𝗚𝗲𝗿𝗰̧𝗲𝗸 𝗔𝗶𝗹𝗲𝗺

Benimsin 33

Sınır / 80 oy 75 yorum

.....

Başımın ağrısı ile gözlerimi yavaş yavaş açmaya çalıştım ne olmuştu bana?

Aklıma gelenler ile gözlerimi kocaman açarak hemen olduğum yerden kalkmaya çalıştım burası bir yatak odasıydi Hemen ayağa kalkıp koşarak kapıyı açmaya çalışırken kapıyı ise beni zorlamadan açılmıştı kitli değildi

Hepsinin Bir Rüya olmasını dilerken ama bu mümkün değildi ateşin simsiyah gözleri hala aklımdaydı O gerçekten yaşıyordu Benim canavarım geri dönmüştü

Bilmedim evde çıkış yolu için koşarken en son salona gelmiştim Bana arkası dönük bir şekilde ayak üstüğünü oturan adama baktım

Gözyaşlarım tekrar akmaya başladı Tam yeniden hayata geri dönüyorum derken bir düzenim kurmuşken her şeyi baştan başlamışken yine o geldi her şey mahvederek

yavaşça elindeki içkiyi masaya bırakırken Gayet sakin bir şekilde ayağa kalktı ve tam karşıma durdu Ama bu beni daha çok korkutuyor çok sakindi. Hem de çok sakin ve bu beni daha çok korkutuyor Ne zaman bu kadar sakin olsa altından çok büyük şeyler çıkıyor

Tek kaşını kaldırarak beni baştan aşağı süzmeye başladı. Ben iyisi hemen üzerime baktığımda şaşırdım Aynı zamanda titriyordum Korkudan benim üzerime sadece bornoz vardı Kim üstümü giyinmişti?

"uyanmışsin"

Resmen sağ salim karşıma duruyordu ölmemişti benim kabusum tekrar başlıyordu ateş yanıma gelmeye başlaması ile onunla beraber bende geri gitmeye başladım ağlamaklı bir sesle konuştum

"gelme üstüme"

"Gelme üstüme katıl"

Hâlâ üstüme gelmeye devam ederken koşarak oldum odaya geri çıkmak için ikinci adım atmadan beni yakalamıştı bileğimi sımsık tutup kendine çekti

"Seni özledim"

"ne olur bırak beni yalvarırım tekrar bana bu kötülüğü yapma söz veriyorum abime yaşadığını bile söylemeyeceğim"

"bunun mümkün olmadığını biliyorsun bebeğim"

Hıçkır hıçkır ağlıyordum tekrar gelmişti bu sefer beni bırakmayacaktı Kurtulmayacaktım bu pislikten

"ne istiyorsun Allah aşkına ya ne istiyorsun hayatımı mahv ettiğin senin yüzünden her gece kabus görüyordum daha yeni iyileştim lütfen bana aynı şeyleri yaşatma ne olur bırak normal bir hayatım olsun"

"olacak sana söz veriyorum beraber yurt dışında çok mutlu olacağız"

İşte o an başıma kaynar su dökülmüş gibi hissettim yurt dışında mı? Eğer yurt dışında çıkarsak o zaman ailemi sonsuza kadar kaybedecektim

"hayır hayır olmaz ben yurt dışında falan yaşayamam istemiyorum bırak beni bırak dediğim"

Çırpınıp ondan uzaklaşmaya çalıştım da beni sımsıkı tutuyordu Hala eskisi gibi gücünden hiçbir şey kaybetmemişti

"Şşş sakın ol bebeğim"

Hıçkır hıçkır ağlıyordum bunların hepsinin bir kabus olmasını diledim Allah'tan

"Ateş ne olur bırak artık beni daha ne kadar hayatımı Mahvedeceksin"

"Seni seviyorum"

İşte buna gülerdim. Sevmek değil bu tamamen hastalık

"Lütfen bırak bu sevmek değil. Seninki korkunç bir takıntı"

"İstediğini düşünebilirsin ama seni bırakmayacağım da bilmelisin Sen ister buna hastalık de ister buna takıntı de Ama ben seni seviyorum Gerçek bu ve benim olan benim yanımda kalacak!"