සන්තානේ - දෙහදක් 2
කතු අවසරයකින් තොරව උපුටා ගැනීම සපුරා තහනම්‼️
💜️35 කොටස💜️
රෑ කෑම වෙලාව පහු වෙලත් කාටවත් බඩගින්නක් තිබුණෙ නැති පාටයි.ගිරිරාජ් අසනීප වෙලා රෝහලේ ඉද්දි කාටවත් හිත නිදහසේ කෑමක් කන්න නොහිතුණු තරම්.එන ගමන් ගිරිරාජ්වත් බලාගෙන ආව මාධව වොශ් එකක් දාගෙන එද්දිත් කෑම මේසේ කවුරුත් නෑ.ඒත් තුශාරි කෑම මේසේ හදලමයි තිබුණේ.මොකද හරියටම වෙලාවට කෑම මේසය පිලියෙල කරන එක ඇගේ රාජකාරියක් නිසා.
"කෝ මේ කට්ටිය තුශාරි?"
මාධව ඇහුවේ තාමත් කෑම මේසේ අඩුපාඩු හදන තුශාරිගෙන්.
"කවුරුත් එලියට ආවේ නෑ මාධව මහත්තයා.චාන්යා නෝනත් අහිංසා නෝනා එක්ක.කේශව මහත්තයාත් කාමරේ"
මාධව තෙත කොණ්ඩය පිහමින් සිටි තුවායත් කරේ දාගෙන එබුනේ කේශවගෙ කාමරේට.ඒ යද්දිත් ඔහු කාත් එක්කදෝ ඇමතුමක.
"එහෙමද??....හරි මචං..තැන්ක් යූ ෆො ද හෙල්ප්..ආ..ඔව් බං..අප්පච්චි නම් හොඳින්...."
කේශව ඇමතුම ඉවර කරන තුරු මාධව බලන් උන්නේ පුටුවක් ඇදලා වාඩිවෙලා.
"ඩීටේල්ස් ටික හම්බුනා"
ඇමතුම ඉවර කෙරුව වහාම කේශව කිව්වේ නිහඬව බලන් ඉන්න මාධවට.
"මොකාද ඌ?"
මාධව කවදාවත් නැතිව කේන්තියෙන් කතා කරද්දි කේශවටත් තේරුනා ඔහු ඉන්න තත්වය.සමහරවිට කේශවටත් වඩා කේන්තියෙන් ඉන්නේ මාධව වෙන්න ඕනේ.ගිරිරාජ්ටත් වඩා අහිංසා ගැන දුක් උනෙත් ඔහු වෙන්න ඕනේ.අහිංසා කියන්නේ මාධවගේ පණ.ආදරේ කරන අය ඕන තරම් හිටියත් අහිංසා වෙනුවෙන් මාධවගේ හිතේ තියෙන්නේ ලොකු ඉඩක්.ඔවුන්ගේ අම්මා මිය ගියාට පස්සේ ඒ ආදරය,රැකවරණය වැඩි උනා මිසක් කවදාවත් අඩු උනේ නම් නෑ.හිතේ තිබ්බ ආවේගෙට ගෙදර ආව ගමන්ම අහිංසාට බැනගෙන බැනගෙන ගියේ තමන්ව දැකලා පපුවට තුරුලු උනු ඇයව පැත්තකට තල්ලු කරලා.මූණ බිමට බර කරගෙන ඉකි ගගහා ඇඬුව අහිංසා කොච්චර ලාමක චරිතයක්ද කියලා ඔහුට තේරුනේ ඒ වෙලාවේ.ගෙදර චණ්ඩියා වගේ උන්නට,මහ ලොකු දේවල් ඉගෙන ගෙන උගතෙක් වගේ උන්නට අහිංසා කියන්නේ සමාජයක් හරියට දැකලා නැති නමටම ගැලපෙන විදියේ අහිංසක චරිතයක් කියලා මාධව දැනගෙන ගොඩක් කල්.ඒත් මේ තරම්ම අහිංසක වෙයි කියලා,සමාජය ගැන දැනුමක් තේරුමක් නැහැයි කියලා විශේශයෙන්ම කොල්ලෙක් හැරෙන්නේ මොන වගේ දේකටද කියලා අඳුනගන්න බැරි තරමටම ඇය ආදුනික චරිතයක් කියලා මාධවට කවදාවත් හිතුනේ නෑ.