြတ္ ပြတ္ၿပီးတာနဲ႔
ပလုတ္က်င္းခ်လိုက္ရင္ ၿပီးၿပီျဖစ္သည္။ ဟိုးၿမိဳ႔ႀကီးသူၿမိဳ႔ႀကီးသားေတြကေတာ့
ဘာေတြသံုးၾကလဲမသိ။
VOCÊ ESTÁ LENDO
ညှို့မျက်ဝန်းရှင်ရယ်
Romance"ချစ်တဲ့အကြောင်းတွေ ပြောလွန်းလွန်းတဲ့ မောင့်ကိုပင်......." အမယ်လေး တကယ်က ဒီက မိအေးကဘဲ ပြောနေရတာပါနော် (အေးမြသာကြည်) နင်က ငါ့အချစ်တွေကို မြင်မှမမြင်ဘဲကို အကြည်ရဲ့ ....... (နိုင်ဇေယျာမင်း)
