Sınır 180 oy 100 yorum
....
Hayat ne kadar da acımasız
Ben daha kaç ay önce arkadaşlarımla ailem ile mutluyken bunların benim başıma geleceğini kim tahmin etmişti
Kim derdi ki bir gün bana hastalık bir şekilde takıntı olacak biriyle karşılaşacağım?
Kim derdi ki bir gün tecavüze uğrayacağım
En önemlisi kim derdi ben bir gün katil olacağım..
Şuan hepimiz oturmuş sesizce denizi izliyorduk kardeşlerim mahvolmuş durumdaydı berbat görünüyorlar..
"çok canını yaktı mı?" sessizliği bozan yaren olmuştu, ben yiğit'in yanına otururken yaren ve Alp ise karşımıza oturuyordu ama yerde oturduğumuz için hepimiz çok yakındık
Yarenin sordu soruyla gözlerimi sımsık yumdum
Evet çok yakmıştı
"geçti artık" dediğim kısık bir sesle ama yiğit yine devam etti galiba bu gece yaşadıklarımın tamamını bilmek istiyorlar
"anlat yalvarırım anlat, Benim kardeşim biz yokken ne yaşadı? Her şeyi bilmek istiyoruz hakkımız olmasa da yine bencilce bilmek istiyorum ne yaptılar sana?" kendileri suçluyorlar
Benim yanımda olmadıkları için beni savunamadikları için kendini suçluyorlar
Ama onlar çok suçsuz onlar bu hikayenin en suçsuz yanı
"yiğit yapma böyle lütfen suçluymuşsun gibi konuşma sen suçlu değilsin hiç biriniz suçlu değilsiniz" Dolu olan gözlerini benden kaçırdı
Galiba bu gece onlarla uzunca dertleşecek gibi duruyordum
"Tamam anlat en başından bilmek istiyoruz o piç'le nasıl tanıştın?" bu sefer karşımda öfkeden gözü dönmüş bir şekilde kendisini sıkan Alp'e baktığım
O günü hatırladıkça tüylerim diken diken oluyordu
"O gün ozanın ölüm yıl Dönümüydü, mezarın başında ağlarken beni görmüştü" gözümden bir damla yaş aktı umursamadan anlatmaya devam ettiğim onlar ne kadar bana baktığını hissetsem bile ben sadece denize bakarak anlatıyordum
"o gün kendimden geçmiş bir şekilde ağladığımı hatırlıyorum, belli ki sesimden rahatsız oldu için benim tarafıma gelmişti bildiğim kadarı ile o da annesinin mezarına gelmişti, o gün bana 'iyi misin' demişti ama ben ilk görüşte ondan hoşlanmamıştım nedense içim de ona karşı hep korku vardı tanımadığıma rağmen..."
Belki başından beri her şeyi fark etseydim hiç bir zaman bu olaylar buraya kadar gelmeyecektı belki ben bunların hiç birini yaşanmayacaktım
"Seni nasıl kaçır-dı?" Yarenin titreyen sesini diyunca derin bir nefes aldığım onlara dönmeden cevap verdiğim
"annemle vedalaştım o gün sana geliyordum pamuku almak için nedense mutluydum nasıl mutlu olmam ki?" göz yaşlarımı aksine yüzümde tebessümü silmeden devam ettiğim
"annem yanımdaydı aileme alışmıştım bebek gibi seviliyordum siz vardınız mutlu olmamak mümkün müydü?" belki ateş olmasaydı hâlâ mutlu olacaktım
"abim beni kapının önüne bıraktıktan sonra gitmişti o gider gitmez senin evine gelmek için arkamı dönmemle ona çarpmam bir oldu o bana melek demezdi sadece sinirli oldu zamanlar melek diyordu o bana hep.." sustum o kelimeyi ağzıma bile almak istemedim o kadar iğreniyorum ki zamanında en sevdim kelime artık nefret ediyorum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝗚𝗲𝗿𝗰̧𝗲𝗸 𝗔𝗶𝗹𝗲𝗺
ActionÜvey ailesinden şiddet gören melek hayat onun yüzüne güler mı? Tam yeniden hayata geri dönüyor derken bu sefer ona takıntı olan adamın karşına güçlü durabilir mi? .... "Ateş abi?" "bebeğim" Duydum söz ile şok oldum iki adım geri gitmeme neden oldu...
