සන්තානේ
(දෙහදක් 2)අවසරයකින් තොරව මොනම අයුරකින්වත් උපුටා ගැනීම තහනම්❗❗❗
💜️26 කොටස💜️
ඩිනර් එකකට සාරංගගේ ගෙදරින් ආරාධනාවක් ආවා කියලා අහිංසා දැනගත්තේ චාන්යාගෙන්.ඔච්චරටම ගෙදරට ඇවිල්ලත් සාරංග තමන් ළඟට ඇවිල්ලා එන්න කියලවත් කිව්වෙ නැති නිසා අහිංසා හිතන් උන්නෙම සාරංගගෙ දිහා යන්නෙ නෑමයි කියලා.අඩුම තරමේ ඔහු ඇමතුමක්වත් දුන්නෙ නෑ.ඒ තරහටම ඇය කාමරේට වෙලා උන්නේ එහෙට යන්නෙ නෑ කියලා හිතාගෙනමයි.කාමරේට වෙලා ඔලුවෙ ඉදන් පොරවගෙන උන්නු අහිංසා කල්පනා ලෝකෙන් මිදිලා ගැස්සිලා බැලුවේ තමන් ඉස්සරහ ඉන්න රුව දිහා.
"මේ මොකද ඔලුවෙ ඉඳන් පොරවගෙන කරන්නේ?යන්න ලෑස්ති වෙන්නෙ නැද්ද?"
ලස්සන නිල් පැහැති ගවුමක් ඇඳගෙන කොණ්ඩෙ උඩට කර බඳිමින් ආව චාන්යා ඇහුවේ අවේලාවේ නිදාගන්න හදන අහිංසාගෙන්.
"මං කොහෙ යන්නද?"
"කොහෙද අහන්නේ...ඩිනර් එකටනේ"
"අනේ මට බෑ.මට එන්න කිව්වෙ නෑනේ"
මූණ බෙරි කරන් අහිංසා කියන්නේ පොඩි එකෙක් කියන තාලෙට.
"මටත් එන්න කියලා ළඟට ඇවිල්ලා කිව්වෙ නෑ..කේශව අයියට තමා කියලා ගියේ.එහෙනම් මාත් නොයා ඉන්න එපැයි..මේ..මේ..කෝලං නොකර ඇඳගන්න.ඔයාවවත් එක්කන් එන්න කියලා කියලලු ගියේ"
"හහ්..ඕක පොඩ්ඩක් මට කියලා ගියා නම් එයාගෙ කට ගෙවෙනවා වෙන්න ඇති.මගෙ බල්ලවත් එන්නෙ නෑ"
දොර දිහාට යන චාන්යාට සද්දෙන් කිව්ව අහිංසා ඒ තප්පරේම ආයෙමත් බෙඩ්ශීට් එක අස්සට රිංඟගත්තා.වහගෙන යන්න හැදුව දොරේ එල්ලිලා චාන්යා බැලුවේ පිටි මුට්ටයක් තිබ්බ වගේ බෙඩ් ශීට් එක අස්සෙ ගුලිවෙලා ඉන්න අහිංසා දිහා.
"බල්ලාව නෙමේ කොල්ලට ඕන වෙලා තියෙන්නේ...කෙල්ලව.ලොකුකම් නැතිව ඇඳගෙන එනවා යන්න.පොතේ ලියාගෙන එක්කන් යන්න තව කල් තියෙනවනේ"
"බෑ...මං එන්නෙම නෑ..."
කාමරෙන් එළියට යන චාන්යාට කෑ ගහලා වගේ කිව්ව අහිංසා තප්පරයක් දෙකක් යන්න කළින්ම දෙයක් මතක් වෙලා බෙඩ්ශීට් එක අයින් කරලා කෙලින් උනා.