සන්තානේ - දෙහදක් 2
කතු අවසරයකින් තොරව උපුටා ගැනීම සපුරා තහනම්‼️
💜️64 කොටස💜️
"හැපි බර්ත්ඩේ චානූ..."
උදෑසන කෑම මේසෙදි අහිංසා කිව්වේ චාන්‍යාව වැළඳගෙන සිපගනිමින්.
"ඔන්න අද ඔයා නිසාම කිරිබත් හැදුවා..."
"තැන්ක්‍යූ මැණික..."
"අපි ඉතින් අම්මා නැති උනාට පස්සේ කේක් කපලා පාටීස් ගන්නෙ නෑනේ..."
අහිංසා මිමිණුවේ හිමීට.ඔව්.කුසුම් නැති උනාට පස්සේ උපන්දින පාටි ගන්න එක ගැන නිවැසියන් කවදාවත් හිතලා නෑ.ඇය ජීවත් වූ කාලයේදී ඇය විසින්ම සිය දරුවන් වෙනුවෙන් කේක් එකක් සාදා සුලුවෙන් සාදයක් දැම්මත් ඇයත් එක්කම ඒ සම්ප්‍රදායත් නිවසෙන් නැති වෙලා ගියා.කිසිවක් පවසාගන්න නොතේරුනු චාන්‍යා දෙතොල් තද කරගෙන සුලු සිනාවක් පෑවේ කේශව දෙසත් බැල්මක් හෙලලා.
"චාන්‍යා..හැපි බර්ත්ඩේ දුව...පාටියක් ගන්න ආසාවක් තියෙනවා නම් අම්මලටත් කතා කරලා...."
"ඕනෙ නෑ අප්පච්චි..අද මායි චානුයි දවස් දෙකකට විතර එළියට යනවා.."
"හ්ම්ම්ම්...එහෙනම් කමක් නෑ..අම්මලා කතා කළාද දුව?"
"ඔව් අප්පච්චි.අම්මයි තාත්තයි දෙන්නම උදෙන්ම කෝල් කළා..කේශව අයියා මේ හදිස්සියේ ගමනක් දාන් නිසා අම්මයි අයියයි අනිද්දට වගේ එන්නම් කිව්වා"
එයට හිස සැලූ ගිරිරාජ් නිහඬවම ආහාර ගනිද්දී අහිංසා මුවත් උල් කරන් බලන් උන්නේ චාන්‍යායි කේශවයි දිහා.කේශවත් ඇගේ හොර බැල්ම දැක්කා.
"මොකද තමුසෙ?"
කේශව ඇහුවේ බැරිම තැන.
"මාවත් එක්කන් යනවකෝ පොඩි අයියේ..."
නැලවිලා වගේ අහිංසා අහද්දි කේශව කළේ ඇයට රැව්ව එක.
"පිස්සුද?මට තමුසෙව පරිස්සම් කරන්න බෑ..."
"මගෙ මොනා පරිස්සම් කරන්නද අනේ??මම මගේ පාඩුවේ ඉන්නම්...ප්ලීස්..ප්ලීස්ස්"
කුඩා දැරියක පරිද්දෙන් අහිංසා ඇවිටිලි කරද්දි ගිරිරාජ් දෙසටත් බැල්මක් හෙලූ කේශව ඔහු ඉවත බලාගෙන ඉන්නා බව දැනගෙන අහිංසාගේ පාදයක් පෑගුවේ සුපුරුදු විදියට රණ්ඩුවකට මුල පුරමින්.
